Portal LifeSiteNews (6 listopada 2025) informuje, że korona kanadyjska złożyła apelację przeciwko uniewinnieniu liderów Freedom Convoy Tamary Lich i Chrisa Barbera od zarzutów „zastraszania”, domagając się jednocześnie zaostrzenia ich 18-miesięcznego wyroku w zawieszeniu za „wykroczenia”. Prokuratura forsuje możliwość kary więzienia dla obrońców praw obywatelskich sprzeciwiających się pandemicznemu absolutyzmowi.
Demonizacja obrońców praw naturalnych
Rządowy apel kwestionuje „błąd w orzecznictwie” sędzi Heather Perkins-McVey, która – według oskarżycieli – niewłaściwie oceniła czynniki obciążające i łagodzące. W rzeczywistości chodzi o penalizację ius resistendi (prawa do oporu) przeciwko tyrańskim ograniczeniom wolności sumienia, zgromadzeń i przemieszczania się. Jak donosił LifeSiteNews, władze początkowo żądały dla Lich 7 lat więzienia, zaś dla Barbera – 8 lat, co stanowi jasny przejaw politycznej zemsty za pokojowy sprzeciw wobec „sanitarnych” dyktat.
„Oskarżenie twierdzi, że sędzia popełniła błąd w swoim werdykcie w sprawie zarzutów zastraszania oraz w sposobie traktowania czynników obciążających i łagodzących w związku z wymierzaniem kary” – relacjonuje portal.
Prawo Boże versus pandemiczny absolutyzm
Sprawa Freedom Convoy ujawnia radix modernismi (korzeń modernizmu) współczesnych systemów prawnych, które – oderwane od chrześcijańskiej koncepcji lex naturalis (prawa naturalnego) – sankcjonują totalitarne zapędy władzy świeckiej. Pius XI w encyklice Quas primas podkreślał: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi. […] Państwa powinny być ochoczo posłuszne rozkazom Chrystusa Króla i Jego prawom, jeśli pragną zachować nienaruszoną swą godność i przyczynić się do pomnożenia szczęścia swej ojczyzny”. Tymczasem kanadyjskie władze, kwestionując nawet warunkowe zwolnienie Lich i Barbera, demonstrują programowe odrzucenie Boskiego porządku.
Milczenie o nadprzyrodzonym wymiarze tej walki jest symptomatyczne. Portal pomija kluczowy fakt, że walka z tyranią jest obowiązkiem moralnym katolika, co potwierdza bulla Piusa IX Quanta cura: „Błądziłby bezgranicznie, kto by twierdził, że wolno wypowiedzieć posłuszeństwo sprawiedliwym prawom lub odmówić go, gdyż przyznaje się ludziom wolność sumienia. Jest to najzgubniejsza herezja”. W tym kontekście „wykroczeniem” okazuje się wierność zasadom wiecznym ponad zarządzeniami tymczasowymi.
Judykatura jako narzędzie inżynierii społecznej
Przedłużający się proces (prawie 2 lata) i apelacja po wydaniu wyroku odsłaniają mechanizm karnej pedagogiki społecznej. Władza, nie mogąc złamać oporu w 2022 roku, stosuje strategię per continuum (przez ciągłość) – zastraszając obywateli przykładowymi karami. Barber, zgodnie z relacją jego adwokat Diane Magas, „działał w dobrej wierze, polegając na wskazówkach policji i sądu”, co potwierdza hipokryzję systemu karzącego za przestrzeganie własnych regulacji.
Warunki „aresztu domowego” Lich – zakaz opuszczania domu bez państwowej zgody nawet dla odebrania wnuków ze szkoły – stanowią jawną drwinę z zasady pomocniczości i naturalnych praw rodziny. Jak zauważył Pius XII: „Państwo, które pozbawia jednostkę przysługujących jej praw przyrodzonych i nie przekazuje Kościołowi tego, co do niego należy, sprzeciwia się porządkowi ustanowionemu przez Boga” (Przemówienie do prawników katolickich, 6 XII 1953).
Teologia wyzwolenia spod sanitarnych kajdan
Refleksja Lich – „nie żałuję” i „nie przeproszę” za przewodzenie ruchowi domagającemu się zniesienia mandatów – znajduje teologiczne oparcie w nauczaniu Leona XIII: „Gdyby zaś prawa państwa stały w niezgodzie z prawem naturalnym lub gdyby uwłaczały Bogu, nie wolno ich ani przestrzegać, ani pełnić” (Encyklika Libertas praestantissimum). Brak jednak w artykule jakiegokolwiek odniesienia do katolickiej nauki społecznej, co redukuje narrację do poziomu świeckiego „aktywizmu prawnego”.
Ostatecznie sprawa Freedom Convoy obnaża eschatologiczny konflikt między Civitas Dei (Państwem Bożym) a Civitas Terrena (Państwem Ziemskim). Jak przewidywał Pius X w encyklice Pascendi, moderniści dążą do „całkowitego przekształcenia Kościoła według wzorów państw liberalnych”. Kanadyjski rząd, kwestionując uniewinnienie od zarzutów „zastraszania”, dowodzi, że dla współczesnych neopogańskich reżimów sam pokojowy sprzeciw wobec tyranii jest przestępstwem.
Za artykułem:
Crown appeals Freedom Convoy leaders’ intimidation acquittals, mischief sentences (lifesitenews.com)
Data artykułu: 06.11.2025
