Portal Opoka – organ struktur posoborowych – relacjonuje decyzję Karola Nawrockiego, który odmówił nominacji 46 sędziom. Pretekstem stało się rzekome „kwestionowanie konstytucyjnych uprawnień prezydenta” oraz wpływ ministra Żurka. W rzeczywistości mamy do czynienia z kolejnym aktem teatru politycznego, gdzie prawa Boże zostają podporządkowane świeckim rozgrywkom.
„Więc ja dzisiaj z tego prawa korzystam. Odmawiam nominacji 46 sędziów. (…) nie będę także dawał awansów tym sędziom, którzy kwestionują porządek konstytucyjno-prawny Rzeczpospolitej”
Prawo naturalne vs. konstytucyjny bałagan
Nawrocki powołuje się na art. 179 konstytucji, zapominając, że „żadna ludzka ustawa nie ma mocy obowiązującej, jeśli nie wywodzi się z prawa wiecznego” (św. Tomasz z Akwinu, Summa Theologiae I-II, q.93 a.3). Tymczasem cały dyskurs ogranicza się do poziomu czysto naturalistycznego, gdzie:
- Brak odniesienia do nadrzędności prawa Bożego nad ustawodawstwem państwowym
- Milczenie o moralnej ocenie działań sędziów w świetle Dekalogu
- Fetysz „porządku konstytucyjnego” oderwanego od zasad sprawiedliwości wiecznej
Minister Żurek jako wygodny chłopiec do bicia
Oskarżenia o „złe podszepty” ministra Żurka stanowią klasyczny przykład argumentum ad hominem, mający zastąpić merytoryczną dyskusję. W katolickim porządku:
„Władza świecka nie ma prawa mieszać się w sprawy duchowe ani narzucać poddanym takiej formy kultu, jaką uważa za najlepszą”
(Leon XIII, Immortale Dei). Tymczasem zarówno prezydent, jak i jego krytycy tkwią w tym samym błędzie – traktują państwo jako najwyższą instancję moralną.
Fałszywy paraliż sądowy
Przytoczone przykłady rzekomego „paraliżu wymiaru sprawiedliwości” stanowią jedynie próbę emocjonalnego szantażu opinii publicznej. W rzeczywistości:
- Brak wzmianki o źródłowej przyczynie kryzysu praworządności – odrzuceniu katolickich fundamentów państwa
- Brak analizy czy kwestionujący sędziowie bronią prawdy, czy też służą rewolucyjnym zmianom
- Pominięcie faktu, że prawdziwy ład społeczny możliwy jest jedynie pod panowaniem Chrystusa Króla (Pius XI, Quas Primas)
Historyczne precedensy czy ideologiczne nadużycia?
Szef kancelarii prezydenckiej Zbigniew Bogucki próbuje legitymizować decyzję Nawrockiego precedensami z czasów Kaczyńskiego i Dudy. To typowy przykład:
„Współczesnej polityki pozbawionej zasad, gdzie metody się usprawiedliwia, jeśli służą „właściwym” celom”
W katolickiej nauce cel nie uświęca środków – zarówno nominacje, jak i ich blokowanie wymagają oceny moralnej według niezmiennych kryteriów.
Głoszenie kłamstwa milczeniem
Najjaskrawszą zbrodnią tego artykułu jest całkowite przemilczenie kluczowych katolickich zasad:
- Chrystusowego królowania nad narodami (Ps 2,10-12)
- Obowiązku władz cywilnych do publicznego wyznawania wiary (Pius IX, Quanta cura)
- Katolickiej nauki o państwie jako słudze porządku nadprzyrodzonego
Takie relatywizowanie rzeczywistości do poziomu sporu proceduralnego stanowi zdradę misji katolickiego dziennikarstwa.
W świetle niezmiennej nauki Kościoła cała ta dyskusja jest jałowa. Dopóki Polska nie powróci do publicznego uznania panowania Chrystusa Króla, dopóty jej instytucje – zarówno sądownicze, jak i wykonawcze – będą tkwić w kryzysie legitymizacji. Nie chodzi o to, kto nominuje sędziów, ale czy ci sędziowie służą prawu Bożemu czy ludzkim ideologiom. I na to pytanie portal Opoka – jak całe posoborowie – nie daje odpowiedzi.
Za artykułem:
Nawrocki odmówił nominacji 46 sędziów. „Słuchają złych podszeptów ministra Żurka” (opoka.org.pl)
Data artykułu: 12.11.2025
