Portal eKAI (9 grudnia 2025) relacjonuje treść listu gratulacyjnego wysłanego przez „ks. prof. Mirosława Kalinowskiego”, „rektora” Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, do „kard. Grzegorza Rysia” z okazji objęcia przezeń funkcji „metropolity krakowskiego”. W piśmie podkreślono rzekomą potrzebę „otwartości na drugą stronę i szczerej rozmowy” jako „narzędzia rozwiązywania sporów”, wychwalając przy tym działalność Centrum Relacji Katolicko-Żydowskich im. Abrahama J. Heschela przy KUL. Całość stanowi jawną apologię modernistycznej apostazji, redukującej nadprzyrodzoną misję Kościoła do naturalistycznego humanitaryzmu.
Demontaż katolickiego uniwersalizmu: od Królestwa Chrystusa do psychologii dialogu
Centralną herezją dokumentu jest całkowite pominięcie regnum sociale Christi – społecznego panowania Chrystusa Króla – na rzecz świeckiego ideału „rozmowy” jako samozwańczego absolutu. Gdy Pius XI w encyklice Quas Primas nauczał, że „nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”, lubelscy moderniści proponują dokładnie przeciwną drogę: dyplomatyczne negocjacje oparte na relatywizacji prawdy objawionej.
„W świecie wstrząsanym przez konflikty i wojny potrzebny jest głos Kościoła mówiący, że narzędziem do rozwiązywania wszelkich sporów jest otwartość na drugą stronę i szczera rozmowa”
To zdanie – stanowiące kwintesencję listu – jest teologicznym absurdem. Kościół nie jest zwykłą organizacją pozarządową specjalizującą się w „rozwiązywaniu sporów”, lecz jedyną Arką Zbawienia wyposażoną w nadprzyrodzone środki łaski. Jak przypominał św. Pius X w dekrecie Lamentabili Sane, „objawienie było tylko uświadomieniem sobie przez człowieka swego stosunku do Boga” (propozycja potępiona nr 20) – właśnie taką teologię implikuje laicka koncepcja dialogu promowana przez KUL.
Centrum Relacji Katolicko-Żydowskich: masoński projekt w sercu pseudokatolickiej uczelni
Szczególnie obrzydliwym elementem listu jest wychwalanie działalności Centrum im. Abrahama Heschela – żydowskiego filozofa i rabina, który otwarcie zwalczał katolicką doktrynę o Wcieleniu. Fakt nadania tej instytucji imienia heretyka stanowi zdradę misji uniwersytetu katolickiego, który według konstytucji Deus scientiarum Dominus Piusa XI miał być „twierdzą wiary”.
Tymczasem:
- Dialog z judaizmem – religią formalnie odrzuconą przez Boga po odrzuceniu Mesjasza – został potępiony w Syllabusie Piusa IX (błąd 18: „Protestantyzm jest niczym więcej niż inną formą tej samej prawdziwej religii chrześcijańskiej”)
- Idee Heschela o „proroczym niepokoju” i „teologii po Holokauście” są całkowicie sprzeczne z katolicką eschatologią, która widzi w Upadku Jerozolimy (70 r.) wypełnienie proroctwa Daniela o „zabraniu ofiary codziennej i postawieniu ohydy spustoszenia” (Dn 12,11 Wlg)
- Sam pomysł „relacji katolicko-żydowskich” narusza kanon 1258 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. zabraniający katolikom „aktywnego uczestnictwa w obrzędach heretyckich”
Kraków jako „duchowa stolica”? Parodia katolickiej historiografii
Obrońcy tradycji zgrozą powinni przyjąć perwersyjne przeinaczenie historii, jakiego dopuszcza się „rektor” Kalinowski, pisząc o Krakowie jako „duchowo-intelektualnej stolicy polskiego chrześcijaństwa”. To właśnie w tym mieście:
- W 1965 r. środowisko „Tygodnika Powszechnego” wydało orędzie do „niemieckich braci” z jawnym pominięciem konieczności nawrócenia heretyków na katolicyzm
- W 2006 r. otwarto „Centrum Jana Pawła II” – ośrodek kultu apostaty współodpowiedzialnego za Assisi 1986
- Od dziesięcioleci promuje się herezję „polskiej szkoły teologicznej” utożsamiającą Naród z Kościołem
Prawdziwa duchowa stolica Polski to Jasna Góra – bastion kontrrewolucji i kultu Marji Królowej Korony Polskiej, której godność potwierdził Pius XI w Quas Primas. Tymczasem modernistyczny Kraków stał się stolicą apostazji, gdzie „kard. Ryś” może bezkarnie głosić herezje o „Kościołach siostrzanych” i „ekumenizmie duchowym”.
Teologia zdrady: dlaczego KUL nie może być uznany za katolicki
List ujawnia całkowite bankructwo doktrynalne instytucji podszywającej się pod katolicki uniwersytet:
| Element listu | Katolicka odpowiedź |
|---|---|
| „Otwartość na młodzież” | „Biada światu z powodu zgorszeń! […] Gdyby twój syn lub córka […] namawiali cię do odstępstwa od Pana […] natychmiast zabijesz winnego” (Pwt 13,7-9 Wlg) |
| „Budowanie więzi społecznych” | „Królestwo Moje nie jest z tego świata” (J 18,36 Wlg) – nadprzyrodzona misja Kościoła |
| „Modlitwa” za „metropolitę” | Modlitwa za heretyków dopuszczalna tylko pod warunkiem wyraźnego wezwania do nawrócenia (2 J 1,10) |
Jak trafnie zauważył św. Pius X w encyklice Pascendi Dominici Gregis, moderniści „nie gardzą żadnym środkiem, by […] zwodzić wiernych pozorami powagi uniwersyteckiej”. KUL od dawna spełnia tę rolę, będąc kuźnią kadr dla posoborowej rewolucji.
Leon XIV: antypapież kontynuujący apostazję
Notka prasowa wspomina o nominacji dokonanej przez „papieża Leona XIV” – kolejnego uzurpatora zajmującego Watykan od czasu apostazji Jana XXIII. W świetle kanonu 188 §4 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. („każdy urząd staje się wakujący na mocy samego faktu […] publicznego odstępstwa od wiary katolickiej”) wszystkie mianowania po 1958 r. są nieważne. „Kard. Ryś” to jedynie administrator apostackiej sekty, nieposiadający żadnej władzy jurysdykcyjnej.
Rzekome „centrum dialogu” przy KUL nie jest więc katolickie, żydowskie ani nawet międzyreligijne – to masoński projekt realizujący plan „Synagogi Szatana” (Ap 2,9), dążącej do zniszczenia Kościoła od środka poprzez relatywizację dogmatów. Jedyną odpowiedzią katolików na tę ohydę powinno być odmówienie Credo i publiczne wystąpienie ze struktur posoborowych.
Za artykułem:
09 grudnia 2025 | 13:42List rektora KUL do nowego metropolity krakowskiego (ekai.pl)
Data artykułu: 09.12.2025
