Portal LifeSiteNews (16 grudnia 2025) informuje o kontynuacji finansowania przez „Kampanię Katolicką na rzecz Rozwoju Ludzkiego” (CCHD) struktury MICAH w Tennessee, której liderki otwarcie propagują aborcję i ideologię LGBT. W latach 2022-2024 organizacja otrzymała 100 000 dolarów, pomimo wcześniejszego ujawnienia jej powiązań z koalicją Power Together Tennessee popierającą zabijanie nienarodzonych i „prawa” homoseksualne. „Prezes MICAH, „księżka” Rosaylin Nichols, regularnie publikuje wpisy oskarżające przeciwników dzieciobójstwa prenatalnego o „wojnę z kobietami”, porównując ograniczenia aborcji do „utraty praw”. Tymczasem dyrektor wykonawczy Ayanna Johnson Watkins uczestniczyła w konferencji „Reproductive Justice”, gdzie nazwała walkę z aborcją „złem”, a promocję zboczeń – „organizowaniem się słusznej sprawy”.
Naturalistyczna pseudocharytatywność jako parawan dla rewolucji obyczajowej
Przydzielanie środków zebranych od katolików organizacjom jawnie walczącym z Dekalogiem obnaża całkowite zerwanie posoborowej sekty z misją Kościoła. Już Pius XI w encyklice Quas Primas przypominał, że „królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi – zarówno jednostki, jak rodziny i państwa”, nakazując podporządkowanie prawodawstwa cywilnego prawu Bożemu. Tymczasem CCHD, podległe amerykańskiej „konferencji biskupów”, systematycznie finansuje struktury dążące do zniesienia ostatnich ograniczeń dla sodomii i dzieciobójstwa – pod pozorem „pomocy ubogim”.
„Każdy człowiek ma prawo decydować i otrzymywać najlepszą opiekę medyczną, jaką chce” – stwierdziła Watkins podczas konferencji, dodając: „Jeśli ograniczymy aborcję, musi nastąpić zwiększenie pomocy ekonomicznej dla osób biednych”.
Ta wypowiedź demaskuje prawdziwy cel tzw. katolickich organizacji charytatywnych w posoborowiu: redukcję miłosierdzia do socjalistycznej redystrybucji dóbr, przy jednoczesnym porzuceniu nadprzyrodzonego celu zbawienia dusz. Św. Pius X w encyklice Pascendi potępił modernistów, którzy „religię pojmują jako pewien rodzaj uczucia wypływającego z potrzeby Boskości”, zastępując obiektywną prawdę subiektywnymi „potrzebami”. Stąd już tylko krok do uznania morderstwa nienarodzonych za „prawidłowość medyczną”.
Teologiczne samobójstwo „duchownych” posoborowych
Szczególną apostazją trąci zaangażowanie „księżki” Nichols w obronę aborcji. Jako rzekomy „duchowny” Freedom’s Chapel Christian Church w 2014 roku sprzeciwiała się poprawce do konstytucji Tennessee chroniącej życie, co stanowi bezpośrednie pogwałcenie kanonu 1398 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku: „Pobudzający do przerwania ciąży oraz matka, która dobrowolnie się na to zgodziła, podlegają ekskomunice wiążącej mocą samego prawa”. Jej teologiczne „uzasadnienia” dzieciobójstwa to czysty modernizm potępiony w dekrecie Lamentabili św. Piusa X, który w punkcie 58 stwierdza: „Prawda zmienia się wraz z człowiekiem, ponieważ rozwija się wraz z nim, w nim i przez niego” – herezja relatywizmu prowadząca do usprawiedliwienia każdej zbrodni.
„Mężczyźni nie powinni tworzyć praw o ciałach kobiet” – głosił mem opublikowany przez Nichols po decyzji Sądu Najwyższego znoszącej „prawo” do aborcji.
To jawne odrzucenie słów św. Pawła: „Nie masz mężczyzny bez niewiasty, ani niewiasty bez mężczyzny w Panu” (1 Kor 11,11 Wlg). Co więcej, porównywanie ochrony życia do „tyranii” jest bluźnierczą parodią Chrystusowej nauki o wolności od grzechu (J 8,32). Jak przypomina Syllabus błędów Piusa IX (pkt 15), „każdy człowiek jest wolny wyznawać tę religię, którą uzna za prawdziwą” – fałszywa wolność prowadząca do samowoli moralnej.
Masoneria w sutannie: „organizowanie oporu” przeciw prawu Bożemu
Ujawniony udział Watkins w konferencji „Reproductive Justice” ujawnia prawdziwą naturę posoborowych „duszpasterstw społecznych”. Współpraca z grupą Sister Reach – otwarcie satanistyczną przez propagowanie dzieciobójstwa – narusza wszystkie zasady roztropności chrześcijańskiej. Już Leon XIII w encyklice Humanum genus ostrzegał przed „knowaniami sekt masońskich dążących do zniszczenia wszelkiego porządku religijnego i społecznego”. Tymczasem liderka MICAH jawnie nawołuje do „organizowania oporu” przeciw prawu chroniącemu życie, co jest wiernym odzwierciedleniem rewolucyjnych metod potępionych w punkcie 63 Syllabusu: „Dozwolone jest nieposłuszeństwo wobec władzy, a nawet bunt przeciw niej”.
Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „komunii” w strukturach posoborowych, gdzie „msza” została zredukowana do stołu zgromadzenia, a rubryki naruszają teologię ofiary przebłagalnej, jest jeżeli nie li „tylko” świętokradztwem, to bałwochwalstwem. Jak przypomina św. Pius X w Lamentabili (pkt 61): „Współczesnego katolicyzmu nie da się pogodzić z prawdziwą wiedzą bez przekształcenia go w pewien chrystianizm bezdogmatyczny, to jest w szeroki i liberalny protestantyzm”.
Upadek ostatnich pozorów katolicyzmu
Finansowanie MICAH przez CCHD stanowi nieodparte potwierdzenie tezy sedewakantystycznej: struktury powstałe po nieważnym Soborze Watykańskim II stanowią antykościół służący antychrystowi. Jak uczy Pius IX w Syllabusie (pkt 24), „Kościół nie ma prawa używać przemocy, ani nie posiada jakiejkolwiek władzy świeckiej, bezpośredniej lub pośredniej” – co zostało całkowicie wypaczone przez współczesną „doktrynę społeczną” opartą na marksistowskiej walce klas. Dalsze wspieranie tych struktur przez wiernych, nawet w dobrej wierze, stanowi współudział w apostazji.
Jedynym ratunkiem jest powrót do niezmiennej doktryny katolickiej, czystości liturgii trydenckiej i odrzucenie wszelkich form współpracy z posoborową herezją. Jak przypomina św. Paweł: „Nie wprzęgajcie się z niewiernymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem wspólnego sprawiedliwość z nieprawością? Albo jakaż społeczność światłości z ciemnością?” (2 Kor 6,14 Wlg).
Za artykułem:
USCCB funding group led by radical pro-abortion, pro-LGBT activists (lifesitenews.com)
Data artykułu: 16.12.2025
