Portal eKAI (23 listopada 2025) relacjonuje wystąpienie „arcybiskupa większego” Światosława Szewczuka, który podczas „liturgii” w Kijowie dokonał heretyckiej redukcji przesłania ewangelicznego do świeckiego patriotyzmu. Wykorzystując fragment Ewangelii o wskrzeszeniu córki Jaira (Łk 8,41-56), „hierarcha” sekty posoborowej ogłosił:
„Rozumiemy, że ‚ona’ to nasza matka Ukraina”
– podnosząc tym samym doczesną ojczyznę do rangi podmiotu zbawienia.
Teologiczne bankructwo nowej sekty
Zastępując regnum Christi (królestwo Chrystusowe) idolatrią narodową, Szewczuk świadomie odrzuca dogmatyczną naukę Piusa XI wyrażoną w encyklice Quas Primas: „Chrystusowi jako Człowiekowi należy się władza nad wszelkimi stworzeniami, tak iż wszystko poddane jest Jego woli”. Tymczasem w heretyckim wykładzie „zwierzchnika” UKGK:
„Wielu mówi, że ta wojna, którą teraz przeżywamy, zbliża się do jakiejś granicy, której wszyscy się boimy […] Tak bardzo potrzebujemy ogólnokrajowej jedności, zgody, aby działać jako jeden organizm w imię zwycięstwa nad naszym wrogiem”.
Ostrożnie maskowana apostazja objawia się w całej pełni poprzez:
- Pominięcie konieczności podporządkowania narodu prawom Chrystusa Króla – podczas gdy Sobór Laterański IV (1215) stanowi: „Jedna jest powszechna społeczność wiernych, poza którą nikt nie może dostąpić zbawienia” (DH 802)
- Relatywizację nadprzyrodzonego celu Kościoła – w miejsce głoszenia jedynej prawdziwej wiary (Mk 16,16) sekta posoborowa proponuje naturalistyczną „jedność narodową”
- Bluźniercze utożsamienie wskrzeszenia duszy z politycznym przetrwaniem Ukrainy – co stanowi jawną kpinę z dogmatu o czyśćcu i sądzie szczegółowym
Masoneria językowa w służbie rewolucji
Analiza semantyczna wystąpienia Szewczuka odsłania typowo modernistyczną strategię:
| Termin posoborowy | Rzeczywiste znaczenie | Doktryna katolicka |
|---|---|---|
| „Słowo Boże konkretne i ożywcze” | Subiektywne doświadczenie jednostki oderwane od depozytu wiary | Verbum Dei scriptum et traditum – słowo Boże spisane i przekazane (Sobór Trydencki, sesja IV) |
| „Dotknąć Jezusa” | Sentymenalne przeżycie zastępujące łaskę sakramentalną | „Łaska Ducha Świętego przez sakramenty się udziela” (Sobór Trydencki, sesja VII) |
| „Dostrzec Chrystusa obecnego wśród nas” | Immanentyzm potępiony w Lamentabili (propozycja 21) | Chrystus obecny realnie tylko w Eucharystii i mistycznie w Kościele (Sobór Trydencki, sesja XIII) |
Kontrrewolucja czy heretycka rewolta?
Wykorzystując wojnę jako pretekst, sekta Szewczuka realizuje program potępiony w Syllabusie błędów Piusa IX (1864):
„Wolno domagać się od książąt usunięcia władzy papieskiej przez zniesienie doczesnej władzy Stolicy Apostolskiej” (błąd 76)
Dowodem są:
- Niemoralne „rozmowy z najwyższymi osobistościami państwa” zamiast nałożenia klątwy na władców łamiących prawa Boże
- „Zachęta” do wiary pozbawiona wezwania do nawrócenia z prawosławnej schizmy – co narusza kanon 1258 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.
- Bałwochwalcze cytowanie poety Skoworody zamiast Ojców Kościoła – jawny przejaw apostasia a fide
Ostrzeżenie dla wiernych
Jak trafnie diagnozował św. Pius X w encyklice Pascendi: „Moderniści usiłują wprowadzić do Kościoła zasadę, że wiara zaczyna się od doświadczenia”. Szewczuk w perfidny sposób zastąpił:
- Wiarkę w zmartwychwstanie ciał – wiarą w militarne zwycięstwo
- Ufność w pośrednictwo Marji – zaufaniem w „jedność narodową”
- Nadzieję życia wiecznego – lękiem przed „nawałnicą informacji”
W obliczu takich jawnych herezji obowiązkiem każdego katolika jest retractatio errorum (odwołanie błędów) i powrót do niezmiennej doktryny Kościoła, gdzie – jak nauczał Pius XI – „Cały rodzaj ludzki poddany być musi władzy Jezusa Chrystusa” (Quas Primas).
Za artykułem:
23 listopada 2025 | 21:30Abp Szewczuk: „nie bój się, wierz tylko” (ekai.pl)
Data artykułu: 23.11.2025
