Posoborowa struktura ruguje Maryję: fałszywy ekumenizm zwycięża nad dogmatem
Portal LifeSiteNews donosi o najnowszym dokumencie tzw. watykańskiej Dykasterii ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, który odrzuca tradycyjne tytuły Marji: Współodkupicielka (Co-Redemptrix) oraz Pośredniczka Wszystkich Łask jako „teologicznie problematyczne” i „nieodpowiednie dla współczesnego ekumenizmu”. Według relacji, ks. Charles Murr potępił ten krok jako „ekumeniczne ustępstwo wobec protestantów”.
Teologiczny wandalizm w służbie apostazji
Deklaracja neo-kościelnych urzędników stanowi bezprecedensowy akt teologicznego wandalizmu. Odrzucenie maryjnych tytułów zakorzenionych w Tradycji i Magisterium – jak choćby w encyklice Ad diem illum św. Piusa X czy Mystici Corporis Piusa XII – demaskuje prawdziwe oblicze posoborowej rewolucji: systemową destrukcję depozytu wiary pod pozorem „odnowy”.
„To nie jest kwestia akademickich niuansów, lecz frontalny atak na samą istotę katolickiej doktryny o uczestnictwie Marji w dziele Odkupienia” – komentuje portal, nie dostrzegając jednak sedna problemu: struktury okupujące Watykan od 1958 roku nie reprezentują Kościoła Katolickiego.
Milczenie o najważniejszym: kim jest Marja w porządku łaski?
Analiza dokumentu – jak zwykle w przypadku posoborowych „dokumentów” – ujawnia typowy modernistyczny sznyt: pominięcie całej ontologicznej podstawy pośrednictwa Marji. Nie znajdziemy tam:
- Nauki o Compasio Mariae (Współcierpieniu Marji) potwierdzonej przez Benedykta XV w liście apostolskim Inter sodalicia (1918)
- Odwołania do objawień św. Brygidy Szwedzkiej, gdzie Chrystus mówi: „Miała udział w całej Męce Mojej”
- Wykładni hyperdulii (szczególnej czci) wynikającej z Boskiego Macierzyństwa (Dogmat Efeski, 431)
Język zdrady: jak destrukcję doktryny maskuje się „troską o jedność”
Najjaskrawszym przejawem apostazji jest powoływanie się na fałszywy ekumenizm – herezję potępioną już przez Piusa XI w encyklice Mortalium animos (1928):
„Prawdziwy ekumenizm polega na powrocie heretyków do jedynego Kościoła Chrystusowego, nie zaś na wzajemnym 'dialogu’ przy relatywizacji prawd wiary” (Pius XI, Mortalium animos).
Tymczasem dokument posoborowców głosi:
„Używanie tytułów takich jak 'Współodkupicielka’ może stanowić przeszkodę w dialogu z innymi wspólnotami chrześcijańskimi”.
To jawna kapitulacja przed protestanckim sola fide! Czyż św. Robert Bellarmin nie wykazał w De Controversiis, że odrzucenie pośrednictwa świętych (w tym Marji) stanowi formalną herezję?
Niedoszły „ksiądz” Murr: półprawdy i kompromisy
Krytyka ze strony ks. Murra – choć słuszna w diagnozie – pozostaje niepełna. Nie wystarczy potępić pojedynczego dokumentu, gdy cała struktura posoborowa jest zarażona modernistyczną gangreną. Gdyby Murr był konsekwentny:
- Musiałby uznać, że „papież” Leon XIV (Robert Prevost) nie ma władzy nad Kościołem
- Odrzucić całą posoborową pseudo-liturgię, w której kult Marji został zredukowany do minimum
- Przyznać, że prawdziwy Kościół nie potrzebuje „zatwierdzania” przez modernistyczną sekcę
Duchowa rzeczywistość: Marja tryumfuje mimo zdrajców
Na koniec fundamentalna prawda: żadne dekrety antykościelnych urzędników nie mogą umniejszyć roli Matki Bożej w ekonomii zbawienia. Jak nauczał św. Ludwik Maria Grignion de Montfort w Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Marji Panny:
„Bóg uczynił Marję szafarką wszystkich łask, aby przez Jej ręce otrzymywały się wszystkie nasze zasługi, łaski i cnoty” (II, 1).
Ci, którzy dziś depczą maryjne tytuły, stają się mimowolnymi narzędziami spełniającymi proroctwo z Protoewangelii (Rdz 3:15): „Ona zetrze głowę twoją (szatana), a ty czyhać będziesz na piętę Jej”. W obliczu tej zdrady jedyną odpowiedzią wiernych pozostaje: Non possumus!
Za artykułem:
Is the Vatican ERASING Mary?! Co-Redemptrix REJECTION Explained (lifesitenews.com)
Data artykułu: 08.11.2025
