Portal eKAI (25 grudnia 2025) relacjonuje wystąpienie „bpa pomocniczego” Macieja Małygi podczas tzw. Pasterki we Wrocławiu, gdzie głosił on naturalistyczną wizję „błogosławionej nadziei”, całkowicie przemilczając dogmatyczne znaczenie Wcielenia jako zadośćuczynienia za grzech pierworodny i potwierdzenia królewskiej władzy Chrystusa.
Naturalistyczne zawłaszczenie łaski
„Łaska Boga – rozumiana nie jako abstrakcyjna idea, lecz jako sam Bóg, który przychodzi i działa w ludzkiej historii” – deklaruje „bp” Małyga, stosując klasyczny modernistyczny wybieg polegający na redukcji nadprzyrodzonego daru do immanentnego „doświadczenia”. Jak nauczał św. Pius X w Pascendi Dominici gregis: „Moderniści utożsamiają łaskę z działaniem świadomości, pozbawiając ją charakteru absolutnego daru Bożego niezależnego od subiektywnego odczucia” (n. 14).
„To właśnie narodziny Jezusa są początkiem szczęśliwej nadziei, która już teraz napełnia człowieka odwagą, daje siłę Ducha Świętego i pozwala przechodzić przez codzienne trudy”
To jaskrawy przykład teologicznej deformacji. Nadzieja chrześcijańska (Hebr 6:19) ma charakter eschatologiczny – dotyczy życia wiecznego, a nie „przechodzenia przez codzienne trudy”. Jak przypomina Sobór Trydencki: „Nikt nie może wiedzieć z pewnością wiary, czy znajduje się w liczbie wybranych” (Sesja VI, Kanon 16), podczas gdy modernistyczny optymizm „bpa” Małygi sugeruje quasi-gwarancję ziemskiego komfortu.
Eucharystyczne bluźnierstwo i negacja Ofiary
Stwierdzenie, że Bóg „zostawia siebie także w Eucharystii” pomija kluczowy aspekt: Msza Święta jest bezkrwawą ofiarą Kalwarii (Sobór Trydencki, Sesja XXII, Kanon 1-4), a nie sentymentalnym „zostawieniem siebie”. W posoborowym rytuale, który „bp” Małyga celebruje, dokonuje się profanacji poprzez:
- Zniesienie modlitw ofiarnych w „kanonie”
- Przemianę ołtarza w stół zgromadzenia
- Wprowadzenie kommemoracji „świętych” apostatów jak Jan XXIII
Quas Primas Piusa XI ostrzega: „Gdy ludzie wyrzucają panowanie Chrystusa, wszystko się wali, gdyż brak podstawy, która by wszystko spajała” (n. 18). Odrzucenie królewskiego majestatu Chrystusa w homilii „bpa” Małygi jest logiczną konsekwencją Novus Ordo Missae – parodii katolickiej Ofiary.
Fałszywe wykorzystanie Soboru Nicejskiego
Przywołanie Nicejskiego wyznania wiary „Tam, gdzie jest miejsce dla człowieka, jest miejsce dla Boga” to bezczelne nadużycie. Oryginalne Credo głosi: „Zstąpił z niebios i wcielił się za sprawą Ducha Świętego z Marji Panny, i stał się człowiekiem”, podkreślając uniżenie Słowa, a nie antropocentryczną „dostępność”.
Przemilczenie grzechu pierworodnego – przyczyny Wcielenia – zdradza herezję pelagiańską. Św. Augustyn w De peccatorum meritis naucza: „Gdyby nie było grzechu Adama, nie byłoby śmierci Chrystusa” (I, 15). Tymczasem „bp” Małyga redukuje Zbawienie do humanitarnego gestu „bliskości”, co Pius IX w Syllabusie błędów potępia jako „pomieszanie porządku naturalnego z nadprzyrodzonym” (pkt 17).
Pseudo-duchowość bez wymagań
Wezwanie do „odrzucenia złych pragnień oraz do życia rozumnego, sprawiedliwego i pobożnego” brzmi jak parodia katolickiej ascezy. Bez wskazania na:
- Konieczność sakramentalnej spowiedzi
- Obowiązek unikania okazji do grzechu
- Wymóg pokuty i zadośćuczynienia
jest czczym moralizowaniem. Św. Pius X w Lamentabili sane potępia: „Modernistyczna pobożność jest sentymentalizmem pozbawionym krzyża” (pkt 63). Gdy „duchowny” nie wspomina o obowiązku uczestnictwa w prawdziwej Mszy Świętej i unikania świętokradzkich „komunii” – jego nauka jest duchowym trucizną.
Symptom apostazji posoborowej
Cała homilia „bpa” Małygi stanowi doskonałą ilustrację diagnozy Piusa IX: „Kościół jest wrogiem postępu nauk przyrodniczych i teologicznych” (Syllabus, pkt 57). W rzeczywistości to modernistyczna sekta zwalcza niezmienną doktrynę, zastępując ją „duchowością” pozbawioną:
- Pojęcia grzechu ciężkiego
- Obiektywnej konieczności Kościoła do zbawienia
- Konsekwencji przyjmowania nieważnych sakramentów
„Noc Bożego Narodzenia ma moc rozświetlić wszystkie inne noce” – konkluduje „bp”, zapominając, że bez światła jednej prawdziwej Wiary (Ef 4:5), którym jest tylko katolicka religia, ludzkość brnie w ciemnościach apostazji ku wiecznej zagładzie.
Jedyną odpowiedzią na tę modernistyczną profanację jest powrót do katolickiej integralności: Mszy Świętej Wszechczasów, prawdziwych sakramentów i niezmiennego Credo – poza strukturami antykościoła okupującego Watykan.
Za artykułem:
wrocławska Bp Małyga na Pasterce w archikatedrze wrocławskiej: to noc błogosławionej nadziei (ekai.pl)
Data artykułu: 25.12.2025
