Neo-kościół antychrysta odcina się od łacińskiej Tradycji
Portal Catholic News Agency (2 grudnia 2025) relacjonuje zatwierdzenie przez uzurpatora Leona XIV nowych „Regulaminów Ogólnych i Personalnych Kurii Rzymskiej”. Dokument, mający wejść w życie 1 stycznia 2026 roku, stanowi kolejny etap demolowania ostatnich pozorów katolickości w strukturach okupujących Watykan.
„Instytucje kurialne będą, jako reguła ogólna, sporządzać swoje dokumenty po łacinie lub w innym języku”
Ta pozornie techniczna zmina jest w rzeczywistości ostatecznym odrzuceniem sacrum językowego, które przez wieki strzegło czystości doktryny. Jak przypominał Pius XI w encyklice Linguam Latinam (1922): „Łacina, będąc językiem nieżywym, pozostaje niezmienna i zabezpiecza depozyt wiary przed zwodniczymi nowinkami”. Porzucenie lingua sacra na rzecz „innych języków” (czytaj: angielskiego i włoskiego) ułatwi infiltrację modernizmu i relatywizmu.
Korporacyjne zarządzanie zastępuje hierarchię Bożego ustanowienia
Nowe przepisy wprowadzają świeckie standardy zarządzania:
- Zakaz nepotyzmu obejmujący krewnych do czwartego stopnia
- Probacja dla świeckich pracowników do 2 lat
- Standardowy tydzień pracy „co najmniej 36 godzin”
- Urlop macierzyński 3+3 miesiące
- 158 godzin urlopu rocznie
To jawna likwidacja duchowego charakteru służby kościelnej na rzecz modelu korporacyjnego. Jak zauważył św. Pius X w encyklice Pascendi (1907): „Moderniści pragną Kościoła bez hierarchii, bez władzy nauczania, bez sakramentów – redukując go do humanitarnego stowarzyszenia”.
Finansowa inkwizycja i świeckie standardy moralne
Wymóg składania co 2 lata deklaracji majątkowej – z zakazem posiadania aktywów w „rajach podatkowych” czy udziałów w firmach aborcyjnych – to:
- Przyjęcie świeckich standardów nadzoru zamiast zasad roztropności katolickiej
- Utworzenie narzędzi szantażu wobec niewygodnych osób
Brakuje natomiast jakichkolwiek zapisów dotyczących życia w łasce uświęcającej, czystości doktrynalnej czy wierności Tradycji. Jak stwierdza Syllabus błędów Piusa IX (1864): „Błąd 39: Państwo jako źródło wszystkich praw posiada władzę nieograniczoną” – co właśnie realizuje się w tych regulacjach.
Wiek emerytalny jako narzędzie czystek ideologicznych
Ujednolicenie wieku emerytalnego (75 lat dla szefów dykasterii, 72 dla podsekretarzy kościelnych, 70 dla świeckich) służy usuwaniu potencjalnych „tradycjonalistów” i utrwalaniu władzy modernistycznej nomenklatury. Całkowite wygaszanie funkcji w wieku 80 lat to:
- Odrzucenie zasady munus docendi jako dożywotniej misji
- Przyjęcie świeckiego modelu „kariery urzędniczej”
Kardynał Billot w De Ecclesia (1903) przestrzegał: „Gdy urzędy kościelne traktuje się jak posady cywilne, znak to, że duch świata zwyciężył ducha Chrystusowego”.
Milczenie o zbawieniu dusz jako najcięższe oskarżenie
W całym dokumencie – podobnie jak w relacji CNA – nie ma ani jednego odniesienia do:
- Ofiary Mszy Świętej jako źródła łask
- Obowiązku głoszenia jedynej prawdziwej wiary
- Grzechu herezji i apostazji
- Wiecznego potępienia
Jak konstatował Pius XI w Quas Primas (1925): „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw, zburzone zostały fundamenty władzy”. Te regulacje są właśnie budową gmachu kościoła globalistycznego, gdzie:
„Moralność redukuje się do przejrzystości księgowej, wiara do zarządzania zasobami ludzkimi, a zbawienie do emerytalnego pakietu socjalnego”
Brak także ostrzeżenia, że udział w tych strukturach współpracuje z apostazją. Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice (II,30) naucza: „Jawny heretyk automatycznie traci jurysdykcję, a współpraca z nim staje się udziałem w grzechu”.
Te „reformy” są kolejnym dowodem, że struktury okupujące Watykan stanowią anty-Kościół, realizujący program masonerii zredukowany do humanitarnego zarządzania. Jedyną odpowiedzią katolika pozostaje całkowite odcięcie od tej hydry i trwanie przy niezmiennej Wierze przekazanej przez świętych.
Za artykułem:
Official Vatican documents can now be drafted in languages other than Latin (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 02.12.2025
