Portal LifeSiteNews relacjonuje wystąpienie „biskupa” Mariana Elegantiego na Rome Life Forum 4 grudnia 2025 roku, poświęcone krytyce ekumenicznych spotkań w Asyżu oraz deklaracji z Abu Zabi. Artykuł podkreśla niebezpieczeństwa płynące z relatywizacji prawdy katolickiej w imię dialogu międzyreligijnego, wskazując na sprzeczność tych działań z niezmienną doktryną Kościoła.
Asyż – teatr synkretyzmu pod płaszczykiem pokoju
„Papież” Jan Paweł II zapoczątkował w 1986 roku zgubną praktykę wieloreligijnych spotkań w Asyżu, gromadząc przedstawicieli buddyzmu, islamu, judaizmu i innych sekt. Choć organizatorzy twierdzili, że „nie mogło być mowy o wspólnej modlitwie”, obrazy „modlących się razem” przywódców religijnych stały się potężnym narzędziem relatywizacji. Kardynał Joseph Ratzinger ostrzegał, że „duch Asyżu” prowadzi do przekonania, iż wszystkie religie są równie ważnymi drogami do zbawienia – herezji potępionej już przez Piusa IX w Syllabus Errorum (pkt 16-18).
Kardynał Raymond Leo Burke trafnie zauważył:
„Środki masowego przekazu powiedzą, nawet samymi obrazami, że wszystkie religie zebrały się, aby prosić Boga o pokój. Słabo uformowany chrześcijanin mógłby wyciągnąć z tego poważnie błędny wniosek, że jedna religia jest tak samo dobra jak druga”
. To demaskuje prawdziwy cel tych happeningów – zastąpienie ewangelizacji fałszywym kultem „braterstwa” opartym na odrzuceniu nadprzyrodzonej misji Kościoła.
Franciszek – apostoł relatywizmu
„Papież” Franciszek posunął się znacznie dalej niż jego poprzednicy, głosząc w Singapurze w 2024 roku:
„Wszystkie religie są drogą do Boga. Są – posłużę się porównaniem – jak różne języki, różne idiomy, by tam dotrzeć. (…) Jesteśmy wszyscy dziećmi Bożymi”
. To jawne zaprzeczenie słowom Chrystusa: „Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie” (J 14,6).
Tezy głoszone przez Franciszka są identyczne z modernistycznymi błędami potępionymi w dekrecie Lamentabili św. Piusa X (pkt 21-22), który odrzucał redukcję Objawienia do „świadomości religijnej” oraz negację boskości Chrystusa. Jak zauważa „biskup” Eleganti, pluralistyczna teologia religii stawia Chrystusa na równi z innymi „zbawicielami”, co stanowi zdradę depozytu wiary.
Abu Zabi – kapitulacja przed islamem
Deklaracja z Abu Zabi z 2019 roku głosi heretycką tezę, że „pluralizm i różnorodność religii (…) są mądrym boskim zamysłem”. Tymczasem Sobór Florencki (1442) nauczał niezmiennie: „Nikt, choćby nawet był on albańczykiem, bułgarem, kumankiem, Grekiem, egipcjaninem, jakobitą, armeninem, łacinnikiem, muzułmaninem, poganinem bądź heretykiem, nie może dostąpić zbawienia poza Kościołem katolickim”.
„Biskup” słusznie wskazuje na sprzeczność między uniwersalnym braterstwem głoszonym w Abu Zabi a koraniczna nienawiścią do niewiernych:
„Islam jest z natury swej religią antychrześcijańską. Chrześcijaństwo i islam nie mogą współistnieć nie tylko w teorii prawdy, ale i w praktyce”
. Potwierdzają to współczesne prześladowania chrześcijan w krajach muzułmańskich, gdzie Kościół niemal całkowicie zanikł.
Zdrada misyjnego mandatu
Najbardziej szokującym przejawem apostazji są słowa kardynała Américo Aguiara, organizatora Światowych Dni Młodzieży 2023: „Nie chcemy nawracać młodych na Chrystusa czy do Kościoła katolickiego”. To jawna zdrada nakazu misyjnego z Mt 28,19: „Idąc tedy, nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.
Encyklika Quas Primas Piusa XI przypomina: „Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym – a nie ma innego środka, który by skuteczniej przyczynił się do odnowienia i utrwalenia pokoju”. Neokościół odrzuca jednak królewską godność Chrystusa, zastępując ją naturalistycznym humanitaryzmem. Jak proroczo pisał św. Pius X w Pascendi: „Moderniści (…) religię pojmują jako wytwór życia, który się wciąż przekształca wraz z życiem”.
Jedyna droga zbawienia
Prawdziwe braterstwo możliwe jest jedynie w Chrystusie, poprzez chrzest i wiarę. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi”, ale pod warunkiem uznania Jego boskiego panowania. Dekret Świętego Oficjum z 1949 roku potępia tezę, że „ludzie mogą znajdować drogę do wiecznego zbawienia i wiecznie być zbawieni w każdej religii”.
„Biskup” Eleganti słusznie przypomina: „Ewangelia Jana wiąże synostwo Boże z wiarą w Chrystusa i chrztem (odrodzeniem z Ducha i wody; nie z woli człowieka)”. To echo nauczania Soboru Trydenckiego (Sesja VI, Kan. 5): „Jeśli ktoś twierdzi, że ludzie są usprawiedliwieni albo wyłącznie przez przypisanie zasługi Chrystusa, albo wyłącznie przez odpuszczenie grzechów (…) niech będzie wyklęty”.
Ku nowemu średniowieczu apostazji
Neokościół posoborowy, odrzucający unikalną rolę Chrystusa, stał się narzędziem w rękach antychrysta. Jak proroczo opisywał Włodzimierz Sołowjow, przyszły władca świata zaproponuje religijny synkretyzm oparty na odrzuceniu prawdy objawionej. Deklaracje z Asyżu i Abu Zabi są dokładnym wypełnieniem tej wizji.
Jedyną odpowiedzią katolików pozostaje wierność niezmiennemu Magisterium i modlitwa o nawrócenie tych, którzy zdradzili Chrystusa Króla dla fałszywego pokoju świata. Jak napomina św. Paweł: „Albowiem nie wstydzę się Ewangelii Chrystusowej; jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego wierzącego” (Rz 1,16).
Za artykułem:
Bishop Eleganti: True ‘universal brotherhood’ is rooted in Jesus, not religious pluralism (lifesitenews.com)
Data artykułu: 04.12.2025
