Portal eKAI (21 grudnia 2025) relacjonuje przygotowania do „świąt Bożego Narodzenia” w Syrii, koncentrując się na świeckich dekoracjach i materialnych trudnościach, przy całkowitym pominięciu nadprzyrodzonego wymiaru Wcielenia Syna Bożego. Wypowiedzi pseudohierarchów obnażają bankructwo posoborowej pseudo-teologii, redukującej religię do humanitarnego aktywizmu.
Naturalistyczna redukcja Tajemnicy Wcielenia
Przedstawiona w artykule wizja „świąt” to jawna parodia katolickiego Bożego Narodzenia. Jak czytamy:
„Symbole świąt Bożego Narodzenia są obecne niemal wszędzie — w miastach i wioskach, zwłaszcza tam, gdzie żyją chrześcijanie”
Co oznaczają te „symbole”? Dekoracje ulic zaaprobowane przez świeckie władze, podczas gdy depositum fidei zostaje zdradzone. Brak jakiejkolwiek wzmianki o Najświętszej Ofierze, stanie łaski czy obowiązku publicznego wyznawania Chrystusa Króla – jedynego Zbawiciela rodzaju ludzkiego. Pius XI w encyklice Quas Primas przypominał: „Państwo jest zobowiązane publiczną czcią słuchać rozkazów Chrystusa-Króla”. Tymczasem relacja układa się w modernistyczną narrację o „pokoju” rozumianym jako świecka zgoda społeczna, nie zaś pax Christi in regno Christi.
Fałszywy ekumenizm i negacja Extra Ecclesiam nulla salus
Artykuł bezwstydnie promuje herezję indifferentyzmu:
„Pokój i dobrobyt są najczęściej powtarzanymi życzeniami we wszystkich wyznaniach chrześcijaństwa syryjskiego, podobnie jak w większości wspólnot muzułmańskich w kraju”
To jawne odrzucenie dogmatu „Poza Kościołem nie ma zbawienia” (Sobór Florencki, 1442). „Abp” Jallouf i „ojciec” Karakash – używając masońskiego języka „pojednania” – zdradzają swój modernizm. Św. Pius X w Lamentabili sane potępił podobne błędy: „Każdy jest wolny w przyjęciu i wyznawaniu tej religii, którą uzna za prawdziwą pod kierunkiem światła rozumu” (Błąd 15).
Demontaż misji Kościoła
Wypowiedź „abp” Mourada demaskuje antychrześcijański charakter posoborowej sekty:
„Świadomie zdecydowaliśmy się zachować skromny charakter tych świąt, rezygnując z wielu publicznych uroczystości, aby okazać solidarność wszystkim tym, którzy nadal cierpią”
Gdzież tu „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28,19)? Kościół nie jest organizacją charytatywną, lecz nadprzyrodzonym Ciałem Mistycznym Chrystusa. Redukcja religii do „solidarności społecznej” to realizacja programu masońskiej encykliki Pacem in terris Jana XXIII. Pius IX w Syllabusie potępił: „Kościół winien się pogodzić z postępem, liberalizmem i nowoczesną cywilizacją” (Błąd 80).
Syria: kraj męczenników zdradzonych przez modernistów
Artykuł przemilcza rzeczywiste prześladowania chrześcijan przez islamistów, zastępując je mglistymi frazesami o „fundamentalizmie”. Prawdziwi katolicy pamiętają krwawe masakry w Homs i Aleppo – gdzie wierni ginęli za wiarę, a nie za „pokój społeczny”. Tymczasem posoborowi zdrajcy:
- Promują synkretyzm („żłóbek łączący się z cierpieniem w Gazie”)
- Akceptują świecką dekorację przestrzeni publicznej bez ewangelizacji
- Przywołują heretycką teologię „Boga-solidarnego” zamiast Króla Sędziego
„Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym” (Pius XI) został zastąpiony utopijnym projektem ONZ-owskiego ładu. Konsekwencją jest exodus katolików – nie z powodu biedy, lecz braku pasterzy głoszących pełnię wiary.
Jedyne lekarstwo: powrót do integralnej wiary
Sytuacja w Syrii stanowi żywe potwierdzenie słów Piusa XII: „Największym nieszczęściem naszych czasów jest odejście mas od Jezusa Chrystusa”. Ratunek może przyjść jedynie przez:
- Odrzucenie posoborowych herezji i powrót do Mszy Wszechczasów
- Publiczne wyznanie Chrystusa Króla jako jedynego Pana Syrii
- Odrzucenie dialogu z islamem i jawna praca nad nawróceniem niewiernych
Dopóki „duchowni” będą głosić humanitarny substytut wiary, Syria pozostanie ziemią duchowej pustyni – mimo wszelkich świeckich dekoracji.
Za artykułem:
21 grudnia 2025 | 10:00Syria: przed Bożym Narodzeniem nadzieja przemieszana z lękiem (ekai.pl)
Data artykułu: 21.12.2025
