Portal Vatican News (26 grudnia 2025) relacjonuje wystąpienie uzurpatora „Leona XIV”, który podczas modlitwy Anioł Pański na Placu św. Piotra rzekomo „modlił się za prześladowanych chrześcijan”, zawierzając ich wstawiennictwu św. Szczepana. W przekazie tym czytamy: „Niech jego przykład łagodności, odwagi i przebaczenia towarzyszy wszystkim, którzy podejmują wysiłki w sytuacjach konfliktu, aby promować dialog, pojednanie i pokój”. Już sama forma tego komunikatu demaskuje całkowite bankructwo doktrynalne struktury okupującej Watykan.
Teologiczne zafałszowanie istoty męczeństwa
Wspomnienie św. Szczepana, protomartyr (pierwszego męczennika), zostało tu zredukowane do narzędzia propagandy ekumenicznej. Prawdziwe męczeństwo – jak nauczał św. Augustyn – „polega na oddaniu życia za nienaruszalność depozytu wiary katolickiej, a nie za mgliste 'chrześcijańskie świadectwo’” (De Civitate Dei, I, 26). Tymczasem neokościół przedstawia męczennika jako patrona „dialogu” i „pojednania”, co stanowi jawną sprzeczność z faktem, iż św. Szczepan zginął właśnie za bezkompromisowe głoszenie prawdy wobec Sanhedrynu (Dz 7, 51-60).
Posoborowa herezja „anonimowego chrześcijaństwa”
Kiedy uzurpator mówi o „wspieraniu wspólnot, które najbardziej cierpią z powodu ich chrześcijańskiego świadectwa”, wprowadza wiernych w błąd co do istoty prześladowań. Jak przypomina Pius XI w encyklice Quas Primas:
„Państwa, które usunęły Jezusa Chrystusa i Jego najświętsze prawo ze swych obyczajów […] stały się widownią nieszczęść”
Prawdziwe prześladowania dotykają tych, którzy odmawiają udziału w apostazji posoborowej – jak katolicy prześladowani przez modernistów za wierność Mszy Świętej Wszechczasów. Tymczasem struktury okupujące Watykan wspierają często grupy heretyckie prześladowane przez islamistów, co jest logiczną konsekwencją herezji o „pełni środków zbawczych poza Kościołem” (potępionej przez Piusa IX w Syllabus errorum, pkt 16-17).
Demontaż pojęcia królestwa Chrystusowego
Wspomniane życzenia „pokoju i spokoju ducha” całkowicie pomijają kluczowy warunek prawdziwego pokoju. Pius XI w tej samej encyklice jednoznacznie stwierdza: „Nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. Propagowanie „dialogu” zamiast nawrócenia heretyków i pogan na jedyną prawdziwą wiarę stanowi zdradę misji ewangelizacyjnej powierzonej Kościołowi przez samego Chrystusa (Mt 28, 19).
Fałszywa eklezjologia w służbie globalizmu
Wezwanie do „promowania pokoju w sytuacjach konfliktu” poprzez „łagodność i przebaczenie” – oderwane od nakazu głoszenia prawdy – jest czystą implementacją dokumentu Nostra aetate. Jak ostrzegał św. Pius X w dekrecie Lamentabili sane exitu:
„Dogmaty wiary należy pojmować według ich funkcji praktycznej, tzn. jako obowiązujące w działaniu, nie zaś jako zasady wierzenia”
(pkt 26). Ta redukcja wiary do etycznego humanitaryzmu prowadzi wprost do bałwochwalczego kultu „braterstwa” potępionego przez Piusa IX (Syllabus, pkt 77-79).
Współczesne kamienowanie wiernych przez neo-sanhedryn
Ironią jest, że ci sami ludzie, którzy występują jako rzecznicy „prześladowanych chrześcijan”, sami organizują najbardziej wyrafinowane prześladowania prawdziwie wierzących – od zakazów sprawowania prawowitej Liturgii, przez ekskomuniki za wierność dogmatom, po propagandowe oszczerstwa wobec sedewakantystów. Św. Szczepan został ukamienowany przez tych, którzy „zawsze sprzeciwiają się Duchowi Świętemu” (Dz 7, 51) – dokładnie jak współczesny neo-sanhedryn w purpurze, który prześladuje katolików wiernych Tradycji.
Jedyne prawdziwe rozwiązanie: powrót do społecznego panowania Chrystusa Króla
Zamiast pustych frazesów o „dialogu”, struktury posoborowe powinny nawrócić się na niezmienną doktrynę Kościoła głoszoną przez papieży od Piusa V do Piusa XII. Jak przypomina Pius XI: „Kościół Boży, udzielając bez ustanku pokarmu duchowego ludziom, rodzi i wychowuje coraz to nowe zastępy świętych mężów i niewiast, a Chrystus tych, którzy Mu byli w Królestwie ziemskim wiernymi i posłusznymi poddanymi, nie przestaje powoływać do szczęścia w Królestwie niebieskim” (Quas Primas). Dopóki Rzym nie odrzuci całej posoborowej rewolucji, jego modlitwy za prześladowanych będą jedynie faryzejskim przedstawieniem.
Za artykułem:
Leon XIV: niech św. Szczepan wspiera prześladowanych chrześcijan (vaticannews.va)
Data artykułu: 26.12.2025
