Portal Vatican News (12 listopada 2025) relacjonuje, iż „biskup” Roman Pindel z „diecezji” bielsko-żywieckiej przekazał „papieżowi” Leonowi XIV (Robert Prevost) portret „błogosławionego” Michała Tomaszka – jednego z dwóch zakonników zamordowanych w Peru w 1991 roku. Akcja promocyjna struktury posoborowej odbyła się podczas audiencji ogólnej w Rzymie, gdzie towarzyszący „biskupowi” kapłani uczestniczą w rekolekcjach „o nadziei”.
Fałszywy kult „męczenników” posoborowej fabryki
„Bp Pindel wspomniał, że w 2015 r. był w Peru na beatyfikacji Michała Tomaszka i Zbigniewa Strzałkowskiego” – czytamy w relacji. Należy podkreślić, że owa „beatryfikacja” przeprowadzona przez antypapieża Bergoglia stanowi akt nieważny z punktu widzenia katolickiej teologii sakramentów. Jak uczy św. Pius X w encyklice Pascendi Dominici gregis:
„Moderniści […] starają się najusilniej, aby nikt nie mógł ich rozpoznać, wykręcają się też i oszukują z taką zręcznością, iż bez trudności można by ich uważać za największych podstępców” (n. 1).
„Męczeństwo” zakonników nie spełnia kryteriów katolickich, gdyż śmierć z rąk komunistycznej partyzantki Sendero Luminoso nie wynikała bezpośrednio z nienawiści do wiary (odium fidei), lecz z politycznego terroru. Jak zaznacza św. Tomasz z Akwinu w Summa Theologica (II-II, q. 124, a. 5):
„Męczeństwo jest świadectwem złożonym prawdzie wiary chrześcijańskiej przeciwko błędom pogańskim”.
Kanonizacyjny spektakl w 2015 roku służył jedynie budowaniu pseudoreligijnego folkloru w duchu soborowej „teologii męczeństwa”, która – jak demaskuje dekret Świętego Oficjum Lamentabili sane exitu (1907) – „miesza prawdy nadprzyrodzone z naturalnymi, prowadząc do religijnego indyferentyzmu”.
Bergoglio jako „biskup misyjny” – parodia apostolskiego posłannictwa
Artykuł wspomina, iż „obecny papież jako misyjny biskup w Peru” uczestniczył w beatyfikacyjnym widowisku. Należy przypomnieć, że tzw. posługa „biskupia” Jorge Bergoglia w Argentynie cechowała się:
- Popieraniem komunistycznych rewolucjonistów
- Destrukcją tradycyjnej pobożności (zwalczanie różańca, nabożeństw majowych)
- Promocją masonerii poprzez tzw. „dialog społeczny” (potępiony przez Piusa IX w Syllabus errorum, p. 77-80)
Jak stwierdza bulle Cum ex Apostolatus Officio Pawła IV:
„Gdyby ktokolwiek przed swoją promocją […] odstąpił od Wiary Katolickiej […] wyniesienie […] będzie nieważne, nieobowiązujące i bezwartościowe”
Bergoglio, jawny apostata głoszący herezje (m.in. o „wielości dróg zbawienia”), nigdy nie mógł sprawować ważnej posługi biskupiej, zaś jego uczestnictwo w pseudo-beatyfikacji nadaje całej ceremonii charakter bluźnierczej farsy.
Rekolekcje „o nadziei” – nowa ewangelia antropocentryzmu
Wypowiedź „biskupa” Pindla o prowadzonych rekolekcjach demaskuje modernistyczne przeinaczenie eschatologii:
„Tej nadziei, o której pierwszy usłyszał Abraham […] z naszym Panem w Domu Ojca”
Katolicka nauka o nadziei cnoty teologalnej (por. KKK przedsoborowy, s. 423-428) zostaje tu zredukowana do mglistego „oczkiwania lepszego świata”, podczas gdy Sobór Trydencki (sesja VI, kan. 16) naucza:
„Jeśliby ktoś twierdził, że z pewnością otrzyma dar wytrwania aż do końca […] niech będzie wyklęty”.
Brakuje tu całkowicie:
- Wzmianki o konieczności łaski uświęcającej
- Ostrzeżenia przed grzechem śmiertelnym
- Nauki o czyśćcu i Sądzie Ostatecznym
Taka „nadzieja” to czysto naturalistyczne pobożne życzenie, sprzeczne z dogmatem o jedyności Kościoła i konieczności chrztu dla zbawienia (Mk 16:16).
Portret jako symbol apostazji
Gest przekazania portretu „błogosławionego” uzurpatorowi na tronie Piotrowym stanowi akt komunii z apostazją. Jak ostrzegał Pius XI w encyklice Quas Primas:
„Odstąpienie od wiary nie wymaga przystąpienia do innej sekty. […] publiczne odstępstwo od wiary następuje przez formalną herezję”.
Uczestnictwo w audiencji u antypapieża oraz publiczne uznanie jego autorytetu przez „biskupa” Pindla podlega ekskomunice latae sententiae na mocy kanonu 2314 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku.
Zakłamana historiografia „męczenników”
Próba kreowania zamordowanych zakonników na wzór świętych stanowi część szerszej strategii posoborowego establishmentu, który:
- Unika beatyfikacji prawdziwych męczenników komunizmu (np. abp. József Mindszenty)
- Promuje postaci „zaangażowane społecznie”, by zastąpić heroizm cnót religijnym aktywizmem
- Wykorzystuje emocjonalne historie do budowy pseudokultu oderwanego od teologii Krzyża
Jak trafnie diagnozuje dokument Lamentabili (propozycja 58):
„Prawda zmienia się wraz z człowiekiem, ponieważ rozwija się wraz z nim […] nauka teologiczna powinna być poddana ewolucji”
Ta zasada modernistycznej herezji znajduje odzwierciedlenie w tworzeniu nowej hagiografii służącej celom politycznej poprawności.
Za artykułem:
Bp Pindel podarował Papieżowi portret bł. Michała Tomaszka (vaticannews.va)
Data artykułu: 12.11.2025
