Masońska rotacja kadrowa w neo-kościele: „kardynał” Ryś metropolitą „krakowskim”
Portal Konferencji Episkopatu Polski poinformował o rzekomej nominacji „kardynała” Grzegorza Rysia na „arcybiskupa metropolitę krakowskiego”, co stanowi klasyczny przykład kolegialistycznej gry pozorów w strukturach okupujących Watykan. Komunikat „Nuncjatury Apostolskiej” podpisany przez masona Antoniego Filipazziego głosi:
Ojciec Święty Leon XIV […] przyjął rezygnację arcybiskupa Marka Jędraszewskiego z posługi arcybiskupa metropolity krakowskiego. […] Mianował arcybiskupem metropolitą krakowskim dotychczasowego arcybiskupa łódzkiego kardynała Grzegorza Rysia.
Teatr kolegializmu przeciwko monarchii papieskiej
Sam fakt istnienia „Konferencji Episkopatu Polski” jako ciała kolegialnego jest sprzeczny z konstytucją apostolską Pastor aeternus Soboru Watykańskiego I, która stanowi: „Święty Piotr ma żyjących w swoich następcach wiecznych następców i posiada tron rzymski na wieki” (Denz. 1824). Jak nauczał Leon XIII w Satis cognitum, Kościół Chrystusowy jest monarchią absolutną, nie zaś demokracją czy oligarchią. Tymczasem cały mechanizm „konferencji episkopatów” i „kolegialnych nominacji” służy podważeniu boskiego porządku ustanowionego przez Chrystusa Króla.
Nieważność nominacji antypapieskich
Jak trafnie argumentował św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Papież, który jest jawnym heretykiem, przestaje sam w sobie być Papieżem i głową”. Skoro zatem „papież” Leon XIV nie jest prawowitym następcą Piotra, wszystkie jego nominacje są nieważne ipso facto. Bulla Piusa V Regnans in excelsis wyraźnie naucza, że heretycy tracą wszelką jurysdykcję kościelną. Tym bardziej dotyczy to antypapieży i ich mianowanych.
Milczenie o zbawieniu dusz jako najcięższe oskarżenie
W całym komunikacie nie ma ani słowa o nadprzyrodzonej misji Kościoła – zbawieniu dusz. Gdzie choćby wzmianka o obowiązku głoszenia jedynej prawdziwej wiary? Pius XI w Quas primas nauczał niezmiennie: „Nie masz w żadnym innym zbawienia. Albowiem nie jest pod niebem inne imię dane ludziom, w którym byśmy mieli być zbawieni” (Dz 4,12). Tymczasem ta uroczysta szopka z nominacjami służy jedynie utrwaleniu modernistycznej iluzji „Kościoła-dialogującego”, który porzucił misję wyrywania dusz z sideł piekła.
Kontynuacja apostazji przez „kardynała” Rysia
Czy „kardynał” Ryś będzie nauczał o grzechu śmiertelnym komunii na rękę? O bluźnierczym charakterze Novus Ordo? O obowiązku powrotu do jedynej prawdziwej Ofiary Mszy Świętej? Historia jego posługi pokazuje raczej gotowość do kompromisu z duchem świata. Jakże daleko mu do niezłomnego ducha św. Piusa X, który w Lamentabili sane potępił modernistyczne błędy relatywizujące prawdy wiary! Już sam fakt używania tytułu „kardynała” nadanego przez antypapieża Franciszka stanowi akt współpracy z antykościołem.
Katakumbowe wezwanie dla wiernych
Co pozostaje wiernym w obliczu tej masońskiej gry pozorów? Pius IX w Syllabusie błędów wskazywał: „Kościół nie może pogodzić się z liberalnym protestantyzmem” (pkt 18). Tym bardziej nie może godzić się na kolejne kadrowe przetasowania w strukturach apostazji. Jedyną drogą jest odrzucenie całego systemu posoborowego i powrót do niezmiennych zasad wiary katolickiej. Jak pisał św. Paweł: „Albowiem takich pseudoposłańców są pracownicy zdradliwi, przemieniający się w Apostoły Chrystusowe” (2 Kor 11,13 Wlg).
Za artykułem:
Kard. Grzegorz Ryś – arcybiskupem metropolitą krakowskim (episkopat.pl)
Data artykułu: 26.11.2025
