Biskup Augsburga relatywizuje pojednanie i podważa suwerenność narodów
Portal eKAI (17 listopada 2025) relacjonuje wypowiedź „biskupa” Bertrama Meiera, współprzewodniczącego grupy kontaktowej niemieckiej i polskiej konferencji „biskupów”, w której twierdzi: „Uprzedzenia nacjonalistyczne zagrażają współżyciu w Europie […] nie pozwólmy, aby podzielili nas populiści i ekstremiści”. Cała narracja Meiera stanowi klasyczny przykład modernistycznej redukcji pojęcia pojednania do płaszczyzny czysto naturalistycznej, pomijającej nadprzyrodzony porządek łaski.
Naturalistyczne fałszowanie pojęcia pojednania
Meier, powołując się na wymianę listów między episkopatami z 1965 roku, przedstawia ją jako „proces uznania rzeczywistości politycznej po II wojnie światowej”. Tymczasem prawdziwe pojednanie możliwe jest jedynie w Chrystusie Królu, jak nauczał Pius XI w encyklice Quas primas: „Narody […] wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego […] dotąd nie zajaśnieje nadzieja trwałego pokoju”. Modernistyczne ujęcie całkowicie pomija konieczność podporządkowania stosunków międzynarodowych prawu Bożemu.
„W ramach polityki wschodniej, a najpóźniej wraz z ostatecznym uznaniem granicy na Odrze i Nysie w ramach zjednoczenia Niemiec w 1990 roku, fakt utraty został zaakceptowany przez większość osób”
To stwierdzenie ujawnia akceptację bezprawia dokonanego przez komunistyczne reżimy. Kościół katolicki zawsze nauczał, że sprawiedliwość społeczna jest fundamentem trwałego pokoju (Pius XI, Divini Redemptoris). Milczenie wobec grabieży mienia wypędzonych Niemców i Polaków z Kresów stanowi ciche przyzwolenie na niesprawiedliwość.
Fałszywy ekumenizm jako narzędzie dechrystianizacji
Biografia Meiera jest symptomatyczna dla duchowieństwa posoborowego: ekumeniczne wychowanie (ojciec protestant, matka katoliczka), studia w modernistycznych ośrodkach (Gregorianum), zaangażowanie w struktury okupującej Watykan sekty. Jego nominacja na członka „Dykasterii ds. Dialogu Międzyreligijnego” przez antypapieża Leona XIV potwierdza całkowite zerwanie z katolicką doktryną Extra Ecclesiam nulla salus.
Meier chwali rzekomą „bogatą tradycję kultu marjowego w Polsce”, nie wspominając przy tym, że struktury posoborowe systematycznie niszczą prawdziwy kult Marji poprzez:
- Promocję fałszywych objawień (Fatima, Medjugorje)
- Wprowadzenie protestanckich elementów do liturgii
- Tolerowanie profanacji wizerunków Matki Bożej
Demontarz suwerenności narodów w imię globalizmu
Najjaskrawszym przejawem apostazji jest całkowite odrzucenie katolickiej nauki o prawach narodów. Meier oskarża „populistów i ekstremistów” o „zagrożenie współżycia w Europie”, podczas gdy Quas primas stanowi niepodważalne orzeczenie: „Królowanie naszego Odkupiciela obejmuje także wszystkich niechrześcijan, tak, iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”.
„Rosja stanowi dziś zagrożenie, które wielu Polaków dostrzegło wcześniej i wyraźniej niż my w Niemczech”
To zdanie demaskuje hipokryzję posoborowych struktór. Przez dziesięciolecia sekta watykańska promowała politykę Ostpolitik, kolaborując z sowieckim reżimem, podczas gdy naród polski zachował wierność Chrystusowi Królowi mimo prześladowań. Dzisiejsze „wsparcie Ukrainy” jest jedynie kolejnym etapem realizacji globalistycznej agendy.
Duchowa pustka modernistycznego „pojednania”
Cała narracja Meiera jest pozbawiona nadprzyrodzonej perspektywy. Brak jakiegokolwiek odniesienia do:
- Zadośćuczynienia Najświętszemu Sercu Jezusa za grzechy narodów
- Królewskiej władzy Chrystusa nad Polską i Niemcami
- Obowiązku publicznego wyznawania wiary przez władze państwowe
Moderniści świadomie pomijają słowa Piusa XII: „Państwo […] jest zobowiązane do publicznego wyznawania i czczenia Boga w sposób, na jaki zasługuje Najwyższy Stwórca” (Przemówienie do katolickich działaczy włoskich, 1952). W zamian proponują humanitarną „współpracę” oderwaną od prawdy objawionej.
Milczenie o prawdziwych fundamentach
Meier chwali „ducha korespondencji z 1965 roku”, całkowicie ignorując fakt, że list polskich „biskupów” zawierał heretyckie sformułowanie: „wyciągamy do Was […] nasze ręce oraz udzielamy wybaczenia i prosimy o nie”. Jak zauważył abp Marceli Lefebvre: „Prawdziwe pojednanie wymaga uprzedniego wyznania prawdy – bez tego pozostaje jedynie teatralnym gestem”.
Kolejnym przejawem apostazji jest milczenie na temat:
- Masońskich korzeni Unii Europejskiej
- Ludobójstwa dokonanego przez Niemców na narodzie polskim
- Obowiązku restytucji mienia zagrabionego przez III Rzeszę
Katastrofalne skutki posoborowej pseudodoktryny
Meier przyznaje, że w Polsce „w szybkim tempie postępuje sekularyzacja społeczeństwa”, nie wskazując jednak na prawdziwą przyczynę: zdradę duchowieństwa, które porzuciło misję prowadzenia dusz do Chrystusa Króla. Zamiast nawoływać do narodowej pokuty i oddania się Najświętszemu Sercu Jezusa, proponuje jedynie „dialog” i „wspólne projekty” – puste hasła pozbawione nadprzyrodzonej mocy.
Podsumowując, wypowiedź „biskupa” Meiera stanowi klasyczny przykład:
- Relatywizacji prawdy na rzecz politycznego konformizmu
- Odrzucenia katolickiej nauki o społeczeństwie
- Promocji globalistycznej antykultury
Jedyną odpowiedzią wiernych katolików może być nieustanne głoszenie prawdy: Christus vincit, Christus regnat, Christus imperat! (Chrystus zwycięża, Chrystus króluje, Chrystus rozkazuje).
Za artykułem:
Niemiecki biskup: nie pozwólmy by podzielili nas populiści i ekstremiści (ekai.pl)
Data artykułu: 17.11.2025
