Tradycyjna Pasterka w katedrze św. Jakuba w Olsztynie z perspektywy sedevacantistów

Naturalistyczna „Pasterka” jako przejaw apostazji posoborowego antykościoła

Podziel się tym:

W sekcie posoborowej zwanej „archidiecezją warmińską” odbyła się tak zwana „Pasterka”, której przewodniczył uzurpator tytułu metropolity Józef Górzyński. Imitacja liturgii miała miejsce w konkatedrze św. Jakuba w Olsztynie. Propagandowa agencja neo-kościoła eKAI relacjonuje to zdarzenie w tonie fałszywej pobożności, pomijając całkowicie apostacki charakter obrzędów posoborowych i ich zerwanie z niezmienną doktryną katolicką.


Teologiczne bankructwo posoborowej pseudo-homilii

Rzekomy „arcybiskup” w swojej kaznodziejskiej wypowiedzi posługuje się językiem celowo nieprecyzyjnym i modernistycznym, zacierającym istotę Wcielenia: „Bóg wkracza w nasz ludzki świat”. To typowy zabieg hermeneutyki ciągłości, mający ukryć radykalną nowość depositum fidei. Prawdziwa doktryna katolicka, wyrażona w encyklice Quas Primas Piusa XI, naucza, że Chrystus Król przyszedł nie tylko „ocalić świat”, lecz ustanowić swe panowanie nad narodami i jednostkami. Tymczasem Górzyński redukuje zbawcze dzieło do terapii społecznej:

„Ludzka historia, naznaczona grzechem, stała się historią niedoli, zagubienia i oddalenia od Stwórcy. Właśnie dlatego Syn Boży przychodzi, aby ten świat ocalić”

Naturalistyczne zafałszowanie grzechu i łaski

W całej homilii brak odniesienia do ex opere operato łaski sakramentalnej czy konieczności przynależności do prawdziwego Kościoła katolickiego dla zbawienia (extra Ecclesiam nulla salus). Grzech przedstawiany jest jako abstrakcyjna „ciemność”, a nie konkretne zniewolenie woli przez szatana, wymagające exorcyzmu i sakramentalnego rozgrzeszenia ważnego kapłana. To jawne naruszenie kanonów Soboru Trydenckiego (sesja VI, kan. 9).

Górzyński posuwa się do bluźnierczego stwierdzenia:

„Ci, którzy odrzucają Boga, często ufają jedynie własnym siłom, przekonani, że sami potrafią nadać sens życiu i zbudować szczęśliwy świat.”

Tu zdrada doktrynalna osiąga apogeum – sugeruje, że możliwe jest świadome odrzucenie Boga przy zachowaniu dobrej woli! Tymczasem Św. Tomasz z Akwinu wykłada (STh I-II, q. 76, a. 1), że grzech ciężki zawsze wynika z zaślepienia intelektu i przewrotności woli.

Synkretyczna „duchowość” zamiast katolickiej doktryny

Szczególnie obrzydliwy jest finał tej modernistycznej szopki:

„Ostatecznie więc pytanie, jakie stawia przed nami tajemnica Bożego Narodzenia, brzmi: czy Chrystus – Emmanuel, Bóg z nami – naprawdę narodził się w nas?”

To czysta herezja kwakierska! Chrystus narodził się konkretnie w Betlejem, a nie w jakichś „duchowych przestrzeniach” ludzkich serc. Cytowany przez uzurpatora św. Ambroży mówił o zjednoczeniu duszy z Bogiem w stanie łaski uświęcającej, a nie o jakimś „duchowym poczęciu” oderwanym od rzeczywistości Wcielenia.

Milczenie o najważniejszym – prawdziwej Ofierze

Najcięższym zarzutem wobec tej farsy liturgicznej jest całkowite pominięcie ofiarnego charakteru Mszy Świętej. W prawdziwej Pasterce kapłan składa Bezkrwawą Ofiarę Kalwarii, uobecniając jedyną i doskonałą Ofiarę Chrystusa. Tymczasem posoborowy ryt, będący jedynie „ucztą pamiątkową” (jak określił go kard. Ottaviani w „Krytycznej analizie nowej Mszy”), nie może być nośnikiem łaski. Wierni uczestniczący w tym spektaklu narażają dusze na świętokradztwo, o czym fałszywy pasterz nie wspomina ani słowem.

Sobór Trydencki (sesja XXII, kan. 2) anatematyzuje każdego, kto twierdzi, że Msza jest jedynie „ucztą pamiątkową”, a nie prawdziwą Ofiarą przebłagalną. Tymczasem Górzyński, używając modernistycznej nowomowy, całkowicie eliminuje z homilii pojęcie Ofiary, zastępując je mglistym „świętowaniem tajemnicy”.

Strukturalna apostazja neo-kościoła

Całe to przedstawienie demaskuje istotę posoborowej rewolucji – zastąpienie religii objawionej naturalistyczną filozofią, a kultu Boga w Trójcy Jedynego – psychologizującym samouwielbieniem człowieka. Jak trafnie diagnozował św. Pius X w encyklice Pascendi, moderniści dążą do „prywatyzacji wiary” i „emocjonalizacji religijności”, co w pełni widać w omawianym wystąpieniu.

Kościół katolicki, jedyny założony przez Chrystusa, trwa nieprzerwanie w wiernych zachowujących depositum fidei i prawdziwą Ofiarę Mszy Świętej. Natomiast sekta posoborowa, odcinająca się od Tradycji przez przyjęcie heretyckich reform, jest jedynie simulacrum Ecclesiae – kościołem Antychrysta, prowadzącym dusze na zatracenie.


Za artykułem:
25 grudnia 2025 | 09:49Pasterka w olsztyńskiej katedrzeW konkatedrze św. Jakuba w Olsztynie odbyła się Pasterka. Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił abp Józef Górzyński, metropolita warmiński. –…
  (ekai.pl)
Data artykułu: 25.12.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.