Portal LifeSiteNews (4 grudnia 2025) relacjonuje przypadek 101-letniej Paulette Fiset-Germain, która poddała się procedurze medycznie wspomaganego samobójstwa w kanadyjskim ośrodku Manoir Cap-Santé. Artykuł demaskuje, jak media głównego nurtu (Le Journal de Quebec) gloryfikują tę śmierć, opisując ją jako „jaśniejącą w niebie po wyborze medycznej pomocy w umieraniu” i zapowiadając dokument propagandowy o ostatnich chwilach kobiety.
Naturalistyczna redukcja życia ludzkiego do autonomicznej własności
Narracja portalu Le Journal de Quebec opiera się na heretyckim założeniu absolutnej autonomii jednostki, wyrażonej w słowach Fiset-Germain:
„To mój wybór, to moje ciało, to moje życie”
– co stanowi jawną negację katolickiej nauki o życiu jako dobrze powierzonym przez Boga (Pius XII, Allocutio ad Unionem Catholicam Italicam obstetricum, 1951). Kanoniczna doktryna głosi: „Człowiek jest szafarzem, a nie absolutnym panem życia powierzonego mu przez Stwórcę” (Św. Jan Paweł II, Evangelium vitae 47) – przy czym należy zaznaczyć, że sam dokument Evangelium vitae został wydany przez modernistycznego uzurpatora i zawiera liczne niejednoznaczności.
Język artykułu świadomie eliminuje pojęcie świętości życia, zastępując je utylitarnym kalkiem „medycznej pomocy w umieraniu„. Jak przypominał Pius XII: „Bezpośrednie przerywanie życia niewinnym, nawet na żądanie, zawsze sprzeciwia się prawu naturalnemu i woli Boga” (Allocutio ad medicos, 24 lutego 1957). Tymczasem relacja przedstawia zabójstwo jako „naprawdę piękny prezent” od lekarza – co stanowi bluźnierczą parodię sakramentalnej łaski.
Teologiczne konsekwencje celebrowania samobójstwa
Opisywany przypadek ujawnia pełną implementację kultury śmierci przepowiedzianej przez Piusa XI w encyklice Quas primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw […] stało się, iż zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą”. Media nie tylko akceptują samobójstwo, ale wręcz promują je jako wzór społeczny, co stanowi jawne pogwałcenie V przykazania i zachętę dla innych do grzechu śmiertelnego.
Szczególnie niepokojące jest milczenie w kwestii wiecznego przeznaczenia duszy. Fiset-Germain wyraża New Age’owską wizję:
„Gdy widzisz spadającą gwiazdę, to ktoś odszedł i szuka miejsca”
– co jest jawnym odrzuceniem katolickiej eschatologii (Sobór Laterański IV, kan. 1). Brak jakiegokolwiek nawiązania do Sądu Ostatecznego, potrzeby pokuty czy stanu łaski u kresu życia demaskuje czysto naturalistyczne podejście autorów.
Systemowe sprzeniewierzenie się obowiązkowi ochrony życia
Kanadyjski system MAID (Medical Assistance in Dying) został słusznie nazwany przez portal „notorycznie liberalnym„. Już w 1948 roku Pius XII potępiał takie praktyki: „Żadna władza nie ma prawa zezwalać na bezpośrednie niszczenie niewinnego życia ludzkiego. Jest to sprzeczne z naturalnym prawem Boga i z pozytywną wolą Stwórcy” (Allocutio ad Frontem Actionis Catholicae Italicae).
Fakt, że 101-letnia kobieta „straciła zdolność korzystania z chodzika” i doznała udaru został przedstawiony jako uzasadnienie dla zabójstwa, podczas gdy katolicka nauka społeczna wymaga zapewnienia godnej opieki paliatywnej. Jak nauczał Léon Harmel na Katolickich Kongresach Robotników w XIX wieku: „Cierpienie ubogacone łaską staje się drogą uświęcenia” – perspektywa całkowicie obca relacjonowanemu materiałowi.
Wspomnienie przez Fiset-Germain ciężko rannego żołnierza, któremu „nie można było wówczas zażądać medycznej pomocy w umieraniu„, ujawnia logikę eugeniczną – niepełnosprawni są przedstawiani jako kandydaci do eliminacji, nie zaś jako współuczestnicy Krzyża Chrystusowego.
Duchowe zaniedbanie i apostazja środowisk medycznych
Szczególnie bulwersujące jest zachowanie personelu Manoir Cap-Santé, który nie tylko nie zapewnił opieki duszpasterskiej, ale uczestniczył w rytuale śmierci. Już w 1930 roku Pius XI w Casti connubii przestrzegał: „Lekarze i pielęgniarze zdradzają swoją świętą misję, gdy dają śmierć zamiast życia”. Fakt, że „ciało zostanie przekazane nauce„, dopełnia obrazu całkowitej desakralizacji ludzkiej osoby.
Wypowiedź kuzynki Louisette Huard:
„To dobra decyzja”
stanowi rażące naruszenie podstawowego obowiązku miłości bliźniego. Św. Alfons Liguori w Theologia moralis podkreślał: „Grzechem jest nie tylko samobójstwo, ale także zachęcanie do niego lub aprobowanie go” (Lib. III, n. 359). Jedynie Adelyre Goeguen zachowała resztki zdrowego rozsądku, stwierdzając:
„Nie zaakceptowałam tego od razu. To był szok”
.
Medialna promocja samobójstwa jako narzędzie rewolucji kulturowej
Zapowiedź dokumentu o ostatnich chwilach Fiset-Germain ujawnia strategię sakralizacji śmierci na modłę pogańską. Jak trafnie zauważył portal LifeSiteNews, jest to „propagandowa pornografia śmierci” – dokładnie w duchu masońskiej maksymy: „Zniszczyć przez zepsucie” (Alta Vendita). Już w 1864 roku Pius IX w Quanta cura potępiał: „Teorie głoszące, że wolność sumienia i kultów jest prawem przysługującym każdemu człowiekowi”.
Kanadyjskie media konsekwentnie realizują agendę desensytyzacji społeczeństwa do zabijania, co św. Pius X w Lamentabili sane nazwałby „zarazą indyferentyzmu religijnego” (propozycja 65). Brak jakiegokolwiek głosu Kościoła w materiałach – co jest typowe dla posoborowej „sekty nowego adwentu” – pozostawia wiernych bez duchowej ochrony.
Katolicka odpowiedź na cywilizację śmierci
W obliczu tej ponurej rzeczywistości, wierni muszą pamiętać słowa Chrystusa: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem” (J 14,6). Jak przypominała służebnica Boża s. Maria od Krzyża (Émilie d’Oultremont): „Każde życie jest święte, bo każde nosi znamię Krzyża”. Prawdziwa „pomoc w umieraniu” polega na zapewnieniu sakramentów, modlitwy i chrześcijańskiej nadziei – nie zaś na poddaniu się kulturze desperacji.
Niniejszy przypadek stanowi ostateczny dowód bankructwa świeckiego humanizmu, który – odrzuciwszy Królestwo Chrystusowe – nie potrafi zaoferować nic poza nihilistycznym wyborem między cierpieniem a śmiercią. Tylko powrót do regnum Christi (Królestwa Chrystusowego) gwarantuje ochronę godności ludzkiego życia od poczęcia do naturalnego kresu.
Za artykułem:
101-year-old woman chooses assisted suicide — and the press treats her death as a social good (lifesitenews.com)
Data artykułu: 04.12.2025
