Portal Vatican News informuje, że 27 listopada 2025 roku „papież” Leon XIV udał się samolotem włoskich linii ITA do Ankary, rozpoczynając „podróż apostolską” do Turcji i Libanu. W relacji podkreślono, że przy miejscu „papieża” umieszczono wizerunek Matki Bożej Dobrej Rady z Genazzano, gdzie wcześniej modlił się „prosząc Maryję o opiekę nad jego posługą Następcy Piotra”. Plan wizyty obejmuje ceremonię powitania oraz spotkanie z tureckim prezydentem Recepem Tayyipem Erdoğanem.
Farsa następcy antypapieży
Rzekoma „podróż apostolska” stanowi kontynuację modernistycznej rewolucji zapoczątkowanej przez Jana XXIII. Już samo określenie „następca Piotra” w kontekście uzurpatora zasiadającego w Watykanie po 1958 roku to bluźnierstwo przeciwko „Tobie dam klucze królestwa niebieskiego” (Mt 16,19). Jak podkreśla Syllabus błędów Piusa IX: „Romanus Pontifex […] non est verus minister veritatis et iustitiae” (Błąd 23) – gdy odstępuje od wiary.
Ceremoniał „powitania” z pompami świeckimi władz kraju muzułmańskiego demaskuje prawdziwy cel tej wizyty: legitymizację apostazji poprzez dialog z wyznawcami fałszywej religii. Pius XI w Quas primas nauczał niezmiennie: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi […] aby wszyscy rozkazów Jego słuchać powinni”. Tymczasem „Leon XIV” praktykuje herezję wolności religijnej potępioną w Syllabusie (błąd 77: „katolicyzm nie powinien być jedyną religią państwa”).
Mariologia posoborowa: synkretyzm pod płaszczykiem pobożności
Umieszczenie wizerunku „Matki Bożej Dobrej Rady” w kontekście ekumenicznej wizyty stanowi skandaliczne nadużycie. „Suam quisque religionem veram putet” – ostrzegał św. Augustyn przeciwko takiemu relatywizmowi (De vera religione). Prawdziwa cześć Marji zawsze prowadzi do „Ecce ancilla Domini” (Łk 1,38) – całkowitego poddania Woli Bożej, nie zaś do multireligijnych kompromisów.
Cytowany fragment sugerujący, że „Marja” miałaby błogosławić dialogowi z islamem, to jawne zaprzeczenie jej roli jako „per quam haeresum interitus contigit” (przez którą nastąpiła zagłada herezji) – jak głosi liturgia przedsoborowa. W rzeczywistości tureckie „sanktuarium” w Genazzano należy do sieci posoborowych ośrodków promujących synkretyzm pod płaszczykiem pobożności.
Teologia lotniska: sakralizacja apostazji
Opisane szczegóły podróży odsłaniają głębszy problem: pseudosakralizację działań antykościoła. Samolot linii ITA (spadkobierców Alitalii) staje się „liturgiczną przestrzenią”, gdzie umieszcza się „święte” obrazy – podczas gdy prawdziwy kult wymaga „locum consecratum” (miejsca konsekrowanego). To demonstracja naturalistycznej redukcji sacrum, gdzie każda aktywność uzurpatora staje się „apostolska” z samego faktu jego urzędu – co Lamentabili sane potępia jako błąd 22.
Wymowne jest zestawienie: podczas gdy Pius XI ogłaszał „Ubi arcano Dei” o obowiązku publicznego panowania Chrystusa Króla, neo-kościół organizuje medialne show z muzułmańskimi władcami. To nie „pielgrzymka”, ale religijny performance mający utrwalić w świadomości wiernych fałszywą eklezjologię.
Historyczne continuum apostazji
Analizowana wizyta wpisuje się w ciąg zdrady:
- 1964 – Paweł VI składa tiarę na ołtarzu ONZ
- 1986 – Jan Paweł II inicjuje spotkanie religii w Asyżu
- 2001 – Jan Paweł II całuje Koran
- 2025 – Leon XIV „modli się” z islamistami
Jak trafnie zauważył abp Lefebvre (osoba wątpliwa ze względu na święcenia od masona Lienarta): „Nowa msza jest flagą na maszcie statku płynącego do Asyżu”. Ta „podróż” to kolejne ogniwo w łańcuchu budowania religii uniwersalnej Antychrysta.
Perspektywa doktrynalna: żadna mediacja bez Ofiary
Prawdziwy następca Piotra nie potrzebowałby mediacji u świeckich władców. Św. Piotr w Dziejach Apostolskich głosi: „Non est in alio aliquo salus” (Dz 4,12) – nie ma zbawienia poza Chrystusem. Tymczasem cała retoryka otoczenia Leona XIV skupia się na „pokoju między religiami” – herezji potępionej w Syllabusie (błąd 79).
Brak jakiegokolwiek nawiązania do konieczności nawracania niewiernych czy obrony prześladowanych chrześcijan w Turcji (których liczba spadła z 20% populacji w 1920 r. do 0,2% dziś) dowodzi, że mamy do czynienia z politycznym teatrem, nie zaś z realizacją nakazu misyjnego „Euntes docete omnes gentes” (Mt 28,19).
Wezwanie do oporu
W obliczu tej kolejnej profanacji, wierni katolicy powinni:
- Odrzucić posoborową strukturę jako „synagogę szatana” (Ap 2,9)
- Strzec się jakiegokolwiek udziału w „mszach” nowego rytu
- Modlić się o powrót prawowitego papieża i odnowienie Ofiary
Jak nauczał św. Pius X w Pascendi: „Modernizm jest syntezą wszystkich herezji”. Ta „podróż” potwierdza, że sekta watykańska stała się głównym narzędziem antychrześcijańskiej rewolucji. Jedyną odpowiedzią pozostaje wierność „semper eadem” – niezmiennej doktrynie i liturgii Kościoła przedsoborowego.
Za artykułem:
Papież udał się w pierwszą zagraniczną podróż apostolską (vaticannews.va)
Data artykułu: 27.11.2025
