Portal eKAI (19 grudnia 2025) prezentuje komentarz s. dr Doroty Chwiły SDB do fragmentu 2 Kor 4,7-18, rzekomo ukazującego „paradoks apostolstwa”. Artykuł, podszywający się pod katolicką egzegezę, w istocie stanowi apologię modernistycznej destrukcji depozytu wiary, redukującej nadprzyrodzoność do psychologizacji „ludzkiego doświadczenia”.
Fałszywa eklezjologia w służbie antropocentryzmu
Tekst otwiera się zdradzieckim przekładem Biblii Tysiąclecia – edycji powstałej pod nadzorem
„panów” z Towarzystwa Przyjaciół „KUL”
, którzy systematycznie relatywizowali kanoniczność tekstu. Już wers 7 („skarb w naczyniach glinianych”) zostaje wypaczony przez pominięcie kluczowego dla katolickiej eklezjologii wątku kapłańskiego charakteru „naczyń”. Św. Robert Bellarmin w De Clericis nauczał, że metafora glinianych naczyń odnosi się do śmiertelności kapłanów, w których „mieszka skarb niebiański – władza konsekracji i odpuszczania grzechów”. Tymczasem komentator redukuje to do ogólnikowego „człowieka stworzonego z prochu”, zacierając różnicę ontologiczną między świeckimi a stanem duchownym.
Naturalistyczna redukcja teologii krzyża
Pseudonaukowa „krytyka literacka” odrzuca boskie autorstwo Pisma Świętego, traktując Listy Pawłowe jako ludzką kompilację powstałą z przyczyn taktycznych. To jawne odrzucenie dekretów Soboru Trydenckiego o kanonie i natchnieniu! Pius X w encyklice Pascendi potępił taką metodę jako „herezję modernistyczną, która Pismo traktuje jako produkt ludzkiego ducha podlegający ewolucji”. Tymczasem autorka bezwstydnie powołuje się na protestanckich egzegetów (Thompson, Avram), ignorując Ojców Kościoła i doktorów takich jak św. Tomasz z Akwinu, który w Komentarzu do 2 Koryntian wyjaśniał, że „noszenie śmierci Jezusa” (w. 10) oznacza sakramentalne uczestnictwo w Męce Pańskiej przez sprawowanie Ofiary Mszy Świętej.
Brak tu najmniejszej wzmianki o konieczności stanu łaski uświęcającej dla prawdziwego „noszenia życia Jezusa”. Św. Alfons Liguori w Teologia moralna ostrzegał: „Kapłan w grzechu śmiertelnym staje się glinianym naczyniem pozbawionym skarbu łaski – jego posługa jest martwa jak ciało bez duszy”. Tymczasem współczesny komentarz sprowadza wszystko do subiektywnego „doświadczenia kruchości”, co doskonale wpisuje się w bergoglianizm z jego kultem „ubogiego Kościoła dla ubogich”.
Bluźniercza aktualizacja w wydaniu posoborowych antypasterzy
Najohydniejszym fragmentem jest zestawienie cytatów z modernistycznych przywódców sekty posoborowej:
„Jan Paweł II: Apostoł przypomina nam, że w naczyniach glinianych przechowujemy «skarb» […]”
„Papież Franciszek: Wszyscy jesteśmy istotami kruchymi, delikatnymi, słabymi i potrzebujemy uleczenia”
Oto najczystszy przykład herezji antropocentryzmu! Gdy św. Pius X w Lamentabili Sane potępiał tezę, że „Kościół nie może skutecznie bronić etyki ewangelicznej, trwając przy niezmiennych poglądach”, to właśnie takie teksty miał na myśli. „Skarbem” nie jest bowiem mgliste „doświadczenie wiary”, lecz konkretnie: władza apostolska, sakramenty i niezmienna doktryna. Tymczasem „papież Franciszek” redukuje to do terapii „kruchości”, co stanowi jawną kpinę z dogmatu o Kapłaństwie Chrystusa.
Systemowa apostazja w akcji
„Lektura poszerzająca” kieruje czytelników do protestanckich periodyków (Interpretation: A Journal of Bible and Theology), co demaskuje prawdziwego ducha tego komentarza. Całość wieńczy plugawa zachęta do finansowego wsparcia portalu – niczym żydowski handel w świątyni (Mt 21,12-13). Gdzież jest wezwanie do pokuty, wyrzeczenia się świata i oddania pod panowanie Chrystusa Króla? Gdzie nawiązanie do encykliki Piusa XI Quas Primas o społecznej władzy Zbawiciela?
Artykuł stanowi modelowy przykład modernistycznej taktyki: pod płaszczykiem „aktualizacji” przeprowadza się destrukcję nadprzyrodzonych prawd, zastępując je psychologicznymi banałami. Jak przestrzegał św. Pius X: „Moderniści nie są ludźmi Kościoła, lecz jego najgroźniejszymi wrogami” (Pascendi). Jedyną odpowiedzią wiernych może być całkowite odrzucenie tej trucizny i powrót do niezmiennej doktryny zawartej w Katechizmie Trydenckim oraz dziełach Ojców i Doktorów Kościoła.
Za artykułem:
Narodowe czytanie Pisma Świętego 2 Kor 4,7-18: Nosimy w naszym ciele nie tylko konanie, ale i zmartwychwstanie Jezusa (ekai.pl)
Data artykułu: 19.12.2025
