Portal Episkopat.pl (30 listopada 2025) informuje o wystąpieniu rzecznika Konferencji Episkopatu Polski, „ojca” Leszka Gęsiaka SJ, który w związku z rozpoczęciem Adwentu zachęcał do „życia tego czasu jako misjonarze” w ramach nowego roku duszpasterskiego pod hasłem „Uczniowie-misjonarze”. Wypowiedź pełna jest typowo modernistycznych ogólników, całkowicie pomijających nadprzyrodzony charakter przygotowania na przyjście Króla Wieków.
Naturalistyczna redukcja czasu łaski
„Ojciec” Gęsiak stwierdza: „Siamo invitati a vivere questo tempo dell’Avvento come missionari, preparandoci spiritualmente e chiedendo a Dio tutte le grazie necessarie affinché sia un tempo santo” („Jesteśmy zaproszeni, aby przeżyć ten czas Adwentu jako misjonarze, przygotowując się duchowo i prosząc Boga o wszystkie potrzebne łaski, aby był to czas święty”).
„Ognuno di noi può essere missionario” („Każdy z nas może być misjonarzem”)
Ta retoryka odsłania całkowite zerwanie z katolicką koncepcją Adwentu jako czasu pokuty, postu i przygotowania na Sąd Ostateczny. Pius XII w konstytucji Christus Dominus (1953) podkreślał, że okres ten ma charakter „paenitentialis”, co w praktyce oznacza obowiązek postu, wstrzemięźliwości od zabaw oraz częstszego przystępowania do sakramentów pokuty i Eucharystii. Tymczasem posoborowa narracja zastępuje ascezę mglistym „przygotowaniem duchowym”, a zamiast nawrócenia proponuje „misjonarską aktywność” pozbawioną dogmatycznych fundamentów.
Zdrada królewskiej godności Chrystusa
Szczególnym skandalem jest całkowite przemilczenie kryzysu władzy królewskiej Chrystusa, którego przyjście zapowiada przecież Adwent. Encyklika Piusa XI Quas primas (1925) naucza nieodwołalnie:
„Nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”
Tymczasem struktury posoborowe, wprowadzając hasło „Uczniowie-misjonarze”, celowo pomijają kluczowy aspekt misji Kościoła: podporządkowanie wszystkich narodów pod berło Chrystusa Króla. Jak zauważył św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice, „heretyk nie może być głową Kościoła”, co implikuje, że wszelkie „programy duszpasterskie” wydawane przez apostatów są z samej swej natury nieważne.
Fałszywa misja bez nawracania
Modernistyczne pojęcie „misji” sprowadzone zostało do czczej aktywności pozbawionej nadprzyrodzonego celu. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 1350) wyraźnie nakazywał:
„Pierwszym i najważniejszym obowiązkiem misyjnym jest głoszenie Ewangelii poganom”
Tymczasem „ojciec” Gęsiak, używając terminu „misjonarz”, nie wspomina ani słowem o obowiązku nawracania heretyków, schizmatyków i pogan – co stanowi zdradę nakazu Chrystusa: „Idąc tedy, nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28,19). W praktyce posoborowej „misja” oznacza dialog i ekumenizm potępiony przez św. Piusa X w dekrecie Lamentabili sane exitu (1907) jako „relatywizm religijny”.
Milczenie o środkach zbawienia
Najjaskrawszą apostazją w cytowanym przemówieniu jest całkowite pominięcie:
- konieczności stanu łaski uświęcającej do godnego przyjęcia Chrystusa w Komunii Świętej
- obowiązku spowiedzi świętej przed Bożym Narodzeniem
- prawdziwej Ofiary Mszy Świętej jako źródła łask
- ostrzeżeń przed świętokradzkimi „komuniami” w strukturach posoborowych
Św. Alfons Liguori w Teologia moralis przypominał, że Adwent to czas szczególnego „uciekania się do wstawiennictwa Marji Niepokalanej”. Tymczasem modernistyczni „duchowni” systematycznie rugują kult Marji, zastępując go humanitarnymi frazesami.
Duchowa pustka posoborowego roku „duszpasterskiego”
Wprowadzanie kolejnych haseł „duszpasterskich” (w tym roku: „Uczniowie-misjonarze”) stanowi jawną kpinę z zasad katolickiej eklezjologii. Kościół nie potrzebuje „nowych programów”, lecz wierności depozytowi wiary. Jak ostrzegał Pius X w encyklice Pascendi dominici gregis:
„Moderniści usiłują zniszczyć wszelkie instytucje kościelne, zastępując je własnymi wymysłami”
Proklamowanie „roku duszpasterskiego” przez strukturę pozbawioną ważnej jurysdykcji jest aktem czystej uzurpacji. Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice dowodził, że „heretyk automatycznie traci urząd”, co oznacza, że wszelkie decyzje „konferencji episkopatu” są nieważne ex opere operato.
Wezwanie dla wiernych
W obliczu tej duchowej pustki, katolicy wierni Tradycji powinni:
- Odseparować się całkowicie od posoborowych struktur (kan. 188 §4 KPK 1917)
- Zachować post piątkowy i praktyki pokutne właściwe dla Adwentu
- Uczestniczyć wyłącznie we Mszy Świętej Trydenckiej
- Odmawiać Różaniec i Koronkę do Bożego Miłosierdzia (w formie zatwierdzonej przed 1958 r.)
- Modlić się o nawrócenie apostatów i triumf Niepokalanego Serca Marji
Jak przypominał św. Pius X: „Jedynym celem Kościoła jest prowadzenie dusz do Nieba”. Wszelkie „duszpasterstwa” pomijające ten cel są narzędziem antychrysta.
Za artykułem:
Il portavoce della Conferenza Episcopale Polacca ha invitato alla preghiera e alla riflessione durante l'Avvento (episkopat.pl)
Data artykułu: 30.11.2025
