Zdjęcie przedstawiające profanację wspomnienia św. Mikołaja w Jablonce przez fałszywych duszpasterzy i władze świeckie.

Synkretyzm i zeświecczenie kultu w Jabłonce pod płaszczykiem „świętego Mikołaja”

Podziel się tym:

Wspomnienie św. Mikołaja 6 grudnia w Jabłonce-Borach przybrało formę groteskowego widowiska łączącego elementy pseudo-liturgii, świeckiej rozrywki i komercjalizacji. Portal eKAI (7 grudnia 2025) relacjonuje wydarzenie zorganizowane przez miejscową parafię pod przewodnictwem „ks. proboszcza” Grzegorza Łomzika, przy udziale władz samorządowych na czele ze starostą nowotarskim Tomaszem Hamerskim i wójtem Jabłonki Stanisławem Kasprzakiem.

Naturalistyczna redukcja świętości

„Kiedy z serca robię coś dobrego, wtedy staję się naśladowcą świętego Mikołaja” – stwierdził „ks. Łomzik”, całkowicie wypaczając istotę kultu świętych. Jak nauczał św. Robert Bellarmin: „Sancti non sunt invocandi ut ex nobis faciant bonos, sed ut ipsi nobis impetrent gratiam ut bonos nos faciat Deus” (Święci nie są wzywa­ni, aby czynili nas dobrymi, lecz aby wyjednali nam łaskę, by Bóg nas uczynił dobrymi). Tymczasem duszpasterz sprowadził naśladownictwo biskupa Miry do horyzontalnego humanitaryzmu, pomijając nadprzyrodzony wymiar łaski uświęcającej.

„Prace literackie dostrzegały jak bardzo pomocy mikołajowej potrzebują dzisiaj nasze rodziny. Dokładnie kiedy w domu jest smutko, jak potrzeba wówczas dobrego słowa, wsparcia, współczucia”

Wypowiedź ta demaskuje całkowite niezrozumienie teologii cnót. W miejsce caritas – cnoty teologalnej łączącej dusze z Bogiem – proponuje się psychologizującą „pomoc mikołajową”, co Pius XI w encyklice Quas Primas nazwał „odwróceniem kultu od jego właściwego przedmiotu”.

Profanacja przestrzeni sakralnej

Obecność władz świeckich podczas „wspólnej modlitwy” w kościele stanowi jawne pogwałcenie kanonu 1258 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, zabraniającego communicatio in sacris z heretykami i schizmatykami. Jak przypomina św. Pius X w Liście Apostolskim Notre charge apostolique: „Kościół nie może łączyć się z jakimikolwiek odmianami naturalizmu religijnego”.

Przeniesienie kulminacji wydarzenia do Orawskiego Centrum Kultury z przedstawieniem „O leniwym bałwanku” i rozdawaniem „ponad 500 paczek” ukazuje całkowite zeświecczenie wspomnienia świętego. Jak zauważa ks. Feliks Cozel w Traktacie o czci świętych: „Prawdziwe nabożeństwo polega na uczynkach pokutnych i modlitwie, nigdy zaś na igrzyskach i darach materialnych”.

Synkretyzm handlowo-religijny

Otwarty następnie Świąteczny Orawski Jarmark ze „stoiskami z ręcznymi arcydziełami i tradycyjnymi smakołykami” dopełnia obrazu kompletnej degeneracji. Już w 1907 roku Święte Oficjum w dekrecie Lamentabili sane potępiło tezę, że „prawda zmienia się wraz z człowiekiem” (punkt 58), co znajduje odzwierciedlenie w próbie zastąpienia duchowych dóbr religijnych materialnymi „smakołykami”.

Brak jakiejkolwiek wzmianki o Najświętszej Ofierze Mszy Świętej w dniu wspomnienia świętego biskupa obnaża prawdziwe intencje organizatorów. Jak wykładał Pius XII w encyklice Mediator Dei: „Kult publiczny winien zawsze pozostawać zjednoczony z Ofiarą Ołtarza jako swe źródło i szczyt”.

Duchowa ruina pod płaszczykiem dobroczynności

Wydarzenie stanowi modelowy przykład przekształcenia życia religijnego w działalność socjokulturową, co kard. Alfredo Ottaviani określał jako „herezję aktywizmu”. Redukcja świętego do rozdawcy prezentów odbiera wiernym możliwość prawdziwego naśladowania cnót biskupa Miry – jego ascetyzmu, obrony prawowiernej doktryny przed arianizmem i heroicznej miłości bliźniego wypływającej z miłości Boga.

Orgia „złotych paczek” i laurków konkursowych, gdzie dzieci „udokumentowały słowem lub rysunkiem, kto zasługuje na wyróżnienie”, to karykatura katolickiego pojmowania sprawiedliwości i miłosierdzia. Jak przypomina św. Augustyn: „Caritas vera est, cum propter Deum et in Deo diligimus proximum” (Prawdziwa miłość jest wtedy, gdy ze względu na Boga i w Bogu miłujemy bliźniego).

Całość wydarzenia potwierdza słuszność ostrzeżenia Piusa XI z encykliki Quas primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw i gdy już nie od Boga, lecz od ludzi wywodzono początek władzy, stało się iż zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą”. W Jabłonce widzimy nie tylko usunięcie Chrystusa Króla, ale i zastąpienie Jego świętych świeckimi kukłami rozdającymi doczesne podarunki.


Za artykułem:
07 grudnia 2025 | 12:40Jabłonka – Orawski Jarmark i spotkanie ze św. Mikołajem
  (ekai.pl)
Data artykułu: 07.12.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.