Portal eKAI (16 grudnia 2025) relacjonuje ceremonię zapalenia menory chanukowej w holu Sejmu RP z udziałem marszałka Włodzimierza Czarzastego, przedstawicieli rządu oraz dyplomatów. Wydarzenie przedstawiane jest jako wyraz „tolerancyjnej, wielowyznaniowej i otwartej Polski”, z deklaracjami walki z „antysemityzmem” i apelem o „wzajemny szacunek” między religiami.
Teologiczny skandal w sercu nominalnie katolickiego narodu
Publiczne celebrowanie żydowskiego święta w gmachu parlamentu katolickiego narodu stanowi jawne pogwałcenie Sociale Regnum Christi – społecznego panowania Chrystusa Króla, nieodwołalnie potwierdzonego przez Piusa XI w encyklice Quas primas (1925): „Królowanie Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi – (…) tak, iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. Tymczasem rzekomi „przedstawiciele narodu” nie tylko dopuścili profanację przestrzeni publicznej przez obcy kult, ale wprost zadekretowali religijny relatywizm:
„Jest zgoda na dialog, spór w duchu tolerancji i szacunku dla myślących, modlących się, świętujących inaczej”
To czysta herezja potępiona w Syllabusie Piusa IX (1864): „Każdy człowiek jest wolny, aby wyznawać i przyjąć tę religię, którą uzna za prawdziwą pod przewodnictwem światła rozumu” (potępienie zdania 15) oraz „Protestantyzm jest niczym więcej niż inną formą tej samej prawdziwej religii chrześcijańskiej” (potępienie zdania 18).
Chanuka jako instrument antychrystusowej rewolucji
Rabin Szalom Ber Stambler z sekty Chabad-Lubawicz – odrzucającej mesjaństwo Chrystusa i czczącej własnego „Rebego” jako mesjasza – otwarcie głosił:
„Przesłaniem Chanuki jest wolność religijna, tolerancja i prawo każdej wspólnoty do zachowania własnej tożsamości”
Tym samym wprowadza się do parlamentu doktrynę potępioną przez św. Piusa X w dekrecie Lamentabili sane (1907) jako błąd modernizmu: „Prawda zmienia się wraz z człowiekiem, ponieważ rozwija się wraz z nim, w nim i przez niego” (potępienie zdania 58). „Cud” ośmiodniowego płomienia jest heretycką parodią cudów Chrystusa, zaś sama historia Machabeuszy – będąca przecież reakcją na greckie prześladowania – zostaje wypaczona dla celów współczesnej walki z katolicką tożsamością Europy.
Ambasador USA jako kaznodzieja synagogi
Szczytem bluźnierstwa są słowa ambasadora USA Thomasa Rose’a:
„Chanuka jest pierwszym w historii symbolem walki o wolność religijną i polityczną (…). Historia Chanuki nie dotyczy wyłącznie narodu żydowskiego, ale wszystkich wspólnot zmuszanych do porzucenia własnej wiary”
To jawny atak na katolicką doktrynę o jedności prawdy! Jak przypomina Pius IX: „Wiara Chrystusowa jest sprzeczna z rozumem ludzkim, a objawienie Boże nie tylko nie jest pożyteczne, lecz nawet szkodliwe dla doskonałości człowieka” (Syllabus, potępienie zdania 6). Tymczasem ambasador czyni z bałwochwalczego rytuału „lekcję dla Zachodu”, degradując Polskę do roli kolonii talmudycznego synkretyzmu.
Systemowa apostazja „elit”
Wydarzenie obnaża całkowite zerwanie tzw. klasy politycznej z katolickim dziedzictwem Polski:
- Zdrada misji katolickiego państwa: Zamiast „uznania panowania Zbawiciela naszego” (Quas primas) mamy kulturowe samobójstwo pod hasłami „otwartości”
- Religijna zdrada stanu: „Minister sprawiedliwości” i „wiceminister spraw zagranicznych” uczestniczą w rytuale wyraźnie wymierzonym w kult Króla Wszechświata
- Cenzura prawowierności: Potępienie Grzegorza Brauna za akt obrony przed profanacją, podczas gdy prawdziwi wrogowie Kościoła otrzymują parlamentarne honory
Duchowy wymiar bluźnierstwa
Ceremoniał zapalania menory – dokonywany przez polityków i rabinów – nosi znamiona rytualnego przejęcia przestrzeni. Jak zauważa Pius XI: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto ze zwyczajów, z życia prywatnego, rodzinnego i publicznego, wtedy (…) całe społeczeństwo ludzkie (…) musi być wstrząśnięte i chylić się ku upadkowi” (Quas primas).
Tymczasem „naczelny rabin” Michael Schudrich ośmiela się porównywać żydowską „odbudowę” z polską transformacją po 1989 r., co jest bezczelnym fałszowaniem historii. Polska odzyskała niepodległość dzięki krwi katolickich męczenników i wstawiennictwu Królowej Polski – nie zaś dzięki talmudycznej kabale.
Chabad-Lubawicz jako narzędzie antykościoła
Współorganizatorem wydarzenia jest sekta Chabad-Lubawicz – ruch jawnie mesjanistyczny, czczący zmarłego w 1994 r. Menachema Schneersona jako „Maszijacha”. Jak podkreśla portal eKAI:
„Ruch wzbudza kontrowersje w świecie judaizmu, głównie z powodu kultu osoby Rebe (…), kontrowersyjnych działań misyjnych oraz podejścia do konwersji”
Fakt ten demaskuje prawdziwy cel całej ceremonii: nie „walkę z antysemityzmem”, lecz promocję religijnego synkretyzmu i preparowanie gruntu dla antychrystusowej pseudo-religii. Udział przedstawicieli państwa w rytuale sekty głoszącej mesjanizm swego przywódcy to akt zdrady narodowej i religijnej.
W świetle niezmiennego nauczania Kościoła, które potępia wszelkie formy indifferentizmu religijnego (Syllabus, zd. 15-18) oraz żąda publicznego wyznawania wiary katolickiej jako jedynej prawdziwej (Quas primas), opisane wydarzenie jest nie tylko skandalem politycznym, lecz formalnym aktem apostazji narodowej. Dopóki Polska nie powróci pod berło Chrystusa Króla, wszystkie podobne „gesty pojednania” pozostaną jedynie teatrem zdrady.
Za artykułem:
16 grudnia 2025 | 09:00Marszałek Sejmu: w Polsce nie ma miejsca na antysemityzm (ekai.pl)
Data artykułu: 16.12.2025
