Krytyka ekumenicznego zgromadzenia w Stambule przez tradycyjnego katolika

Ekumeniczne zgromadzenie w Stambule jako jawny przejaw apostazji posoborowej sekty

Podziel się tym:

Portal eKAI (29 listopada 2025) relacjonuje spotkanie uzurpatora Leona XIV z przywódcami schizmatyckich i heretyckich wspólnot w syryjsko-prawosławnym kościele św. Efrema w Stambule. Wydarzenie to, przedstawiane jako „ekumeniczne”, stanowi kolejny etap systematycznej destrukcji resztek katolickiej tożsamości w strukturach okupujących Watykan.


Bluźniercza celebracja herezji pod płaszczykiem dialogu

„W przemówieniu 'papież’ Leon XIV powrócił do wagi Soboru Nicejskiego i wczorajszej celebracji, której centrum stanowiła Ewangelia Wcielenia” – podaje watykańskie Biuro Prasowe. To jawne nadużycie, gdyż Sobór Nicejski I (325 r.) potwierdził homoousios (współistotność) Chrystusa z Ojcem, czemu zaprzeczają monofizyckie wspólnoty syryjskie uczestniczące w spotkaniu. Jak stwierdza św. Robert Bellarmin: „Heretyk nie jest członkiem Kościoła, więc nie może być głową” (De Romano Pontifice). Uczestnictwo w religijnych zgromadzeniach z heretykami stanowi ciężki grzech współudziału w błędach, potępiony przez Piusa XI w Mortalium animos (1928): „Katolicy nie mogą w żaden sposób aprobować tych zrzeszeń, które nie wahają się traktować wszystkich religii jednakowo”.

„Papież zaprosił wszystkich do wspólnej duchowej podróży wiodącej do Jubileuszu Odkupienia w 2033 roku, z myślą o powrocie do Jerozolimy, do Wieczernika”

To bezczelne zawłaszczenie eschatologicznej symboliki Wieczernika – miejsca ustanowienia jedynej prawdziwej Ofiary i sakramentalnego kapłaństwa – przez heretyków odrzucających zarówno Eucharystię, jak i sukcesję apostolską. Idea „wspólnej podróży” z heretykami stanowi jawne odrzucenie dogmatu Extra Ecclesiam nulla salus i potwierdza słowa Piusa IX z Syllabusa błędów: „Można mieć nadzieję na wieczne zbawienie wszystkich tych, którzy nie żyją w prawdziwym Kościele Chrystusa” (potępione w pkt 17).

Fałszywa eklezjologia w służbie synkretyzmu

Leon XIV w swoim wpisie do księgi pamiątkowej stwierdził: „świętujemy 1700 lat od Soboru Ekumenicznego w Nicei, gromadzimy się, aby odnowić naszą wiarę w Jezusa Chrystusa, prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka, celebrując wiarę, którą wspólnie wyznajemy”. To bezczelne kłamstwo, gdyż uczestniczący w spotkaniu syryjscy monofizyci odrzucają doktrynę chalcedońską, zaś ekumeniczny patriarcha Bartłomiej jest schizmatykiem. Jak uczy Sobór Laterański IV: „Jedna jest powszechna wspólnota wiernych, poza którą nikt nie może dostąpić zbawienia” (Denzinger 802).

Użycie przez uzurpatora dewizy „In illo uno unum” (W Nim stanowimy jedno) stanowi heretyckie wypaczenie Ewangelii św. Jana (17,21). Chrystus modlił się o jedność w prawdzie, nie zaś o synkretyczną federację wspólnot odrzucających prymat Piotrowy i depozyt wiary. Pius XII w Mystici Corporis (1943) jednoznacznie stwierdza: „Tylko ci są rzeczywiście włączeni w mistyczne Ciało Kościoła, którzy mają chrzest, wyznają prawdziwą wiarę i nie odłączyli się od jedności ciała”.

Demograficzny upadek chrześcijaństwa jako owoc apostazji

Artykuł przyznaje, że chrześcijanie w Turcji stanowią dziś zaledwie 0,1% populacji, co stanowi skutek wielowiekowego prześladowania wiernych oraz zdrady hierarchów. Brak jakiegokolwiek odniesienia do męczeństwa katolików pod panowaniem islamskim czy do obowiązku głoszenia Ewangelii poganom (Mt 28,19) uwidacznia naturalistyczne podejście autorów. Jak zauważa Pius XI w Quas Primas: „Nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”.

Statystyki podane w artykule (33 tys. „katolików” w Turcji) są zwodnicze, gdyż większość stanowią imigranci z Filipin czy Afryki uczestniczący w nowinkarskich „liturgiach” posoborowych. Brak wzmianki o kapłanach sprawujących prawowitą Mszę św. Trydencką świadczy o celowej marginalizacji ostatnich oaz katolickiej ortodoksji.

Konstytucyjny rozdział państwa od religii jako przejaw apostazji narodów

Chwalenie tureckiej „zasady świeckości” stanowi jawne odrzucenie społecznego panowania Chrystusa Króla. Jak nauczał Pius IX w Quanta cura: „Kościół jest prawdziwym i jedynym Kościołem, który Jezus Chrystus nakazał wszystkim narodom słuchać”. Konstytucyjny relatywizm religijny sprzeciwia się nie tylko prawu Bożemu, ale i zdrowemu rozsądkowi, o czym świadczą krwawe prześladowania chrześcijan w krajach islamskich.

Opisana wizyta stanowi kolejny etap realizacji masońskiego planu zniszczenia Kościoła poprzez ekumenizm i synkretyzm. Jak ostrzegał św. Pius X w Lamentabili sane: „Dogmaty, sakramenty i hierarchia są tylko sposobem wyjaśnienia i etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” (potępione w pkt 54). W obliczu takich zgorszeń, jedyną odpowiedzią wiernych pozostaje wierność niezmiennemu Magisterium i modlitwa o upadek tej modernistycznej hydry.


Za artykułem:
Papież spotkał się z przywódcami Kościołów i wspólnot chrześcijańskich w Turcji
  (ekai.pl)
Data artykułu: 29.11.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.