Portal eKAI (13 listopada 2025) prezentuje analizę „przyczyn zapaści demograficznej” autorstwa demografa Mateusza Łakomego, redukującą kryzys do poziomu czysto socjologicznego. Podczas gdy Quas primas Piusa XI naucza, że „królestwo Chrystusa obejmuje wszystkie ludy” i „bez uznania panowania Zbawiciela nie zajaśnieje pokój narodom”, komentowany artykuł buduje narrację w duchu naturalistycznej herezji, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar małżeństwa i rodziny.
Demontarz sakramentalnej istoty małżeństwa
Łakomy twierdzi, że „główną przyczyną niskiej dzietności w Polsce jest dziś trudność w formowaniu się związków wśród młodych dorosłych”, wymieniając jako powody: nierównowagę wykształcenia, trudne doświadczenia rodzinne i smartfony. Tymczasem Sobór Trydencki w sesji XXIV naucza: „Pierwszym celem małżeństwa jest zrodzenie i wychowanie potomstwa”, zaś Casti Connubii Piusa XI podkreśla, że instytucja ta „z ustanowienia Bożego skierowana jest do rodzenia i wychowywania dzieci”. Artykuł całkowicie pomija:
- Grzech pierworodny jako źródło rozbicia relacji (Rdz 3,16)
- Niszczący wpływ antykoncepcji, sterylizacji i aborcji
- Skandal rozwodów i konkubinatów potępiony przez Chrystusa (Mt 19,6)
- Moralny obowiązek prokreacji wynikający z prawa naturalnego
„Obserwujemy już początki tego procesu [zaniku populacji] i nie za bardzo też dziś widzimy perspektywę zmiany tej tendencji”
To zdanie demaskuje apokaliptyczną bezradność świata pozbawionego łaski. Gdy Cywilizacja Chrześcijańska uznawała małżeństwo za sakrament, żaden „demograf” nie odważyłby się mówić o „tendencjach” czy „procesach” – wiedziano, że płodność jest błogosławieństwem Boga (Ps 127,3).
Fałszywe lekarstwa neo-kościoła
Proponowane „rozwiązania” są typowo modernistyczną karykaturą:
- Kursy przedmałżeńskie – zredukowane do psychologicznego treningu komunikacji, podczas gdy tradycyjnie uczyły o nierozerwalności, grzechach przeciw czystości i obowiązkach stanu
- Tworzenie przestrzeni towarzyskich – substytut prawdziwej formacji duchowej, która wymaga nauki modlitwy, czystości i posłuszeństwa prawu Bożemu
- Religijność jako czynnik statystyczny – pominięcie konieczności życia w łasce uświęcającej i przyjmowania sakramentów
Najjaskrawszą herezją jest stwierdzenie: „Jeśli chcemy, by nasze dzieci miały większe szanse na szczęśliwą rodzinę w przyszłości (…) warto wychowywać te dzieci w pewnym kontakcie z wiarą i środowiskiem religijnym”. Kościół zawsze nauczał, że wiara nie jest „wartością dodaną”, lecz warunkiem zbawienia (Mk 16,16), zaś rodzice mają „poważny obowiązek zatroszczenia się o chrześcijańskie wychowanie swoich dzieci” (Kodeks Prawa Kanonicznego 1917, kan. 1113).
Pomijany rdzeń problemu: apostazja narodów
Autor przyznaje, że „istnieje związek między dzietnością a religijnością”, ale nie wspomina o:
- Spustoszeniu dokonanym przez rewolucję obyczajową 1968 roku
- Masońskiej kampanii depopulacji poprzez „prawo” do dzieciobójstwa (Syllabus błędów, pkt 64)
- Zniszczeniu autorytetu ojca rodziny przez feminizm potępiony w Casti Connubii
- Systemowej demoralizacji młodzieży przez „edukację” seksualną
Quas primas Piusa XI diagnozuje: „Usunięto Jezusa Chrystusa (…) z życia prywatnego, rodzinnego i publicznego”, zaś Lamentabili św. Piusa X potępia błąd, że „małżeństwo jest tylko kontraktem” (pkt 65). Dopóki narody nie uznają królewskiej władzy Chrystusa, żadne „programy prorodzinne” nie zatrzymają demograficznej zagłady.
Artykuł eKAI to klasyczny przykład modernistycznej infiltracji – używa katolickiej terminologii, by przemycić naturalistyczną wizję człowieka. Gdy świat płonie w ogniu samolubstwa, neo-kościół proponuje… gadanie o emocjach i randkowanie w parafiach. Tymczasem jedynym ratunkiem jest powrót do niezmiennej doktryny: uznanie małżeństwa za sakrament, odrzucenie antykoncepcji, wychowanie dzieci w bojaźni Bożej i publiczne panowanie Chrystusa Króla.
Za artykułem:
13 listopada 2025 | 06:00Nie mamy dzieci, bo ich nie chcemy? Specjalista o przyczynach zapaści demograficznej (ekai.pl)
Data artykułu: 13.11.2025
