Portal Opoka (7 listopada 2025) informuje o drugim wydaniu albumu „Kirgistan – gdzie góry dotykają nieba” autorstwa brata Damiana Wojciechowskiego TJ. Publikacja przedstawiana jest jako owoc 20-letniej pracy wśród „muzułmańskich społeczności” Kirgistanu, połączonej z turystyką górską. Autor podkreśla „wzajemny szacunek” między chrześcijanami a muzułmanami oraz finansową zależność od zagranicznych dotacji przy prowadzeniu ośrodka rehabilitacyjnego dla dzieci muzułmańskich. Dochód ze sprzedaży ma wspierać tę działalność.
Naturalistyczna redukcja misji Kościoła
„Zasada współpracy jest prosta: my szanujemy to, że są muzułmanami, a oni to, że jesteśmy chrześcijanami. I to dobrze funkcjonuje” – deklaruje Wojciechowski. To jawny przejaw modernizmu potępionego przez św. Piusa X w dekrecie Lamentabili sane exitu (1907), który stanowczo odrzuca tezę, że „Objawienie było tylko uświadomieniem sobie przez człowieka swego stosunku do Boga” (pkt 20). Koncepcja „wzajemnego szacunku” pomiędzy prawdą a błędem stanowi zdradę nakazu misyjnego Chrystusa: „Idąc na cały świat, głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15). Jak przypomina Pius XI w Quas primas, „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi. (…) Nie odbiera rzeczy ziemskich Ten, który daje Królestwo niebieskie!”.
Duchowa zdrada w działalności charytatywnej
Przyznanie się do „uzależnienia od pomocy finansowej z zagranicy” demaskuje materialistyczne podstawy tej pseudo-misji. Prawdziwy Kościół opiera się na ofierze Mszy Świętej i łasce sakramentalnej, nie na zbiórkach. Tymczasem ośrodek nad jeziorem Issyk-kul, choć prowadzony przez „duchownych”, nie wspomina o katechizacji, nawróceniach czy udzielaniu sakramentów. To czysto naturalistyczne dzieło, gdzie ewangelizacja zastąpiona została „dialogiem” – dokładnie jak w masonerii, o której Leon XIII pisał: „pod pozorem tolerancji i filantropii dąży do zniszczenia Kościoła” (encyklika Humanum genus). Św. Wincenty à Paulo ostrzegał: „Karmić ciało bez troski o duszę – to rzecz gorsza niż obojętność”.
Turystyka jako substytut ewangelizacji
Fotograficzny przewodnik po kirgiskich górach, pełen opisów „dziewiczych krajobrazów” i „autentycznych zwyczajów koczowników”, stanowi kolejny dowód ideologicznego zwichnięcia. Redukcja posłannictwa zakonnego do roli biura podróży to jawna kpina z ideału misyjnego św. Franciszka Ksawerego czy bł. Jana de Brito. Jak zauważa abp Marcel Lefebvre w Oni Jego zdetronizowali, „współczesne zakony zamieniły krzyż na aparat fotograficzny, a katechizm na przewodniki turystyczne”.
Milczenie o prawdziwym niebezpieczeństwie
Autor zachwala Kirgistan jako kraj „mało odwiedzany przez turystów”, przemilczając fakt, że islam wyznaje tam 90% mieszkańców, a praktyki szamańskie są powszechne wśród koczowników. Brak jakiegokolwiek ostrzeżenia przed duchowym niebezpieczeństwem bałwochwalczych praktyk stanowi złamanie nakazu św. Pawła: „Nie chodźcie w obcym jarzmie z niewiernymi! Alboż bowiem jakaś zgoda między Chrystusem a Belialem?” (2 Kor 6,15).
Zatrute źródła posoborowej „misji”
Cała narracja albumu operuje językiem typowym dla soborowego apostazji. Gdy Wojciechowski mówi o „pierwszym kontakcie muzułmanów z Kościołem” przez działalność charytatywną, przywołuje herezję ecu mens nr 170 z Nostra aetate, jakoby „Kościół szczerym szacunkiem otacza mahometan”. Tymczasem Pius IX w Syllabusie potępia tezę, że „protestantyzm jest tylko inną formą tej samej prawdziwej religii chrześcijańskiej” (pkt 18), a co dopiero mówić o islamie – herezji potępionej m.in. przez Sobór Lyoński II (1274) i Sobór Florencki (1442)!
Jezuici: od Contrareformacji do apostazji
Smutny jest upadek zakonu, który dał Kościołowi takich gigantów wiary jak św. Piotr Kanizjusz czy św. Robert Bellarmin. Dziś, jak zauważa ks. Karol Stehlin FSSPX, „jezuici stali się awangardą posoborowej rewolucji, a ich domy – laboratoriami neomodernizmu”. Brak wzmianki w albumie o Najświętszej Ofierze, o obowiązku nawracania innowierców czy o kulcie Chrystusa Króla dowodzi, że mamy do czynienia z turystyczną agencją pod szyldem krzyża, nie zaś z misją katolicką.
Za artykułem:
Jezuici w Azji Środkowej – drugie wydanie albumu „Kirgistan – gdzie góry dotykają nieba” (opoka.org.pl)
Data artykułu: 07.11.2025
