Portal eKAI (12 listopada 2025) relacjonuje działalność Centrum Relacji Katolicko-Żydowskich im. Abrahama J. Heschela przy Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, prezentowaną w Parlamencie Europejskim. „Praca, jaką wykonuje na rzecz dialogu katolicko-żydowskiego Centrum Heschela KUL, jest kluczowa. Symbolizuje nadzieję na lepszą przyszłość” – stwierdził Daniel Schuster z Centrum Simona Wiesenthala. Dyrektor jednostki, „ks.” Paweł Rytel-Andrianik, chwalił wspólne organizowanie chanukowych świec z „archidiecezją” lubelską oraz wizyty studyjne młodzieży w Muzeum POLIN, finansowane przez Ministerstwo Nauki.
Teologiczny sabotaż pod płaszczem akademickim
Centrum Heschela stanowi jawne pogwałcenie zasad wiary katolickiej. Już sama nazwa upamiętniająca rabina Abrahama Joshuego Heschela – żydowskiego teologa współtworzącego dokumenty Vaticanum II – to akt agresji wobec doktryny o wyłączności Kościoła w zbawieniu. Extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia) – przypominał papież Pius IX w encyklice Quanto conficiamur moerore (1863), potępiając „zgubny błąd” równości religii. Tymczasem „rektor KUL” Kalinowski i jego podwładni fundują „wymiany młodzieży ze studentami pochodzenia żydowskiego”, gloryfikując judaizm jako równoległą drogę zbawienia.
Bałwochwalcza symbioza rytuałów
Opisywane działania to klasyczny przykład communicatio in sacris zakazanej przez Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 1258).
„Paliło się również światło z Betlejem, był wieniec adwentowy, tak wymowne symbole dla chrześcijan”
– chełpi się „ks.” Rytel-Andrianik, nie dostrzegając (lub celowo ukrywając), że równoczesne palenie świec chanukowych stanowi akt religijny judaizmu talmudycznego, który odrzuca Chrystusa jako Mesjasza. Święty Pius X w motu proprio Sacrorum antistitum (1910) nakazywał kapłanom przysięgę antymodernistyczną, zawierającą słowa: „Odrzucam heretyckie wymyszenie, że zmiana nastąpiła w czci oddawanej religii, tak że różne religie mogą współistnieć”.
Fałszywa pamięć zamiast nawrócenia
Współpraca z Centrum Simona Wiesenthala – organizacją promującą m.in. „judaistyczną interpretację Holokaustu” – to kolejny przejaw apostazji. Kiedy katolicki uniwersytet zamienia ewangelizację w żydowską pedagogikę wstydu? Pius XI w encyklice Mit brennender Sorge (1937) potępiał „mity rasowe”, lecz równocześnie przypominał: „Kto chce widzieć Żydów w świetle łaski i miłosierdzia Bożego, musi pamiętać, że najdroższą pomocą będzie nawrócenie ich na wiarę w Chrystusa”. Tymczasem Centrum Heschela organizuje pielgrzymki do Muzeum POLIN – instytucji gloryfikującej diasporę, podczas gdy katolicki obowiązek nakazuje głosić Żydom prawdę o Odkupieniu.
Medialna propaganda antykatolicka
Działalność „Heschel Center News” to perfidne nadużycie pojęcia katolickiej prasy. „Rzetelne i obiektywne materiały dziennikarskie na tematy aktualne oraz historyczne” – zapewnia dyrektor Centrum, lecz w istocie mamy do czynienia z narzędziem laickiej indoktrynacji. Artykuły o „wielokulturowości” i „dialogu ponad podziałami” to jawna zdrada misji katolickiej uczelni, która winna kształcić w duchu encykliki Pascendi św. Piusa X (1907): „Kościół nie jest demokracją ani federacją religii, lecz monarchią ustanowioną przez Boga”.
Finansowanie apostazji przez państwo
Przyznanie się do finansowania przez Ministerstwo Nauki demaskuje prawdziwy cel tej operacji. Neo-kościół posoborowy stał się agentem globalistycznej rewolucji, realizującej punkty masońskiej agendy: zniszczenie narodów chrześcijańskich przez promowanie obcych kultur i religii. Św. Pius X w liście apostolskim Notre charge apostolique (1910) ostrzegał: „Katolicy nie mogą współpracować z wrogami Kościoła pod pozorem dobra społecznego”. Tymczasem „ks.” Rytel-Andrianik dziękuje laickiemu rządowi za wsparcie działań jawnie sprzecznych z katolicką doktryną.
Collegium Iuridicum: od zbrodni do zdrady
Histeryczne eksponowanie historii budynku jako „miejsca planowania Holokaustu” to manipulacja mająca ukryć prawdziwe oblicze talmudycznego judaizmu. Dlaczego Centrum Heschela nie organizuje wykładów o traktacie Sanhedryn 43a, gdzie Talmud nazywa Chrystusa czarownikiem i bałwochwalcą? Papież Benedykt XIV w encyklice A quo primum (1751) zakazywał katolikom jakichkolwiek form kultu z żydami, wskazując na ich „zatwardziałość i niewiarę”. Tymczasem w dawnym biurze Globocnika lansuje się religijną symbiozę, która jest bluźnierstwem przeciwko Krzyżowi.
Młodzież jako zakładnicy modernizmu
Wymiany studenckie i „edukacyjne wizyty” to psychospołeczne pranie mózgów.
„Nie wiedziałem, że wśród Żydów było tylu genialnych ludzi nauki”
– zachwyca się anonimowy uczestnik. Brakuje zaś informacji, że katolicka młodzież nie usłyszy tam o św. Edycie Stein – Żydówce nawróconej na katolicyzm, zamordowanej za wiarę w Auschwitz. Redemptoris Missio Piusa XI (1926) przypomina: „Kościół musi nauczać, że jedyną drogą do zbawienia jest przyjęcie wiary katolickiej”. Tymczasem Centrum Heschela produkuje kolejnych synkretystów.
Epilog: czas na rotę wierności
Działalność Centrum Heschela KUL stanowi jaskrawą ilustrację słów św. Piusa X: „Modernizm to synteza wszystkich herezji”. W obliczu tej apostazji jedyną odpowiedzią wiernych katolików pozostaje nieprzejednana obrona depositum fidei i modlitwa o nawrócenie zdrajców. Jak pisał papież Pius XII w encyklice Humani generis (1950): „Najświętszym obowiązkiem wiernych jest odrzucenie wszelkich doktryn sprzecznych z niezmiennym nauczaniem Kościoła”.
Za artykułem:
12 listopada 2025 | 13:52O Centrum Heschela KUL w Parlamencie Europejskim (ekai.pl)
Data artykułu: 12.11.2025
