Grupa kardynałów w tradycyjnych szatach w Watykanie, symbolizująca kryzys duchowy w Kościele

Nadzwyczajny konsystorz kardynałów: kolejny krok ku demokratyzacji Kościoła

Podziel się tym:

Portal eKAI (8 listopada 2025) donosi o planach „papieża” Leona XIV dotyczących zwołania nadzwyczajnego konsystorza „kardynałów” w dniach 7-8 stycznia 2026 roku. Według relacji amerykańskiego watykanisty Edwarda Pentina, „Sekretariat Stanu Stolicy Apostolskiej” rozesłał do „purpuratów” komunikat zapowiadający to wydarzenie, choć rzecznik „Matteo Bruni” nie potwierdził oficjalnie tych informacji. Jak czytamy, celem spotkania miałoby być omówienie „szczególnych potrzeb Kościoła” w duchu rzekomej „kolegialności”, której brakowano za czasów „papieża” Franciszka.


Demontaż monarchicznej struktury Kościoła

Sam fakt organizacji tego typu zgromadzenia stanowi jawne pogwałcenie monarchicznej konstytucji Kościoła ustanowionej przez Boskiego Założyciela. Jak nauczał Pius XI w encyklice Quas primas: „Kościół Boży, udzielając bez ustanku pokarmu duchowego ludziom, rodzi i wychowuje coraz to nowe zastępy świętych mężów i niewiast, a Chrystus tych, którzy Mu byli w Królestwie ziemskim wiernymi i posłusznymi poddanymi, nie przestaje powoływać do szczęścia w Królestwie niebieskim”. Tymczasem posoborowa sekta zastępuje królewską władzę Chrystusa Króla demokratycznymi procedurami i kolegialnymi fikcjami.

„Ostatni nadzwyczajny konsystorz w Watykanie odbył się za zamkniętymi drzwiami w dniach 29-30 sierpnia 2022 r. Jego celem było zgromadzenie wszystkich kardynałów w celu omówienia wdrożenia i znaczenia nowej konstytucji apostolskiej dla Kurii Rzymskiej, zatytułowanej «Praedicate Evangelium»”.

Przytoczony fragment ujawnia prawdziwy cel tych pseudokościelnych zgromadzeń: implementację modernistycznej rewolucji zapoczątkowanej przez „Praedicate Evangelium” – dokument będący kwintesencją herezji eklezjologicznych Vaticanum II. Jak trafnie zauważył abp Marcel Lefebvre (którego jednak nie można uznać za wiarygodnego obrońcę wiary ze względu na kompromisy z modernizmem): „Kolegialność to śmierć autorytetu papieskiego”.

Teatr pozorów w służbie globalistycznej agendy

Wspomniane w artykule „szczególne potrzeby Kościoła” to w istocie zakodowany język oznaczający dalsze dostosowywanie sekty posoborowej do wymogów globalistycznego Nowego Porządku Świata. Brak oficjalnego potwierdzenia przez „biuro prasowe” (instytucję nieznaną w autentycznym Kościele) jest symptomatyczny dla całej struktury okupującej Watykan – to organizacja oparta na kłamstwie, niejasnościach i permanentnym zamęcie.

Warto przypomnieć, że według kanonu 233 §1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.: „Kardynałowie Świętego Rzymskiego Kościoła tworzą Kolegium Kardynalskie, które ma prawo wybierania Biskupa Rzymskiego zgodnie z przepisami specjalnego prawa”. Tymczasem obecne „kolegium” składa się w większości z heretyckich uzurpatorów, którzy przyjęli „święcenia” w nieważnym rycie posoborowym. Jak stwierdza dekret Świętego Oficjum z 1949 r.: „Święcenia udzielone według nowego anglikańskiego ritu Edwarda VI są nieważne i całkowicie pozbawione mocy” – a posoborowy „ritus” Pawła VI stanowi jego wierną kopię.

Milczenie o prawdziwych problemach

W całym artykule nie znajdziemy ani jednego słowa o rzeczywistych problemach duchowych: utracie wiary, zaniku życia sakramentalnego, apostazji narodów czy gniewie Bożym wiszącym nad światem. Zamiast tego mamy jałowe dyskusje o „reformach zarządzania”, co doskonale ilustruje całkowitą redukcję „kościoła posoborowego” do poziomu korporacji zarządzanej przez menedżerów w sukienkach.

„Papież Leon XIV planuje zwołanie na początku stycznia nadzwyczajnego konsystorza kardynałów, którego temat nie jest jeszcze znany” – ta informacja ujawnia kolejny poziom absurdu. W prawdziwym Kościele katolickim papież nie potrzebuje konsultacji z „kardynałami” w sprawach doktryny czy dyscypliny. Jak nauczał Pius IX w Syllabusie błędów: „Kościół nie powinien nigdy występować przeciwko filozofii” (pkt 11), co odnosi się właśnie do prób podporządkowania wiary „kolegialnym” procedurom.

Duchowa pustka pod płaszczem reform

Organizowane przez posoborowych uzurpatorów zgromadzenia przypominają raczej narady zarządu międzynarodowej korporacji niż obrady strażników depozytu wiary. Cała ta „kolegialność” stanowi jawną zdradę słów Chrystusa: „Ty jesteś Piotr [czyli Opoka], i na tej opoce zbuduję Kościół mój” (Mt 16,18).

W obliczu tych wydarzeń, katolicy trwający przy niezmiennej wierze mogą jedynie powtarzać za Psalmistą: „Oto nieprzyjaciele wzmogli się, a miłujący nieprawość rozmnożyli się” (Ps 24,19 Wlg), pamiętając jednak, że prawdziwy Kościół trwa w tych, którzy zachowali wiarę katolicką w całej jej czystości, odrzucając wszelkie innowacje i herezje posoborowej rewolucji.


Za artykułem:
08 listopada 2025 | 16:32W styczniu nadzwyczajny konsystorz kardynałów?
  (ekai.pl)
Data artykułu: 08.11.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.