Stół wigilijny w tradycyjnym domu polskim z rodziną wyglądającą smutno podczas obecności osoby transpłciowej.

Wigilijny stół apostazji: gdy tradycja ustępuje ideologii gender

Podziel się tym:

Portal Tygodnik Powszechny (17 grudnia 2025) przedstawia historię rodziny, która podczas Wigilii przyjęła pod swój dach osobę transpłciową, przedstawiając to jako akt „miłości” i „tolerancji”. Artykuł pełen jest teologicznych i moralnych sprzeczności, stanowiących jawną apostazję od katolickiej doktryny o naturze człowieka i świętości rodziny.


Naturalny porządek podważony

Podstawowym błędem prezentowanego materiału jest negacja lex naturalis – prawa naturalnego, które według św. Tomasza z Akwinu „jest niczym innym jak udziałem istot rozumnych w prawie wiecznym” (Summa Theologiae, I-II, q.91 a.2). Próba zmiany płci przez Cherry i Nukę to bunt przeciwko samemu Stwórcy, który „stworzył człowieka na swój obraz (…) mężczyzną i niewiastą stworzył ich” (Rdz 1,27). Pius XI w encyklice Casti Connubii ostrzegał: „Wszelkie próby głoszenia równouprawnienia płci (…) burzą porządek ustanowiony przez Opatrzność Bożą”.

Fałszywa koncepcja miłości

Relacja Cherry i Nuki została przedstawiona jako romantyczny związek, choć w rzeczywistości jest to jawny grzech przeciwko czystości. Katechizm św. Piusa X stanowczo przypomina: „Nieczystość jest grzechem ciężkim, który woła o pomstę do nieba”. Artykuł pomija całkowicie katolicką naukę o celibacie jako drodze do świętości dla osób zmagających się z nieuporządkowanymi skłonnościami.

„Nuka urodził się jako dziewczynka. Dorastał w pobożnej, katolickiej rodzinie pod Krakowem”

To zdanie demaskuje prawdziwy cel artykułu: przedstawienie pobożnej katolickiej rodziny jako oprawców, podczas gdy to Nuka odrzucił wiarę i moralność. Ksiądz, który wskazał mu drogę nawrócenia, został przedstawiony jako fanatyk, podczas gdy wypełniał jedynie pasterski obowiązek „napominania, prosząc, karciąc z całą cierpliwością” (2 Tm 4,2).

Szkoła jako narzędzie demoralizacji

Opis doświadczeń szkolnych Cherry i Nuki ukazuje systematyczną indoktrynację młodzieży w duchu genderowej rewolucji:

  • Nauczyciele tolerujący zaburzenia tożsamości płciowej łamią podstawowy obowiązek wychowawczy
  • Próby narzucenia męskich form gramatycznych wobec dziewczyny to akt przemocy językowej
  • Wspomniany nauczyciel historii związany z IPN został zdyskredytowany tylko za obronę biologicznej prawdy o płci

Św. Pius X w Lamentabili sane potępił modernistyczne błędy, które „przeczą stałości i niezmienności prawdy objawionej”. Dziś obserwujemy ich spełnienie w szkolnych programach promujących ideologię gender.

Tranzycja jako współczesne samookaleczenie

Opis procesu „przejścia” Nuki to makabryczny zapis duchowego i fizycznego samozniszczenia:

„Noszenie bindera powodowało ból i problemy z oddychaniem”

Zamiast pomóc młodzieży przyjąć swoje ciało jako dar Boży, promuje się okaleczające praktyki. Kanon 2357 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. wyraźnie potępia „haniebne występki przeciwko naturze”, do których należy właśnie próba zmiany płci.

Rodzina – ostatni bastion oporu

Największą tragedią przedstawioną w artykule jest zdrada rodzicielskiego powołania przez Monikę i Bartka:

  • Zamiast prowadzić córkę do prawdy, zaakceptowali jej zaburzenia
  • Wspierali proceder okaleczania młodego człowieka (terapia hormonalna, mastektomia)
  • Odrzucili możliwość pomocy psychologicznej w duchu katolickim

Papież Pius XI w encyklice Divini Illius Magistri przypominał: „Pierwszym i bezpośrednim obowiązkiem wychowania dzieci (…) spoczywa na rodzicach”. W omawianym przypadku doszło do całkowitej abdykacji z tej roli.

Wigilia bez Chrystusa

Najwymowniejszym symbolem całego artykułu jest opis Wigilii pozbawionej jakiejkolwiek religijnej treści:

„Nie są wierzący, ale święta Bożego Narodzenia obchodzą, bo uważają, że tradycja jest ważna”

To puste, zsekularyzowane świętowanie doskonale ilustruje słowa Piusa XI z Quas primas: „Gdy usunięto Jezusa Chrystusa (…) z życia prywatnego, rodzinnego i publicznego, wtedy nawiedził świat cały wylew zła”.

Przedstawiona historia to nie opowieść o „miłości”, ale o głębokim kryzysie wiary i moralności. Zamiast prowadzić do nawrócenia, artykuł gloryfikuje grzech i bunt przeciwko naturalnemu porządkowi. W obliczu takiej apostazji, katolicy muszą przypomnieć słowa św. Pawła: „Nie dajcie się zwieść: Bóg nie dozwoli z siebie szydzić” (Ga 6,7).


Za artykułem:
Rodzina po korekcie: miłość, transpłciowość i wigilijny stół
  (tygodnikpowszechny.pl)
Data artykułu: 17.12.2025

Więcej polemik ze źródłem: tygodnikpowszechny.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.