Adwentowe spotkanie w Skarżysku-Kamiennej z fałszywymi katechetami i zdeformowanym kultem Maryi

Adwentowa maskarada w Skarżysku: pseudo-katecheci w objęciach posoborowej herezji

Podziel się tym:

Adwentowa maskarada w Skarżysku: pseudo-katecheci w objęciach posoborowej herezji

Portal eKAI (30 listopada 2025) relacjonuje rzekomy „dzień skupienia” dla „katechetów” diecezji radomskiej w „sanktuaryjum” Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej. Podczas wydarzenia „biskup” Marek Solarczyk celebrował „Mszę świętą”, w której głosił o „tajemnicy życia, wiary i poświęcenia katechetów”. W przemówieniu podkreślił: „To jest z jednej strony wielka tajemnica wspólnoty, która się dokonuje każdego dnia w naszych szkołach, przedszkolach dzięki katechetom”. „Dyrektor” Wydziału „Katechetycznego”, „ks.” Mariusz Chamerski, dodał, że „katecheci są zaproszeni do tego, by dbali o swoją formację, wtedy umacniają się przede wszystkim w doświadczeniu przyjaźni z Bogiem”.


Naturalistyczna redukcja misji Kościoła

Całość wydarzenia stanowi jaskrawy przykład posoborowej redukcji katolickiej katechezy do psychologizującego naturalizmu. Brak jakiegokolwiek odniesienia do de fide prawd wiary potwierdza, że mamy do czynienia z antychrześcijańską parodią formacji duchowej. Sobór Trydencki w dekrecie De Reformatione jasno określił, że zadaniem katechety jest nauczanie „wiernie przekazanej doktryny katolickiej, wolnej od wszelkich błędów” (sesja XXIV). Tymczasem „bp” Solarczyk przemilcza całkowicie obowiązek głoszenia dogmatów, zastępując go mglistymi frazesami o „tajemnicy życia” i „wspólnocie”.

„Jeżeli chcemy prowadzić uczniów do pogłębionej relacji z Chrystusem, to potrzeba byśmy najpierw my sami, jako katecheci, stawali się jeszcze bardziej przyjaciółmi Chrystusa” – „ks.” Chamerski

To klasyczny przykład modernistycznej herezji potępionej przez św. Piusa X w Lamentabili (propozycja 25), gdzie wiara zostaje sprowadzona do „przyzwolenia umysłu opartego ostatecznie na sumie prawdopodobieństw”. Termin „przyjaźń z Chrystusem” służy tu relatywizacji Objawienia, zastępując sententiam fidei proximam o konieczności wiary w dogmaty subiektywnym doświadczeniem.

Pseudosakralność w służbie apostazji

Obrzędowe zawierzenie „Matce Bożej Miłosierdzia” przed obrazem w Skarżysku to kolejny przejaw posoborowej deformacji kultu. Termin „Miłosierdzia” został tu wykorzystany do przemycenia dewocji rodem z fałszywych objawień „św.” Faustyny, których kult został potępiony przez Święte Oficjum w 1959 roku. Prawowierni katolicy oddają cześć Mater Misericordiae w kontekście Jej tradycyjnych przywilejów, nie zaś poprzez posoborowe neologizmy.

Uczestnictwo „rektora” Wyższego „Seminarium Duchownego” w Radomiu, „ks.” Marka Adamczyka, demaskuje głębokość kryzysu formacyjnego. Jak przypomina dekret Lamentabili (propozycja 12): „Egzegeta winien odrzucić wszelką uprzednią opinię o nadprzyrodzonym pochodzeniu Pisma Świętego”. Tym samym „konferencja” tegoż „rektora” dla „katechetów” musi nieuchronnie prowadzić do podważenia nadprzyrodzoności Objawienia.

Teologia bałwochwalczego zgromadzenia

W całym wydarzeniu uderza całkowite pominięcie kluczowych elementów katolickiej duchowości adwentowej. Brak wezwań do pokuty, milczenia o konieczności ex opere operato łaski sakramentalnej, nieobecność nauczania o czterech rzeczach ostatecznych – oto prawdziwe oblicze posoborowej „odnowy”. Jak trafnie ujął to Pius XI w Quas Primas: „Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym” możliwy jest jedynie przez uznanie społecznego panowania Naszego Pana Jezusa Chrystusa, nie zaś przez psychologizujące warsztaty.

Fakt, iż uczestnik spotkania, Mariusz Chmielnicki, określa dzień skupienia jako „czas naszego umocnienia duchowego”, potwierdza skuteczność modernistycznej indoktrynacji. Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice przestrzegał: „Ukryty heretyk nie traci jurysdykcji, dopóki nie zostanie publicznie ujawniony”. W tym kontekście całe środowisko „katechetów” diecezji radomskiej funkcjonuje jako maszyneria szerzenia apostazji pod płaszczykiem „urzędów kościelnych”.

Podsumowując, skarżyskie spotkanie to nie „dzień skupienia”, lecz rytuał neo-kościoła, gdzie pod pozorem formacji dokonuje się systematyczne niszczenie ostatnich śladów katolickiej tożsamości. Jak zapowiedziano w Syllabusie błędów (pkt 77-79), jest to nieuchronna konsekwencja przyjęcia zasady wolności kultów i odrzucenia społecznego panowania Chrystusa Króla.


Za artykułem:
30 listopada 2025 | 17:33Adwentowy dzień skupienia katechetów diecezji radomskiej
  (ekai.pl)
Data artykułu: 30.11.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.