Portal LifeSiteNews relacjonuje debatę w kanadyjskim parlamencie nad ustawą C-218, która ma zakazać eutanazji (MAID) dla osób cierpiących wyłącznie na choroby psychiczne. Posłanka Tamara Jansen przedstawiła poruszające przypadki osób kierowanych na śmierć zamiast otrzymać pomoc, podkreślając brak medycznych kryteriów oceny „nieuleczalności” chorób psychicznych. Andrew Lawton, poseł konserwatywny, odwołał się do własnej próby samobójczej, wskazując, że gdyby MAID był dostępny w 2010 roku, nie doczekałby się małżeństwa i kariery. Przeciw ustawie wystąpili posłowie liberalni i Bloku Quebecois, powołując się na raporty „ekspertów” i rzekome „zabezpieczenia”.
Naturalistyczne założenia kultury śmierci
„Zamiast ofiarować plan stabilizacji, proponuje się MAID” – relacjonuje portal słowa Jansen. To zdanie demaskuje rdzeń problemu: państwo, które porzuca misję ochrony życia na rzecz administrowania śmiercią, jest państwem apostazyjnym. Jak nauczał Pius XI w encyklice Quas Primas: „Sprawiedliwość i pokój nie zakwitną, dopóki jednostki i państwa nie uznają panowania Zbawiciela naszego”. Debata nad „usprawnieniem” procedur zabijania chorych psychicznie to jawna rebelią przeciw królewskiej władzy Chrystusa nad życiem i śmiercią.
Bloc Quebecois MP Claude DeBellefeuille twierdzi, że Jansen „przeciwstawia się medycznemu wspomaganiu śmierci”, co ujawnia perwersję językową nowomowy: morderstwo nazywa się „wsparciem”, a opór wobec niego – „przeszkodą”. To echo modernizmu potępionego w dekrecie Lamentabili (1907), który zwalczał relatywizację pojęć doktrynalnych. Gdy posłanka Hirtle mówi o „wspieraniu wyboru” ojca, który zginął przez MAID, przyjmuje fałszywą koncepcję autonomii – jak gdyby człowiek miał „prawo” do samozniszczenia, podczas gdy życie jest darem Bożym (1 Kor 6,19).
Teologiczny nihilizm w praktyce
Lawton słusznie wskazuje, że 93% osób po próbach samobójczych odzyskuje wolę życia, podczas gdy MAID ma „skuteczność” 100%. To statystyczne zestawienie obnaża demoniczną przewrotność całego systemu: podczas gdy cywilizacja chrześcijańska budowała szpitale i przytułki, neo-pogaństwo oferuje igłę z trucizną. Jak przypomina św. Tomasz z Akwinu: „Samobójca grzeszy przeciw Bogu, przeciwko sobie i przeciwko wspólnocie” (Summa II-II, q.64 a.5). Tymczasem parlamentarzyści śmieją się podczas zeznań ocalałych – co dowodzi wyniszczenia sumień przez kulturę śmierci.
Argument „braku gotowości środowiska medycznego” do 2027 roku (DeBellefeuille) to czczy sofizmat. Problem nie leży w „niedopracowaniu procedur”, lecz w zasadniczej niemoralności uśmiercania chorych. Kanadyjskie prawo już teraz pozwala na eutanazję nieuleczalnie chorych fizycznie, co samo w sobie jest potworną zbrodnią. Jak zauważa Jansen, MAID stosuje się nawet wobec osób w delirium, których „zgoda” ogranicza się do „ruchu warg”. To nie „nadużycie systemu” – to nieuchronny owoc prawa odrzucającego świętość życia.
Kryzys wiary jako źródło barbarzyństwa
Najgłębsza przyczyna kanadyjskiego horroru tkwi w odrzuceniu nadprzyrodzonej wizji cierpienia. Gdy poseł Lawton mówi: „Mogłem nie doczekać małżeństwa i kariery”, pomija kluczowy wymiar: każde życie, nawet naznaczone cierpieniem, ma wartość przed Bogiem jako droga do zbawienia. „Teraz raduję się w cierpieniach za was i dopełniam na ciele moim niedostatki udręk Chrystusowych” (Kol 1,24). Współczesny świat, odrzuciwszy Krzyż, widzi w cierpieniu tylko bezsensowny ból do „skrócenia”.
Portal nie wspomina, że wielu kanadyjskich „katolików” popiera MAID, co demaskuje całkowity upadek wiary w strukturach posoborowych. Gdyby Kościół głosił niezmienną doktrynę z mocą, nie powstałaby sama możliwość takiej debaty. Tymczasem „biskupi” ograniczają się do mglistych apeli o „roztropność”, nie potępiając samego zła. To potwierdza diagnozę św. Piusa X: „Moderniści czynią wszystko, by doprowadzić do tego, że w Kościele nie pozostanie żadna stała doktryna” (Pascendi).
Duchowa pustka „rozwiązań” politycznych
Choć Bill C-218 zasługuje na poparcie jako ograniczenie zła, nie sięga sedna problemu. Nawet gdyby zakazano MAID dla chorych psychicznie, Kanada nadlegalnie morduje niepełnosprawnych i terminalnie chorych. Jak zauważył kard. Alfredo Ottaviani: „Państwo, które przyzwala na zabijanie niewinnych, traci legitymację”. Prawdziwym rozwiązaniem nie jest poprawianie procedur morderstwa, lecz przywrócenie publicznego panowania Chrystusa Króla – czego domaga się Pius XI w Quas Primas.
Relacja portalu ujawnia również śmiertelną pułapkę „konserwatyzmu” akceptującego podstawy systemu. Gdy posłanka Jansen mówi o „odpowiedzialnym narodzie”, który powinien „powstrzymywać” samobójców, pozostaje w paradygmacie świeckiego humanitaryzmu. Tymczasem tylko odnowa społeczeństwa w Chrystusie – przez nawrócenie i pokutę – może uzdrowić korzeń choroby. Debata w Ottawie to jedynie walka o kształt trumny w tonącym okręcie cywilizacji śmierci.
Za artykułem:
Proposed ban on euthanasia for mental illness sparks passionate debate in Canada’s Parliament (lifesitenews.com)
Data artykułu: 09.12.2025
