Portal eKAI (5 grudnia 2025) relacjonuje z entuzjazmem postępy w budowie „kościoła” w czeskich Neratovicach przy użyciu drukarki 3D. Architekt Zdenek Frank i projektant Michal Macuda przedstawiają swój pomysł jako „adaptację” sakralnej przestrzeni do wymogów współczesności. W rzeczywistości mamy do czynienia z materialistyczną parodią domu Bożego, gdzie technologia zastępuje teologię, a akustyczne eksperymenty wypierają modlitwę.
Technokratyczne szaleństwo zamiast katolickiej świątyni
„Drukarka wytwarza pojedyncze elementy betonowe, które można następnie łączyć ze sobą niczym elementy układanki puzzle”
Już w samym opisie metody konstrukcyjnej ujawnia się redukcja sacrum do poziomu świeckiej zabawki. Kościół katolicki od czasów apostolskich rozumiał świątynię jako domus Dei (dom Boży) i caelum in terra (niebo na ziemi). Pius XI w encyklice Quas Primas podkreślał: „Kościół Boży tym się odznacza, że jest królestwem Chrystusa na ziemi”. Tymczasem „architekci” z Neratovic traktują miejsce kultu jak meble z IKEA – do samodzielnego montażu.
Komunistyczne dziedzictwo i apostazja czasów współczesnych
Przywołanie komunistycznego zakazu budowy kościołów służy jedynie taniej dramatyzacji:
„Zgodnie z wolą komunistów, Neratovice miały być pierwszym miastem w Czechosłowacji bez kościoła; sytuacja ta utrzymuje się do dziś”
Paradoksalnie, obecna inicjatywa stanowi kontynuację tej samej antykatolickiej mentalności. Gdy komuniści niszczyli świątynie otwarcie, współcześni moderniści czynią to podstępnie – poprzez odarcie przestrzeni kultu z jej nadprzyrodzonego charakteru.
Projekt całkowicie ignoruje kanony soboru trydenckiego dotyczące sakralnej architektury. Brakuje tu ołtarza ofiarnego zwróconego na wschód (ad orientem), brak prezbiterium wydzielonego balustradą, brak prawdziwego tabernakulum. Co gorsza, opis „falistej powierzchni” pełniącej funkcję „dekoracyjną” i poprawiającej „akustykę” demaskuje czysto utylitarne podejście. Święty Karol Boromeusz w Instructiones fabricae ecclesiasticae pouczał: „Kościół winien swą formą prowadzić duszę ku kontemplacji nieba” – nie zaś ku podziwowi dla ludzkich technologicznych osiągnięć.
Teologiczne bankructwo „drukowanego sacrum”
Opis technologicznych „innowacji” odsłania całkowite zerwanie z katolicką teologią sakramentów:
- „Wydrukowane elementy zawierają wnękę […] wypełnioną wełną izolacyjną” – gdy święty Tomasz z Akwinu w Summa Theologica (III, q. 83) wykładał, że materią świątyni jest konsekrowany kamień nasycony modlitwą pokoleń
- „Eliminuje to potrzebę dodatkowego tynkowania” – redukcja świętej przestrzeni do surowego betonu to materialistyczne zaprzeczenie zasady Lex orandi, lex credendi (Prawo modlitwy określa prawo wiary)
- „Całkowity koszt budowy […] 8,5 miliona euro” – przy braku wzmianki o najważniejszym: ołtarzu zdolnym do sprawowania prawdziwej Ofiary Mszy Świętej
Jak trafnie zauważył św. Robert Bellarmin w De Controversiis: „Gdy architektura kościoła przestaje wskazywać na Krzyż, staje się narzędziem apostazji”. W Neratovicach mamy do czynienia z jawną realizacją modernistycznej herezji potępionej w dekrecie Lamentabili sane (1907): „Dogmaty są tylko interpretacją faktów religijnych, którą z dużym wysiłkiem wypracował sobie umysł ludzki” (propozycja 22).
Duchowa pustka w betonowej skorupie
Najjaskrawszym symbolem tej duchowej ruiny jest milczenie o najistotniejszych elementach:
- Brak wzmianki o tabernakulum – centrum każdej katolickiej świątyni
- Żadnej informacji o planach sprawowania Mszy Świętej – jedynej prawdziwej Ofiary
- Absurdalne skupienie na „tłumieniu drgań” zamiast na umożliwieniu adoracji Najświętszego Sakramentu
Projekt wpisuje się w posoborową tendencję redukowania Kościoła do humanitarnego stowarzyszenia, o czym Pius XI ostrzegał w Quas Primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto ze społeczeństwa, zachwiał się porządek publiczny”. Dziś widzimy tę samą apostazję wyrażoną w języku technokratycznego entuzjazmu.
Budowa ta stanowi materialny przejaw herezji modernizmu potępionej przez św. Piusa X w Pascendi Dominici gregis: „Religia jest wytworem uczuć ukrytych, które wyłaniają się z głębin podświadomości”. Betonowa układanka w Neratovicach to świątynia „religii uczuć” – bez Boga, bez Ofiary, bez łaski.
Za artykułem:
05 grudnia 2025 | 16:45W Czechach powstaje kościół z drukarki 3D (ekai.pl)
Data artykułu: 05.12.2025
