Portal eKAI (15 sierpnia 2025) relacjonuje uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Marji Panny, powołując się na dogmat ogłoszony przez Piusa XII w 1950 roku oraz mieszając rzekomo „katolicką” narrację z modernistycznymi zniekształceniami i synkretyzmem ludowym. Artykuł utrzymuje pozory ortodoksji, podczas gdy jego treść stanowi klasyczny przykład hermeneutyki zerwania z niezmienną doktryną katolicką.
Fałszywa ekumeniczna narracja jako zasłona dla herezji
„Wiara we wniebowzięcie Marji obecna jest od pierwszych wieków chrześcijaństwa, choć stała się ona dogmatem dopiero w 1950 r. i to tylko w Kościele zachodnim” – czytamy. To kłamliwe stwierdzenie pomija fakt, że lex orandi statuit legem credendi (prawo modlitwy stanowi prawo wiary). Już św. Modest z Jerozolimy († 634) w Encomium in dormitionem Sanctae Dei Genetricis nauczał: „Nie dozwolił, aby święte i nieskalane ciało Dziewicy uległo po śmierci skażeniu”. Sobór Efeski (431) pośrednio potwierdził tę prawdę, ogłaszając Marję Theotokos (Bożą Rodzicielką), co logicznie prowadzi do przywileju Wniebowzięcia. Jak zaznacza św. Robert Bellarmin: „Zmysł katolicki wiernych zawsze w to wierzył, zanim Stolica Apostolska to orzekła” (De controversiis, II, 24).
Naturalistyczna redukcja nadprzyrodzonego przywileju
Błędem jest twierdzenie, że „sensem tego święta nie jest docenienie zasług Marji, ale nadzieja, że tak jak Marja, mamy szansę uczestnictwa w chwale nieba”. To heretycka redukcja wyjątkowego przywileju wynikającego z Niepokalanego Poczęcia! Św. Alfons Liguori w Chwalebnym Maryi podkreśla: „Bóg zachował Ją od skażenia grobu, ponieważ została zachowana od skażenia grzechu”. Papież Pius XII w konstytucji Munificentissimus Deus – której ważność kwestionujemy w kontekście późniejszej apostazji modernistycznej – jasno stwierdzał: „Matka Boża została wywyższona przez Syna ponad wszystkie stworzenia”. Artykuł zaś relatywizuje ten przywilej do poziomu „figury Kościoła”, co jest jawnym przejawem modernistycznej hermeneutyki.
Demaskacja ekumenicznych kłamstw i pominięć
„Porównując sformułowanie dogmatyczne z 1950 roku oraz wschodnią tradycję dotyczącą tego święta, można zauważyć, że wcale się one ze sobą nie kłócą”
To zdanie jest teologiczną zbrodnią! Schizmatyckie kościoły wschodnie odrzucają dogmat o Niepokalanym Poczęciu (1854), który stanowi fundament Wniebowzięcia. Św. Pius X w Ex quo, nono potępiał „pseudo-katolickie” próby pojednania z heretykami. Artykuł celowo pomija milczeniem filioque i inne różnice doktrynalne, promując diaboliczny ekumenizm zakazany przez św. Piusa X w Pascendi Dominici Gregis.
Kulturowe bałwochwalstwo zamiast czci należnej Bogu
Opis „pogrzebów” Matki Bożej i ludowych zwyczajów stanowi jawny przykład synkretyzmu pogańskiego. Kanon 1279 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. zakazuje wszelkich praktyk o pozorach zabobonu. Tymczasem czytamy o „mocy leczniczej” ziół i wierzeniach, że „poświęcony koriander zapewni pannom szczęśliwe zamążpójście” – to czysty superstitio (zabobon) potępiony przez św. Tomasza z Akwinu (STh II-II, q.92). Brak przy tym jakiegokolwiek ostrzeżenia przed tymi praktykami, co zdradza naturalistyczną mentalność autorów.
Antykatolicka relatywizacja śmierci Marji
Wykaz heretyckiej mentalności znajdujemy w słowach: „Kościół nie rozstrzygnął zatem, czy Marja umarła”. Tymczasem św. Albert Wielki w Mariale dowodzi: „Chrystus umarł, aby przez śmierć pokonać śmierć. Zatem i Matka musiała przejść przez śmierć, by zostać z Nim w pełni zjednoczona”. Papież Pius XII – nawet jeśli uznajemy jego wcześniejsze urzędowanie – w Munificentissimus Deus świadomie unikał terminu „śmierć”, co zostało później wykorzystane przez modernistów do relatywizacji dogmatu. Cytowanie zaś „Jana Pawła II” jako autorytetu (nawet w cudzysłowie) jest niedopuszczalne – ten antypapież głosił w Redemptoris Mater herezje o „pielgrzymce wiary” Marji, podważając jej przywilej pełni łaski.
Teologiczne bankructwo sekty posoborowej
Najcięższym oskarżeniem jest całkowite milczenie o konieczności stanu łaski dla uczestnictwa w chwale nieba. Artykuł głosi naturalistyczną wizję „uczestnictwa wszystkich”, podczas gdy Sobór Trydencki (sesja VI, kan. 32) definitywnie stwierdza: „Jeśli ktoś mówi, że usprawiedliwiony nie może utracić łaski – niech będzie wyklęty”. Brak jakiejkolwiek wzmianki o Sądzie Ostatecznym, grzechu pierworodnym czy konieczności sakramentów obnaża naturalismi mentalitatem (mentalność naturalistyczną) autorów. Jak przestrzegał Pius XI w Mortalium Animos: „Zbawienie jest tylko w Kościele Katolickim, poza którym są tylko cienie śmierci”.
Za artykułem:
Maryja z „ciałem i duszą” została wzięta do nieba – co oznacza uroczystość Wniebowzięcia NMP? (ekai.pl)
Data artykułu: 15.08.2025
