Zełenski i Trump: świecki pragmatyzm wobec wojny ukraińskiej
Portal Gość Niedzielny (19 sierpnia 2025) relacjonuje rozmowy Wołodymyra Zełenskiego z Donaldem Trumpem dotyczące gwarancji bezpieczeństwa dla Ukrainy, powrotu dzieci wywiezionych przez Rosję oraz perspektyw rozmów pokojowych z Władimirem Putinem. Artykuł przedstawia dyplomatyczne zabiegi jako samowystarczalny mechanizm rozwiązania konfliktu, całkowicie pomijając regnum Christi (królestwo Chrystusa) jako jedyne źródło trwałego pokoju.
Naturalistyczna wizja pokoju jako przejaw apostazji
Cytowany tekst operuje wyłącznie kategoriami świeckiego pragmatyzmu: „gwarancje bezpieczeństwa naszych partnerów”, „polityczna wola”, „formaty negocjacyjne”. Całkowicie zignorowano fundamentalną zasadę katolicką wyrażoną w encyklice Quas Primas Piusa XI: „Pokój Chrystusa w Królestwie Chrystusa” (Pius XI, Quas Primas, 1925). Jak przypominał papież, wszelkie ludzkie układy pozostają kruche, dopóki narody nie uznały publicznie zwierzchnictwa Chrystusa Króla nad państwami.
Bałwochwalczy kult „praw człowieka”
Wątek powrotu dzieci potraktowano wyłącznie jako problem techniczny, podczas gdy milczenie o sakramencie chrztu i stanie łaski u porwanych dzieci stanowi grzech zaniedbania. Kanon 752 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku wyraźnie nakazuje troskę o zbawienie dusz jako nadrzędny cel wobec doczesnej opieki. Tymczasem artykuł powiela modernizm potępiony w Pascendi Dominici Gregis: redukuje religię do humanitarnego sentymentalizmu.
Demoniczna równość stron konfliktu
Sformułowanie „kwestia terytoriów pozostanie sprawą między mną a Putinem” wprowadza fałszywą symetrię między agresorem a ofiarą. Koncepcja negocjacji „bez warunków wstępnych” jest zaprzeczeniem katolickiej nauki o sprawiedliwej wojnie (św. Augustyn, Państwo Boże, XIX.7). Jak nauczał Leon XIII w Immortale Dei, władza państwowa wywodzi się od Boga i musi respektować Jego prawa – czego Rosja jawnie nie czyni, wspierając prześladowania katolików na okupowanych terenach.
Teologiczne konsekwencje pominięć
Najcięższym zarzutem wobec tekstu jest całkowity brak:
- Odwołania do modlitwy i nadprzyrodzonych środków zaradczych
- Moralnej oceny rosyjskiej agresji w świetle Dekalogu
- Apelu o nawrócenie przywódców i narodów
Jak ostrzegał św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Kiedy władcy wykluczają Boga z polityki, ich rządy stają się jedynie zorganizowanym rozbojem”. Milczenie o tych kwestiach w kontekście wojny dowodzi, że sekta posoborowa całkowicie utraciła zdolność rozpoznawania znaków czasów w świetle Ewangelii.
Hermeneutyka zerwania z Tradycją
Przedstawiona narracja doskonale ilustruje skutki odrzucenia katolickiej doktryny o Societas Perfecta. Gdy Kościół – zgodnie z nauką Piusa IX z Quanta Cura – przestaje przypominać narodom ich obowiązek publicznego wyznawania wiary, polityka degeneruje się w grę interesów pozbawioną moralnego kompasu. Propozycja „trójstronnych rozmów” między USA, Rosją i Ukrainą to współczesne wcielenie potępionej przez św. Piusa X idei „wspólnoty narodów” zamiast królestwa Chrystusowego.
Za artykułem:
Zełenski: kwestia terytoriów pozostanie sprawą między mną a Putinem (gosc.pl)
Data artykułu: 19.08.2025
