Antypapież Leon XIV modli się w ruinach portu w Bejrucie, otoczony rodzinami ofiar wybuchu.

Humanitarna maskarada antypapieża w Bejrucie: Kolejny akt apostazji w służbie świata

Podziel się tym:

Portal Catholic News Agency relacjonuje wizytę uzurpatora Leona XIV w Bejrucie, gdzie rzekomy „papież” modlił się na miejscu wybuchu w porcie z 2020 roku i spotkał się z rodzinami ofiar. Całe widowisko zostało przedstawione jako akt współczucia, podczas gdy w rzeczywistości stanowi kolejny rozdział w procesie wypierania nadprzyrodzoności ze sfery publicznej na rzecz świeckiego humanitaryzmu.

Teatr pozorów zamiast modlitwy zadośćuczynienia

„Pope Leo XIV paused on the final morning of his trip to Lebanon before the ruins of the Beirut port explosion, praying in silence and placing a wreath in memory of the victims”

Co znaczy ta „modlitwa” antypapieża, jeśli nie towarzyszy jej jednoznaczne wezwanie do nawrócenia i pokuty? Prawdziwy pasterz Kościoła – jak uczył Pius XI w Quas Primas – winien przede wszystkim wskazywać, że wszystkie ziemskie tragedie są konsekwencją odrzucenia społecznego panowania Chrystusa Króla. Tymczasem gesty Leona XIV wpisują się w relatywistyczną narrację, gdzie Bóg staje się jedynie tłem dla ludzkich dramatów, a nie ich Panem i Sędzią.

Jakże wymowne jest przemilczenie faktu, że katastrofa w bejruckim porcie wydarzyła się w kraju, gdzie od dziesięcioleci panuje formalny laicyzm sprzeczny z konstytucją Bożego porządku. Gdyby Lebanon uznał publiczne prawa Naszego Pana (Ps 2, 10-12), nie doszłoby do zgromadzenia 2750 ton azotanu amonu w samym sercu miasta – materii wybuchowej będącej owocem wojennego bałaganu pogańskiego świata.

Sprawiedliwość bez Sprawiedliwości: świeckie bałwochwalstwo

Artykuł koncentruje się na domaganiu się „sprawiedliwości” przez rodziny ofiar, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar cierpienia:

„Five years after the Aug. 4, 2020, explosion, one of the largest nonnuclear blasts in history, families of the 236 people killed and more than 7,000 wounded say they are still waiting for truth and accountability”

Gdzie jest przypomnienie, że nie ma sprawiedliwości bez Chrystusa Króla (Jr 23, 5)? Gdzie nawoływanie, by ofiary złożyły swoje cierpienia w intencji nawrócenia współwinnych zaniedbań? Wszystko sprowadza się do świeckiego postulatu „rule of law”, który – oderwany od prawa naturalnego – staje się narzędziem politycznych rozgrywek.

Warto zauważyć, że sam uzurpator Leon XIV – jako zwierzchnik struktur sprzeniewierzających się depozytowi wiary – nie ma moralnego prawa występować w roli rozjemcy. Jego obecność legitymizuje skorumpowany system, zamiast go potępić.

Polityczne gry zamiast exkomunikacji

Wymowna jest wzmianka o politycznych przeszkodach w śledztwie:

„Lebanon’s investigation has been marked by political interference and long periods of inactivity”

Czy prawdziwy następca św. Piotra ograniczyłby się do milczącej obecności? Prawowity papież – jak uczy przykład św. Piusa V wobec heretyckiej Elżbiety I – ekskomunikowałby władców blokujących wymiar sprawiedliwości i nakazał katolikom nie współpracować z takim reżimem. Tymczasem neo-kościół antypapieży ogranicza się do teatralnych gestów, które utrwalają status quo.

Hazard z duszami: brak wezwania do nawrócenia

Najcięższym zarzutem wobec tej farsy jest całkowite pominięcie obowiązku głoszenia Ewangelii w sytuacji zbiorowej tragedii. Gdzie słowa o potrzebie pokuty w obliczu wiecznego sądu? Gdzie napomnienie, że ziemska niesprawiedliwość jest tylko przedsmakiem kary czekającej zatwardziałych grzeszników w wieczności?

Antypapież – wierny modernizmowi potępionemu w Lamentabili i Pascendi – redukuje religię do „współczującego humanizmu”. To nie Kościół Chrystusowy, lecz sekta naśladująca organizacje pozarządowe, gdzie krzyż zastąpiono różową wstążką ogólnoludzkiego współczucia.

Na koniec zaś pozostaje najboleśniejsze pytanie: ilu spośród tych „poszkodowanych” skorzystało z łaski stanu łaski uświęcającej? Ilu przystępowało do sakramentów w strukturach posoborowych, gdzie „eucharystia” jest jedynie symbolicznym posiłkiem? Dramat Bejrutu to nie tylko konsekwencja politycznej korupcji – to znak czasów ukazujący, do czego prowadzi odrzucenie społecznego panowania Chrystusa Króla.


Za artykułem:
Pope Leo prays at Beirut blast site, meets families seeking justice
  (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 02.12.2025

Więcej polemik ze źródłem: catholicnewsagency.com
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.