Uzurpator Bergoglio propaguje fałszywych „błogosławionych” w parodii katolickiego kultu

Portal Vatican News informuje o wystąpieniu uzurpatora bergogliańskiego Jorge Mario Bergoglio, który podczas audiencji 22 listopada 2025 roku zachęcił polskich pielgrzymów do naśladowania „błogosławionej Rodziny Ulmów” oraz „Sługi Bożej Heleny Kmieć”. Bergoglio określił ich jako „rozpalonych Jezusowym ogniem”, pomimo że żadne z nich nie poniosło śmierci z nienawiści do wiary (odium fidei), co stanowi niezbędny warunek uznania męczeństwa w nauce Kościoła katolickiego.

Teologiczna profanacja pojęcia męczeństwa

Bergoglio kontynuuje modernistyczną tendencję do relatywizacji i trywializacji męczeństwa, co Pius XI potępił w encyklice Quas Primas jako „odwrócenie uwagi od panowania Chrystusa Króla nad narodami”. Wspomniana „Rodzina Ulmów” zginęła w 1944 roku z rąk niemieckich okupantów za ukrywanie Żydów. Choć akt heroicznej miłości bliźniego zasługuje na szacunek, śmierć za pomoc humanitarną nie stanowi męczeństwa w rozumieniu katolickim. Jak przypomina św. Tomasz z Akwinu w Summa Theologica (II-II, q. 124, a. 5): „Męczennikiem właściwie jest ten, kto znosi śmierć za świadectwo wiary”.

„Pozdrawiam pielgrzymów polskich. W historii waszego narodu jest wiele osób, także męczenników, które pokazywały, że «mieć nadzieję to zająć stanowisko». Myślę o błogosławionej Rodzinie Ulmów czy młodej wolontariuszce, Słudze Bożej Helenie Kmieć” – stwierdził uzurpator.

Podwójna herezja zawarta w tym przemówieniu polega na:

1. Nadużyciu terminu „męczennik” w odniesieniu do osób nie spełniających teologicznych kryteriów
2. Przypisaniu wartości nadprzyrodzonej śmierci Heleny Kmieć – wolontariuszki zamordowanej w Boliwii w 2017 roku podczas działań społecznych

Naturalistyczna redukcja świętości

Wystąpienie bergogliańskiego uzurpatora stanowi klasyczny przykład herezji antropocentryzmu potępionej przez św. Piusa X w dekrecie Lamentabili sane exitu (1907). Punkt 58 dokumentu wyraźnie wskazuje, że „doskonałość człowieka polega na gromadzeniu bogactw i zaspokajaniu przyjemności” jako błędną doktrynę modernistów. Tymczasem Bergoglio:

• Przemilcza konieczność życia w stanie łaski uświęcającej jako warunku świętości
• Pomija obowiązek przynależności do prawdziwego Kościoła katolickiego poza którym nie ma zbawienia (extra Ecclesiam nulla salus)
• Sprowadza heroiczność cnót do działalności społecznej, co Pius XI w Quas Primas nazwał „zeświecczeniem pojęcia królestwa Bożego”

Polityczna instrumentalizacja pseudo-kultu

Wspomnienie „Rodziny Ulmów” służy neo-kościołowi do:

1. Promowania fałszywego ekumenizmu poprzez podkreślanie pomocy Żydom – co kwestionuje dogmat o konieczności nawrócenia Izraela na katolicyzm (Sobór Florencki, 1442)
2. Wzmocnienia laickiej narracji o „sprawiedliwych wśród narodów świata” sprzecznej z nauczaniem Piusa XII o wyłącznej roli Kościoła w budowaniu cywilizacji miłości
3. Przygotowania gruntu pod kanonizację polityczną, co św. Pius X w Pascendi Dominici gregis określił jako „użycie uczuć religijnych do celów światowych”

Strukturalna apostazja w działaniu

Wymienieni przez Bergoglia „pielgrzymi” reprezentują znamienną mieszankę elementów sprzecznych z katolicką ortodoksją:

• Wspólnota Cenacolo – prowadząca „terapię” uzależnień opartą na psychologii humanistycznej zamiast na sakramentach i modlitwie
• Księża orioniści – zgromadzenie oskarżane o propagowanie synkretyzmu religijnego i dialogu z masonerią
• Parafia św. Józefa w Stargardzie – znana z organizowania koncertów rockowych w „duchu ekumenizmu”

Jak trafnie zauważył św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Herezjarcha może być poznany po owocach jego nauczania – gdy prowadzi do mieszania świętego z profanicznym”.

Milczenie o prawdziwych męczennikach

Bergoglio konsekwentnie pomija autentycznych świadków wiary prześladowanych przez posoborowy establishment:

• Kapłanów więzionych za sprawowanie Mszy Trydenckiej (np. o. Thomas Aquinas OSB)
• Wiernych ekskomunikowanych za sprzeciw wobec „reform” liturgicznych
• Katolickich rodziny prześladowane za odmowę uczestnictwa w „mszach” nowego rytu

Jak ostrzegał Pius IX w Syllabus errorum (1864), punkt 24: „Kościół nie ma prawa używać przemocy” – co współcześnie oznacza potępienie prześladowań katolików tradycyjnych przez struktury neo-kościoła.

Duchowa pułapka dla polskich pielgrzymów

Udział w audiencjach bergogliańskich stanowi dla wiernych:

1. Współudział w antyliturgii – Msza sprawowana przez nieposiadających ważnych święceń „kapłanów” nowego rytu
2. Niebezpieczeństwo świętokradztwa – przyjmowanie „komunii” będącej zwykłym chlebem
3. Grzech zgorszenia – pozorne uznanie władzy antypapieża

Jak czytamy w Liście do Rzymian (16,17): „Strzeżcie się tych, którzy powodują rozdwojenia i zgorszenia wbrew nauce, którą przyjęliście; odwróćcie się od nich!”.

Za artykułem:
Papież przypomina Polakom przykład bł. Rodziny Ulmów i Heleny Kmieć   (vaticannews.va)
Data artykułu: 22.11.2025

Podziel się tą wiadomością z innymi.