Ekumeniczna manipulacja Pismem Świętym w służbie globalistycznej apostazji
Portal Vatican News relacjonuje wystąpienie „papieża” Leona XIV podczas spotkania z Katolicką Federacją Biblijną (CBF), w którym forsuje się heretycką koncepcję „dostępności Pisma Świętego” oderwaną od Magisterium Kościoła. Rzekomy następca św. Piotra deklaruje: „Kościół czerpie życie nie z siebie samego, lecz z Ewangelii”, co stanowi jawną negację depozytu wiary przekazanego przez Chrystusa jedynemu prawowitemu Kościołowi katolickiemu.
„Jak możemy ułatwić to spotkanie tym, którzy nigdy nie słyszeli Słowa Bożego lub których kultury pozostają nieprzeniknięte przez Ewangelię?”
Dei Verbum: modernistyczny manifest przeciw nieomylnemu Magisterium
Szczególnie obrzydliwa jest próba legitymizacji tej apostazji poprzez odwołanie do konstytucji Dei Verbum z Vaticanum II. Dokument ten, będący kwintesencją modernistycznej zarazy, głosi herezję: „wszystkim wiernym chrześcijanom należy zapewnić łatwy dostęp do Pisma Świętego” (DV 22). To jawne odrzucenie nauczania papieży:
- Grzegorz XVI w Mirari vos (1832): „Tą drogą dochodzi do tego, że tłumaczy się Pismo Święte w duchu przeciwnym świętej Tradycji”
- Pius IX w Qui pluribus (1846): „Biblijne Towarzystwa rozsiewają (…) przekłady Pisma Świętego bez uwag, by każdy mógł je czytać według swego kaprysu”
- Leon XIII w Providentissimus Deus (1893): „Kościół zawsze uważał, że Pisma nie można wykładać inaczej jak tylko pod kierunkiem i według osądu Kościoła”
Ewangelizacja czy synkretyzm? Masoneria w biblistyce
Działalność CBF ujawnia swój prawdziwy charakter w deklaracji o „dialogu opartym na Biblii z innymi wyznaniami chrześcijańskimi i religiami”. To potworne zrównanie katolickiej wykładni Pisma z heretyckimi interpretacjami realizuje potępioną przez Piusa XI w Mortalium animos (1928) zasadę: „wszystkie religie są mniej lub bardziej dobre i szlachetne”. Federacja, kierowana przez „kard.” Tagle – znanego z promocji azjatyckiego synkretyzmu – staje się narzędziem globalistycznej religii antychrysta.
Technokratyczna pseudoewangelizacja: cyfrowy Baal
Bezwstydne nawoływanie do „korzystania z nowych form biblijnego przekazu” poprzez internet demaskuje naturalistyczną wizję religii. Gdy św. Pius X w Lamentabili potępił tezę, że „wiara zależy od nauk przyrodniczych” (pkt 58), współcześni moderniści czynią z technologii nowego bożka. Tymczasem Kościół zawsze nauczał, że łaska działa per se, a nie poprzez świeckie narzędzia.
W tym kontekście szczególnie obłudnie brzmią zapewnienia o „docieraniu do serc”, gdy sam „papież” Leon XIV promuje relatywizm doktrynalny godzący w samo serce Objawienia. Jak zauważył św. Robert Bellarmin: „Ci, którzy utrzymują, że Słowo Boże jest niepewne, sami czynią je niepewnym” (De Controversiis).
Duchowa ruina pod płaszczykiem biblicyzmu
Cała ta pseudoewangelizacja prowadzi do tragicznych skutków potwierdzonych przez historię:
- Indywidualna lektura Pisma bez katolickiej hermeneutyki rodzi herezje – od luterańskiego sola scriptura po współczesny liberalizm
- Tłumaczenia ekumeniczne zacierają dogmaty (np. pomijając termin homoousios w opisie Trójcy Świętej)
- Demokratyzacja dostępu do Biblii niszczy kapłański urząd nauczycielski
Przypomina to proroctwo Piusa XII z Humani generis (1950): „Niebezpieczeństwo polega na tym, że pod przykrywką głębszego poznania prawd ludzie wślizgują się w system filozoficzny sprzeczny z prawdziwą wiedzą”.
W obliczu tej heretyckiej farsy, wierni katolicy trwają przy niezmiennej doktrynie Soboru Trydenckiego (Sesja IV): „Aby nikomu nie wolno było (…) tłumaczyć Pisma Świętego przeciwko znaczeniu, które podała i podaje święta Matka Kościół”. Prawdziwa ewangelizacja zawsze dokonuje się przez depositum fidei, a nie medialne chwyty czy protestancki biblicyzm.
Za artykułem:
Leon XIV: Potrzeba nowych form biblijnego przekazu (vaticannews.va)
Data artykułu: 17.11.2025
