Portal eKAI (20 grudnia 2025) relacjonuje uroczystości 25-lecia szpitala „św. Łukasza” w Bielsku-Białej, której centralnym punktem miała być rzekoma „Msza św. dziękczynna” pod przewodnictwem „biskupa” Romana Pindla. Całość wydarzenia stanowi klasyczny przykład pseudokatolickiego spektaklu, w którym naturalistyczny humanitaryzm zastępuje nadprzyrodzoną misję Kościoła, zaś modernistyczna retoryka wypiera depositum fidei.
Nieprawomocna „liturgia” w profanacyjnym otoczeniu
Jak podaje źródło, rzekoma „Eucharystia” odbyła się nie w kaplicy szpitalnej, lecz w sali konferencyjnej. Już ten fakt demaskuje pogardę dla świętości Ofiary Ołtarza. Msza Święta Wszechczasów wymaga konsekrowanego miejsca i precyzyjnie określonych warunków liturgicznych, nie zaś świeckiego otoczenia kojarzącego się z kongresami czy szkoleniami korporacyjnymi. Św. Karol Boromeusz w Instructiones Fabricae Ecclesiasticae jasno określał: „Miejsce sprawowania Najświętszej Ofiary winno być oddzielone od profanum, poświęcone i przeznaczone wyłącznie dla kultu Bożego”.
W szpitalu znajduje się kaplica, ale ze względu na dużą liczbę osób Msza św. 19 grudnia br. była sprawowana w sali konferencyjnej.
Ten praktyczny argument o „dużej liczbie osób” obnaża utylitarystyczne podejście do sprawowania świętych misteriów. Kościół katolicki nigdy nie pozwalałby na takie profanum dla wygody uczestników. Gdy w XVI wieku protestanccy ikonoklaści niszczyli ołtarze, prawdziwi katolicy woleli odprawiać Mszę w katakumbach niż w niekonsekrowanych przestrzeniach.
Homilia „biskupa” Pindla: teologia bez łaski
Przeanalizujmy kluczowe fragmenty wystąpienia „biskupa” diecezji bielsko-żywieckiej:
Nawiązując do postaci biblijnego Samsona, biskup przypomniał, że Bóg w swoim miłosierdziu posługuje się ludźmi słabymi i grzesznymi, aby ratować swój lud i realizować swoje zbawcze plany.
Tu mamy do czynienia z typowo modernistycznym spłyceniem teologii. Bóg nie „posługuje się grzesznikami” w stanie śmierci duchowej – jak uczy Sobór Trydencki (sesja VI, kan. 23): „Jeśli ktoś mówi, że człowiek usprawiedliwiony nie może już grzeszyć ani utracić łaski (…), niech będzie wyklęty”. Kapłan w stanie grzechu ciężkiego nie może ważnie sprawować sakramentów – tym bardziej osoba nieważnie wyświęcona w posoborowych strukturach.
Każdy z nas jest powołany i posłany, aby w swoim konkretnym życiu i wykonywanym zawodzie wnosić dobro w ten świat
To zdanie jest kwintesencją naturalistycznej herezji pomijającej nadprzyrodzony cel ludzkiej egzystencji. Jak przypomina Pius XI w Quas Primas: „Nie przez co innego szczęśliwe państwo – a przez co innego człowiek, państwo bowiem nie jest czym innym, jak zgodnym zrzeszeniem ludzi”. Prawdziwe „wnoszenie dobra” polega na dążeniu do uświęcenia i zbawienia wiecznego, nie zaś na światowym humanitaryzmie.
Szpital „chrześcijański”? Brak weryfikacji doktrynalnej
Artykuł wspomina o rzekomych fundamentach chrześcijańskich placówki:
Misja szpitala wyrasta z etyki chrześcijańskiej i inspiracji Ewangelią, co – jak podkreślają jego założyciele – stanowi fundament prowadzonej działalności.
W dobie powszechnej apostazji takie deklaracje wymagają weryfikacji przez pryzmat niezmiennej doktryny katolickiej. Czy w tym szpitalu:
- Zakazuje się praktyk sprzecznych z moralnością katolicką (antykoncepcja, sterylizacje, „terapie” gender)?
- Odmawia się udziału w procedurach aborcyjnych lub eutanazyjnych?
- Wprowadza się chorych w stan łaski uświęcającej przez ważne sakramenty?
Milczenie w tych kwestiach jest wymowne. Jak zauważył św. Pius X w Lamentabili sane (propozycja 58): „Prawda zmienia się wraz z człowiekiem, ponieważ rozwija się wraz z nim” – co doskonale opisuje relatywizm „etyki chrześcijańskiej” w wykonaniu modernistów.
25 lat działalności – ile dusz zbawionych?
Portal z dumą wylicza osiągnięcia materialne:
W ciągu 25 lat działalności wykonano w nim ponad 30 tysięcy operacji. Placówka zatrudnia zespół specjalistów zajmujących się leczeniem schorzeń z zakresu m.in. ortopedii, medycyny sportowej (…)
Gdziekolwiek jednak nie znajdziemy pytania kluczowego: Ile dusz zostało doprowadzonych do stanu łaski uświęcającej przez ważne rozgrzeszenie i Komunię św.? Ile osób odzyskało nie tylko zdrowie ciała, ale i duszy? Brak tych danych demaskuje czysto naturalistyczne podejście do misji leczniczej.
Św. Łukasz – patron szpitala – był przede wszystkim ewangelistą i lekarzem dusz. Jak przypomina Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 1374): „Dzieła miłosierdzia cielesnego winny być podporządkowane duchowym”. Tymczasem w całym artykule ani słowa o spowiedzi, ostatnim namaszczeniu czy nawet katolickiej formacji personelu.
Duszpasterstwo czy urzędowa funkcja?
Wspomnienie o „duszpasterzu służby zdrowia” ks. Szczepanie Kobielusie budzi dodatkowe wątpliwości:
W wydarzeniu uczestniczył także duszpasterz służby zdrowia diecezji bielsko-żywieckiej ks. Szczepan Kobielus.
Urzędowy tytuł „duszpasterza służby zdrowia” to wynalazek posoborowej biurokratyzacji Kościoła. Annuario Pontificio sprzed 1958 r. nie zna takich funkcji – duszpasterstwo polegało na posłudze sakramentalnej i katechizacji, nie zaś na instytucjonalnym „zarządzaniu” grupami zawodowymi. To kolejny przejaw zeświecczenia struktury kościelnej, potępionego przez Piusa IX w Syllabus errorum (propozycja 54).
Podsumowanie: medycyna bez Krzyża
Opisywana uroczystość to smutna ilustracja słów Piusa XI z encykliki Quas primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw i gdy już nie od Boga, lecz od ludzi wywodzono początek władzy, stało się iż zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą”. Szpital pod wezwaniem św. Łukasza, który powinien być przyczółkiem prawdziwej katolickiej duchowości, stał się kolejną sceną dla modernistycznego spektaklu.
Zamiast dziękczynienia Bogu za łaski udzielone przez sakramenty i prawdziwą Mszę, mamy tu celebrację ludzkich osiągnięć. Zamiast prowadzenia chorych do Zbawiciela – samozadowolenie z technokratycznej sprawności. W tej sytuacji pozostaje powtórzyć za św. Pawłem: „Albowiem niedobrą jest rzeczą, chlubienie się z ludzi” (1 Kor 3,21 Wlg).
Za artykułem:
20 grudnia 2025 | 09:06Bielsko-Biała: Msza św. dziękczynna z okazji 25-lecia Szpitala św. Łukasza (ekai.pl)
Data artykułu: 20.12.2025
