Solemne nabożeństwo w katedrze z biskupem i kapłanami w tradycyjnych szatach liturgicznych. Wierni z różnych wspólnot ekumenicznych modlą się w melancholijnej atmosferze.

Ekumeniczna iluzja jedności: Tydzień Modlitw jako przejaw apostazji posoborowej

Podziel się tym:

Portal Gość Niedzielny (14 listopada 2025 r.) relacjonuje przygotowania do kolejnego „Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan” pod hasłem „Jedno Ciało. Jeden Duch. Jedna nadzieja”, organizowanego przez struktury okupujące Watykan wraz z heretyckimi wspólnotami zrzeszonymi w Polskiej Radzie Ekumenicznej. Nabożeństwo centralne ma się odbyć 24 stycznia 2026 r. w poznańskiej archikatedrze – miejscu, które powinno służyć wyłącznie czci prawdziwego Boga, a nie synkretycznym spektaklom.


Fałszywa eklezjologia w działaniu

Przedstawiona relacja ujawnia totalne zerwanie z katolicką nauką o Kościele. Już sam tytuł „Tygodnia Modlitw” jest bezczelnym zawłaszczeniem słów św. Pawła z Listu do Efezjan (4,4), który mówił wyłącznie o jednym Ciele Mistycznym Chrystusa, którym jest jedynie Kościół Katolicki. Tymczasem uczestnicy spotkania w Lublinie – wśród nich „biskupi” Adam Bab i Andrzej Malicki – uprawiają heretycką grę pozorów, stawiając na równi:

„Kościół Rzymskokatolicki, Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny, Kościół Ewangelicko-Augsburski i Kościół Polskokatolicki”

To jawne odrzucenie dogmatu Extra Ecclesiam nulla salus potwierdzonego przez papieży od Innocentego III po Piusa XII. Św. Robert Bellarmin w traktacie De Controversiis przypominał: „Schizmatycy i heretycy nie są członkami Kościoła, choćby się do niego formalnie przyznawali”.

Masoneria w liturgicznym przebraniu

Przywołana „europejska Karta ekumeniczna” podpisana 5 listopada 2025 r. w Rzymie stanowi kontynuację rewolucji soborowej. Jak trafnie zauważył abp Marcel Lefebvre (choć sam błądzący w innych kwestiach): „Dialog ekumeniczny to droga do apostazji, gdzie prawda zostaje złożona w ofierze na ołtarzu fałszywego braterstwa”. Materiały przygotowane przez „chrześcijan z Armenii” – kraju od wieków pogrążonego w schizmie – to akt duchowej zdrady wobec męczenników, którzy oddali życie za wierność Rzymowi.

Ofiary zbierane podczas tych pseudoreligijnych zgromadzeń „dla uchodźców” to klasyczny przykład przekształcania świątyń w centra socjalne, potępiony przez Piusa XI w encyklice Quas Primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw, zburzone zostały fundamenty władzy”.

Teologia z ducha Syllabus Errorum

Organizatorzy posługują się typowo modernistycznym językiem:

  • Przemilczenie konieczności nawrócenia heretyków i schizmatyków
  • Fałszywe równouprawnienie wyznań („chrześcijanie różnych wyznań”)
  • Redukcja jedności do mglistego „ducha ekumenizmu”

To żywcem wyjęte z potępionych tez Syllabusu Piusa IX (1864):

„Protestantyzm jest niczym więcej niż inną formą tej samej prawdziwej religii chrześcijańskiej, w której formie można podobać się Bogu równie jak w Kościele Katolickim” (Błąd 18)

Dodanie do tego „Dnia Judaizmu” i „Dnia Islamu” tworzy tryptyk apostazji, gdzie Krzyż zostaje zrównany z półksiężycem i gwiazdą Dawida. Św. Pius X w encyklice Pascendi Dominici Gregis ostrzegał: „Moderniści dążą do stworzenia religii bez dogmatów, bez kapłaństwa, bez najwyższego autorytetu”.

Duch Antychrysta w „archikatedrze”

Wyboru poznańskiej świątyni nie można uznać za przypadkowy. To właśnie tam:

  1. W 968 r. ustanowiono pierwsze biskupstwo podległe bezpośrednio Rzymowi
  2. W 1966 r. komuniści i „soborowi” hierarchy wspólnie „obchodzili” Millenium Polski

Dziś ta sama przestrzeń ma służyć antykatolickiemu spektaklowi. Jak podkreślał Pius XI w Mortalium Animos: „Jedność może przywrócić tylko powrót odłączonych braci do jedynego prawdziwego Kościoła Chrystusowego”. Tymczasem „nabożeństwo” w Poznaniu będzie aktem bałwochwalczego kultu człowieka, gdzie Chrystus-Król zostaje zastąpiony bożkiem „wzajemnego szacunku”.

W obliczu tej otwartej apostazji, prawowierni katolicy winni pamiętać słowa z Apokalipsy (18,4): „Ludu mój, wyjdźcie z niej, byście nie mieli udziału w jej grzechach”. Prawdziwa jedność możliwa jest jedynie w łonie Mistycznego Ciała Chrystusa – poza którym nie ma zbawienia.


Za artykułem:
"Jedno Ciało. Jeden Duch. Jedna nadzieja"
  (gosc.pl)
Data artykułu: 14.11.2025

Więcej polemik ze źródłem: gosc.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.