Uroczystość w Lwowie z wręczenia kontrowersyjnej "Nagrody Kowcza" przedstawiająca synkretyzm religijny i dekonstrukcję katolickiej wiary.

Lwowska gala synkretyzmu: „Nagroda Kowcza” jako narzędzie dekonstrukcji katolicyzmu

Podziel się tym:

Lwowska gala synkretyzmu: „Nagroda Kowcza” jako narzędzie dekonstrukcji katolicyzmu

Portal eKAI (1 grudnia 2025) relacjonuje uroczystość wręczenia Międzynarodowej Nagrody im. Błogosławionego Męczennika Księdza Emiliana Kowcza we Lwowie. Czterej laureaci i jedna organizacja zostali wyróżnieni za rzekome „zasługi humanitarne” przez struktury Ukraińskiego „Kościoła” Greckokatolickiego współpracujące z antypapieżem Bergoglio.


Teologiczna profanacja pojęcia męczeństwa

Według relacji, zwierzchnik UKGK „abp” Światosław Szewczuk stwierdził: „Był synem i kapłanem jednego narodu, umarł na ziemi innego narodu, bo ocalił synów i córki trzeciego narodu”. To jawna redukcja męczeństwa do naturalistycznej opowieści o „zwycięstwie człowieczeństwa”, podczas gdy męczeństwo katolickie polega na śmierci za wiarę w Chrystusa (Acta Martyrum, 2, 5). Pius XI w encyklice Quas Primas podkreślał: „Pokój Chrystusa w Królestwie Chrystusowym”, podczas gdy tu mamy apoteozę humanitaryzmu oderwanego od łaski.

Ekumeniczna zdrada w służbie globalizmu

Organizatorzy chwalą się, że nagroda przyznawana jest za „dialog ekumeniczny, dialog kultur i narodów, porozumienie międzyreligijne”. To jawne pogwałcenie potępienia ekumenizmu przez Piusa XI w Mortalium animos: „Kościół katolicki nigdy nie pozwolił i nigdy nie pozwoli wiernym uczestniczyć w zgromadzeniach niekatolickich” (AAS 20, 1928, s. 28). Tymczasem laureat George Weigel, neokonserwatywny publicysta, w swoim przemówieniu głosił:

„Jesteśmy przekonani, że prawdziwymi bohaterami są konkretni ludzie, wolontariusze i ci, którzy każdego dnia ratują życie”

To ewidentne odrzucenie nadprzyrodzonej perspektywy zbawienia na rzecz świeckiego aktywizmu. Święty Pius X w Lamentabili sane potępił podobne błędy: „Prawdy religijne (…) są tylko interpretacją faktów religijnych” (propozycja 22).

Kult człowieka zamiast chwały Bożej

Wyróżniona Ołeksandra Matwijczuk, noblistka i aktywistka „praw człowieka”, deklaruje: „Ukraińcy to nie tylko ofiary, ale bojownicy o swoją wolność”. To echo modernistycznej herezji głoszącej, że „człowiek przez własne wysiłki może dojść do posiadania prawdy” (Pius X, Pascendi, 6). Tymczasem Sobór Watykański I naucza: „Jeśli ktoś powie, że ludzki rozum jest tak niezależny, iż wiara nie jest mu przez Boga nakazana: niech będzie wyklęty” (Sess. III, can. 1).

Synkretyzm religijny w praktyce

Patrick Kelly, twórca projektu „Dzwon Pokoju”, chwali się: „Przetapiam bomby z Kijowa i fragmenty czołgów z Buczy, tworząc dzwon pokoju”. To czysty panteizm, gdzie materialne symbole zastępują modlitwę. Święty Oficjum w 1950 r. potępił podobne praktyki: „Wszelkie próby łączenia obrzędów chrześcijańskich z pogańskimi są niedopuszczalne” (AAS 42, 1950, s. 601).

Fałszywy kult „błogosławionego”

Wspomniany „bł. Emilian Kowcz” został wyniesiony na ołtarze przez antypapieża Jana Pawła II w 2001 r., co czyni jego kult nieważnym. Jak przypomina bulla Piusa IV Dominici gregis custodiae: „Tylko papież mający pełną władzę może kanonizować” (Bullarium Romanum, t. 4, cz. 3, s. 354). Tytułowanie Kowcza „Sprawiedliwym Wśród Narodów Świata” jest dodatkowym dowodem na podporządkowanie doktryny żydowskim kryteriom.

Duchowa pustka w miejsce sakramentalnego życia

W całej relacji brak najmniejszej wzmianki o Najświętszej Ofierze, sakramentach czy życiu łaski. Natalia Tarabałka mówi o „przestrzeni do psychologicznego uzdrowienia”, co stanowi jawną negację nauki o łasce uświęcającej. Święty Pius X w Pascendi demaskował: „Moderniści redukują wiarę do subiektywnego doświadczenia” (cz. 1, rozdz. 4).

Operacja pseudokatolickiej przebudowy świadomości

Nowa statuetka nagrody przedstawiająca „stylizowaną postać z rękami uniesionymi w geście modlitwy” to modelowy przykład synkretyzmu. Jak ostrzegał Pius IX w Syllabusie: „Błędem jest twierdzenie, że można znaleźć zbawienie w każdej religii” (prop. 16).

Konsekwencje doktrynalne

Całe wydarzenie stanowi realizację potępionych przez Piusa XI zasad:
1. Relatywizacji prawdy (prop. 4 Syllabusu)
2. Kultu człowieka zamiast Boga (prop. 58 Syllabusu)
3. Fałszywego ekumenizmu (prop. 18 Syllabusu)

Jak nauczał Leon XIII w Humanum genus: „Kościół katolicki i królestwo szatana nie mogą współistnieć” (cz. 10). Tymczasem lwowska gala to perfekcyjna realizacja masońskiego planu zastąpienia Królestwa Chrystusowego „braterstwem ludów”. Jedyną odpowiedzią katolika pozostaje wierność niezmiennej doktrynie i odrzucenie wszelkich form współpracy z tą apostazją.


Za artykułem:
01 grudnia 2025 | 19:20Lwów – wręczono Międzynarodową Nagrodę im. Bł. Ks. Emiliana Kowcza
  (ekai.pl)
Data artykułu: 01.12.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.