Zdjęcie przedstawiające hagiografię pseudo-papieża Leona XIV w filmie "Leon z Chicago".

Film „Leon z Chicago” – hagiografia antypapieża w służbie posoborowej rewolucji

Podziel się tym:

Portal VaticanNews.pl (8 listopada 2025) zapowiada premierę filmu dokumentalnego „Leon z Chicago” produkcji Dykasterii ds. Komunikacji, mającego ukazać „amerykańskie korzenie papieża Leona XIV”. Dokument, stanowiący kontynuację wcześniejszego filmu „León de Perú”, obiecuje prezentację „rodzinnych korzeni, drogi naukowej oraz augustiańskiego powołania Roberta Francisa Prevosta” poprzez wspomnienia rodziny, współbraci zakonnych i przyjaciół.


Hagiografia uzurpatora

Produkcja wpisuje się w od dziesięcioleci stosowaną przez sekcję posoborową strategię budowy kultu osobowości przywódców neo-kościoła, doskonale widocznej w przypadku Jana Pawła II czy Bergoglia. Jak czytamy w Syllabusie błędów Piusa IX: „Nauka chrześcijańska była z początku żydowską, lecz na skutek stopniowego rozwoju stała się najpierw Pawłową, następnie Janową, aż wreszcie grecką i powszechną” (punkt 60) – co w praktyce posoborowej oznacza redukcję wiary do narracji biograficznej i emocjonalnych wspomnień.

Neo-kościół jako machina propagandowa

Fakt, iż film powstaje pod auspicjami Dykasterii ds. Komunikacji – instytucji nieistniejącej w prawowitym Kościele – demaskuje jego charakter jako narzędzia indoktrynacji. Pius XI w Quas Primas podkreślał: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi… tak, iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. Tymczasem dokument skupia się na ludzkich aspektach uzurpatora, całkowicie pomijając jego zgodę na herezje posoborowe:

W dokumencie pojawiają się głosy współbraci, nauczycieli, kolegów ze studiów i przyjaciół

Nie ma ani słowa o wierności doktrynie potępionej w Lamentabili sane exitu, gdzie św. Pius X przestrzegał: „Dogmaty, sakramenty i hierarchia… są tylko sposobem wyjaśnienia i etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” (punkt 54) – co doskonale opisuje metodologię twórców filmu.

Augustiańska mistyfikacja

Wspomnienie o „augustiańskim powołaniu” Prevosta to jawna drwina z duchowości autora De Civitate Dei. Św. Augustyn w liście do Macedoniusza podkreślał: „Nie przez co innego szczęśliwe państwo – a przez co innego człowiek, państwo bowiem nie jest czym innym, jak zgodnym zrzeszeniem ludzi” (cyt. za Quas Primas). Tymczasem augustianie posoborowi aktywnie wspierają demoliberalny porządek sprzeczny z Królestwem Chrystusowym.

Amerykańskie korzenie apostazji

Szczególnie wymowne jest podkreślanie amerykańskiego pochodzenia Prevosta. Jak czytamy w Syllabusie Piusa IX: „Każdy człowiek jest wolny do przyjęcia i wyznawania tej religii, którą światło rozumu wskaże mu jako prawdziwą” (punkt 15) – co doskonale oddaje duch amerykańskiego pluralizmu religijnego, potępionego jako „potworna herezja” przez Leona XIII w Testem Benevolentiae. Filmowa apoteoza Prevosta jako produktu chicagowskich przedmieść to gloryfikacja religijnego indyferentyzmu.

Peruwiańskie korzenie herezji

Wspomniany w artykule wcześniejszy dokument „León de Perú” dotyczący rzekomych misji Prevosta w Ameryce Południowej budzi jeszcze większe obiekcje. Jak ostrzegał Pius XI w Quas Primas: „Postęp nauk wymaga reformy pojęcia nauki chrześcijańskiej o Bogu, stworzeniu, Objawieniu, Osobie Słowa Wcielonego i o Odkupieniu” (punkt 64). Działalność pseudo-misjonarzy neo-kościoła w Peru służyła zazwyczaj promocji teologii wyzwolenia i marksistowskich idei, co znajduje potwierdzenie w soborowej konstytucji Gaudium et Spes.

Medialna legitymizacja anty-Kościoła

Pokaz przedpremierowy w Watykańskiej Filmotece dla dziennikarzy akredytowanych przy Biurze Prasowym Stolicy Apostolskiej to klasyczny przykład wykorzystania mediów do legitymizacji nielegalnych struktur. Pius IX w Syllabusie potępił: „Współczesnego katolicyzmu nie da się pogodzić z prawdziwą wiedzą” (punkt 65), co znajduje literalne odbicie w medialnym carnivalu organizowanym przez okupantów Watykanu.

Procedura apostazji

Na szczególną uwagę zasługuje procedura akredytacyjna wymagająca rejestracji w systemie Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej – instytucji powstałej po 1958 roku. Jak uczy św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Papież, który jest jawnym heretykiem, przestaje sam w sobie być Papieżem i głową”. Uczestnictwo w tym procederze stanowi współudział w apostazji.

Finansowanie destrukcji

Artykuł kończy się typowym dla sekty posoborowej apelem o datki: „Twój wkład w wielką misję: wspomóż nas w niesieniu słowa Papieża do każdego domu”. Pius XI w Quas Primas przestrzegał: „Państwo, jako będące źródłem wszelkich praw, obdarzone jest pewnym prawem nie ograniczonym przez żadne granice” (punkt 39) – co doskonale opisuje mentalność władców neo-kościoła żerujących na naiwności wiernych.

Katolicka alternatywa

Przeciwstawiając się tej posoborowej farsie, przypominamy słowa Piusa XI: „Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym” może zapanować jedynie poprzez odrzucenie modernistycznej hydry i powrót do niezmiennej doktryny. Jak podkreślał św. Pius X w Lamentabili sane exitu: „Dogmaty wiary należy pojmować według ich funkcji praktycznej, tzn. jako obowiązujące w działaniu, nie zaś jako zasady wierzenia” (punkt 26) – czego żaden film produkowany przez okupantów Watykanu nigdy nie uczyni.


Za artykułem:
„LEON Z CHICAGO” – PREMIERA 10 LISTOPADA
  (vaticannews.va)
Data artykułu: 08.11.2025

Więcej polemik ze źródłem: vaticannews.va
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.