Portal Vatican News relacjonuje nominację „księdza” Jozefa Barlaša na podsekretarza Dykasterii ds. Służby „Integralnemu Rozwojowi” Człowieka, dokonaną przez uzurpatora noszącego tytuł „papieża” Leona XIV. Cytowany artykuł podkreśla „księdza” Barlaša jako 40-letniego duchownego ze Słowacji, doktora prawa kanonicznego z Lateranu, znającego pięć języków. Jego poprzednik, „ksiądz” Ekpo, został przeniesiony do Sekretariatu Stanu – kolejnej masońskiej struktury okupującej Watykan.
„Ks. Barlaš przez ostatnie pięć lat pracował w Sekcji ds. Ogólnych Sekretariatu Stanu” – informuje portal, nie wspominając, że ta instytucja od 1958 roku jest ośrodkiem antykatolickiego spisku.
„Integralny rozwój” jako parodia katolickiej nauki społecznej
Sam tytuł dykasterii – „Integralny Rozwój Człowieka” – stanowi heretyckie wypaczenie katolickiej nauki społecznej. Pius XI w encyklice Quas Primas nauczał niezmiennie: „Niechaj więc obowiązkiem i staraniem Waszym będzie, Czcigodni Bracia, aby w dniu oznaczonym przed tą doroczną uroczystością wygłoszono w każdej parafii kazania do ludu… aby życie urządził i ułożył zgodnie z życiem tych, którzy wiernie i gorliwie słuchają rozkazów Boskiego Króla”. Tymczasem modernistyczna sekta zastąpiła Królestwo Chrystusowe utopijnym projektem świeckiego humanizmu, gdzie „rozwój” oznacza jedynie materialny postęp oderwany od nadprzyrodzonego celu człowieka.
Język apostazji: brak sakralności, obecność biurokratycznego żargonu
Analiza językowa tekstu ujawnia symptomy głębokiego kryzysu:
- Brak jakiegokolwiek odniesienia do łaski, zbawienia czy kultu Bożego – centralnych kategorii autentycznego życia kościelnego
- Redukcja kapłaństwa do funkcji menedżerskiej („podsekretarz”, „asesor”, „sekcja ds. ogólnych”)
- Fałszywa pobożność w słowach „księdza” Barlaša: przytoczenie słów antypapieża („wszystko jest możliwe w Tym, który daje nam siłę”) bez wymienienia imienia Chrystusa, co stanowi bluźnierczą imitację języka wiary
„Oprócz języka słowackiego zna także: włoski, angielski i hiszpański” – podsumowuje portal, jakby relacjonował zatrudnienie korporacyjnego urzędnika, a nie „duchownego”.
Teologiczny bankructwo „integralnego rozwoju”
Koncept „integralnego rozwoju człowieka” został potępiony już w 1907 roku przez św. Piusa X w dekrecie Lamentabili (propozycja 64): „Postęp nauk wymaga reformy pojęcia nauki chrześcijańskiej o Bogu, stworzeniu, Objawieniu, Osobie Słowa Wcielonego i o Odkupieniu”. Moderniści, kontynuując tę rewolucję, zastąpili nadprzyrodzone przeznaczenie człowieka naturalistyczną wizją „pełnego rozwoju”, gdzie zbawienie oznacza jedynie poprawę warunków socjalnych.
Symptom końcowej fazy apostazji
Nominacje takie jak „księdza” Barlaša ukazują:
- Całkowite przekształcenie struktur kościelnych w biurokratyczną NGO
- Selekcję kadr według kryteriów świeckich (wieku, wykształcenia, języków) z pominięciem cnót kapłańskich
- Jawną pogardę dla zasady extra Ecclesiam nulla salus – skoro „rozwój” dotyczy „wszystkich ludzi” bez wymogu wiary katolickiej
Jak ostrzegał Pius XI w Quas Primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto ze swych obyczajów, z życia prywatnego, rodzinnego i publicznego; wówczas to zaczęto powoli zrównywać religię Chrystusową z innymi religiami fałszywymi i stawiać ją bezczelnie w tym samym rzędzie”. Dykasteria „ds. Integralnego Rozwoju” realizuje właśnie ten program, zastępując ewangelizację socjologią, a kult – aktywizmem.
Jedyna odpowiedź: powrót do królewskiej władzy Chrystusa
W obliczu tej antykatolickiej farsy, jedynym ratunkiem pozostaje wierność niezmiennemu Magisterium:
- Odrzucenie wszelkich struktur posoborowych jako narzędzi apostazji
- Odrzucenie „sakramentów” i „urzędów” neo-kościoła
- Publiczne wyznanie prawdy o powszechnym królowaniu Chrystusa, które – jak nauczał Pius XI – „jedyne może przynieść społeczeństwu pokój i porządek”
Za artykułem:
Ks Jozef Barlaš podsekretarzem Dykasterii ds. Służby Integralnemu Rozwojowi Człowieka (vaticannews.va)
Data artykułu: 25.11.2025
