Portal eKAI (24 listopada 2025) informuje o zmianach personalnych w strukturach Instytutu Gość Media, gdzie „abp” Andrzej Przybylski mianował „ks.” Marka Gancarczyka ponownie na stanowisko „redaktora naczelnego” „Gościa Niedzielnego”. W oficjalnym oświadczeniu czytamy o „rozwoju mediów katolickich”, „poszukiwaniu nowych form działania” i „misji ewangelizacyjnej” w „zmieniającej się sytuacji współczesnych mediów” – frazesy zdradzające całkowite podporządkowanie logice świata.
Naturalistyczna wizja mediów zamiast nadprzyrodzonej misji
„większej integracji tych instytucji i wprowadzenia jeszcze lepszych rozwiązań w zmieniającej się sytuacji współczesnych mediów katolickich”
Już w pierwszym zdaniu dokumentu uderza całkowite pominięcie celu nadprzyrodzonego mediów katolickich, które według niezmiennej doktryny mają służyć zbawieniu dusz przez głoszenie prawdy objawionej bez kompromisu. Pius XI w Quas primas przypominał: „Kościół Boży, udzielając bez ustanku pokarmu duchowego ludziom, rodzi i wychowuje coraz to nowe zastępy świętych mężów i niewiast”. Tymczasem oświadczenie przemilcza kwestię wierności doktrynie, koncentrując się na zarządzaniu instytucją jak przedsiębiorstwem.
Teologiczny bankructwo „misji ewangelizacyjnej”
Gdy „abp” Przybylski mówi o „mediach katolickich podejmujących misję ewangelizacyjną”, popełnia dwie zasadnicze herezje w świetle Syllabusa błędów Piusa IX:
- Błąd nr 77: Założenie, że Kościół może współistnieć z innymi formami religijności w pluralistycznym społeczeństwie („w całym Kościele w Polsce” – przy milczącym uznaniu istnienia innych wyznań)
- Błąd nr 55: Separacja Kościoła od państwa, wyrażona w redukcji misji do „środowiska medialnego” zamiast podboju społecznego królestwa Chrystusa Króla
Jak wykazywał św. Pius X w Lamentabili sane exitu: „Dogmaty wiary należy pojmować według ich funkcji praktycznej, tzn. jako obowiązujące w działaniu, nie zaś jako zasady wierzenia” (propozycja 26 potępiona). Tymczasem cała narracja opiera się na pragmatyce dostosowania do świata.
Kult postępu i zawodowe kwalifikacje zamiast świętości
„jego znajomość pracy w mediach katolickich, poprzednie prowadzenie tych dzieł z dużym sukcesem oraz ostatnio nabyte doświadczenia w zakresie prowadzenia portali internetowych”
Kryteria wyboru „ks.” Gancarczyka są czysto naturalistyczne – doświadczenie medialne, sukces rozumiany jako zasięgi, techniczne kompetencje. Brak najmniejszej wzmianki o:
- Wierności Tradycji
- Obrocie przed herezjami modernizmu
- Życiu ascetycznym wymaganym od pasterza
Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice przestrzega: „Pasterz powinien być świątobliwszy od owiec, albowiem brudną wodą nie oczyści się naczyń”. Tymczasem „Gość Niedzielny” pod poprzednimi rządami Gancarczyka promował kult „św.” Jana Pawła II i fałszywy ekumenizm.
Duchowni jako menedżerowie instytucji
Pełnienie równoległych funkcji „prezesa Fundacji Opoka” i „redaktora naczelnego” demaskuje redukcję kapłaństwa do roli administratora. To jawna zdrada modelu alter Christus, gdzie kapłan jest przede wszystkim ofiarnikiem i stróżem depozytu wiary. Kanon 138 z Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. wyraźnie ograniczał świeckie zaangażowanie duchownych, by nie umniejszać ich funkcji nadprzyrodzonych.
Ewolucjonizm i zerwanie z zasadą niezmienności
„rozpoczęły proces poszukiwania nowych form działania w szybko rozwijającym się środowisku medialnym”
To klasyczny przykład modernistycznej herezji ewolucji dogmatów (potępionej w Lamentabili, propozycja 5 i 22), gdzie Kościół ma „poszukiwać” zamiast strzec depozytu. Pius X w Pascendi demaskował: „Dla modernisty religia musi się stawać, tak jak człowiek się staje”. Tymczasem Chrystus dał Kościołowi odwieczne formy, nie zaś techniki marketingowe.
Syndrom neokościelnej hierarchii
Rotacja na stanowisku „redaktora naczelnego” (Gancarczyk 2003-2018, Pawlaszczyk 2017-2025) przypomina świeckie cykle wyborcze, nie zaś katolicką zasadę stabilności urzędów. To symptom głębszej choroby – traktowania Kościoła jako demokratycznej korporacji, gdzie „olbrzymi wkład” mierzy się wskaźnikami sprzedaży, nie zaś liczbą nawróconych dusz.
Jak pisał św. Pius X: „Moderniści starają się jak najbardziej zbliżyć do wiary protestanckiej” (Encyklika Pascendi). „Gość Niedzielny” od dziesięcioleci realizuje tę strategię, przemilczając kryzys wiary, promując posoborowe nowinki i relatywizując katolickie prawdy.
Jedyna droga naprawy
Zamiast „nowych form działania” potrzebny jest powrót do:
- Katolickiej prasy misyjnej wzorowanej na „Rycerzu Niepokalanej” św. Maksymiliana Kolbego (przed jego modernistyczną instrumentalizacją)
- Niekompromisowego zwalczania błędów przez media katolickie (wzór: „The Catholic Mirror” z XIX w.)
- Podporządkowania mediów celowi nadprzyrodzonemu, a nie dyktatowi klikalności
Dopóki struktury neo-kościoła nie porzucą modernistycznej ontologii, wszelkie „zmiany personalne” pozostaną jedynie rotacją w kręgu apostazji. Jak głosił Pius XI: „Nie ma zbawienia dla tych, którzy trwają w nieprawościach współczesnej apostazji” (List Mortalium animos).
Za artykułem:
24 listopada 2025 | 17:55Ks. Marek Gancarczyk ponownie redaktorem naczelnym „Gościa Niedzielnego” (ekai.pl)
Data artykułu: 24.11.2025
