Portal VaticanNews.va informuje o zamknięciu tzw. „Drzwi Świętych” w bazylice laterańskiej przez „kardynała” Baldassare Reinę, archiprezbitera tej modernistycznej struktury. Cytowany pseudo-hierarcha stwierdza: „Zmartwychwstały przychodzi pomimo drzwi zamkniętych i nie ustaje w pukaniu do naszych zamkniętych serc”. Całość przedstawiona jest jako część „Jubileuszu 2025”, którego oficjalne zakończenie zaplanowano na 6 stycznia w bazylice „św. Piotra” z udziałem antypapieża Leona XIV.
Teatr sacrum: parodia roku łaski Pańskiej
Rytuał „Drzwi Świętych”, całkowicie obcy Tradycji Kościoła, stanowi jaskrawy przykład modernistycznej mitologii. Jak nauczał Pius XI w encyklice Quas Primas: „Królestwo Chrystusa obejmuje wszystkich ludzi – zarówno jednostki, jak i państwa – i żaden człowiek nie może słusznie odmówić posłuszeństwa Królowi królów”. Tymczasem neo-kościół zastąpił prawdziwe pojęcie jubileuszu – czasu nawrócenia i zadośćuczynienia – pogańskim spektaklem turystyczno-kulturowym.
„Połączmy nasze modlitwy i siły, aby być miejscem, które objawia obecność Pana” – deklamuje „kardynał” Reina.
To zdanie demaskuje całkowite odejście od katolickiej eschatologii. Gaudium de veritate (radość z prawdy) zastąpiono heretyckim immanentyzmem, gdzie „obecność Pana” sprowadza się do socjalnego aktywizmu. Brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- Wymogu stanu łaski u pielgrzymów (kanon 916 KPK 1917)
- Obowiązku spowiedzi świętej przed Komunią (kanon 856)
- Konieczności zadośćuczynienia Bogu za grzechy (Sobór Trydencki, sesja XIV)
Katedra anty-Kościoła: laterańska hańba
Opisywanie bazyliki laterańskiej jako „katedry rzymskiej diecezji” to czysta kpina. Prawdziwą katedrą Biskupa Rzymu pozostaje tron Piotrowy, który od 1958 roku pozostaje sede vacante. Pius XII w konstytucji apostolskiej Vacantis Apostolicae Sedis jasno określił: „Stolica Apostolska pozostaje nieobsadzona po śmierci Papieża aż do wyboru następcy”. Tymczasem heretycka sekta okupująca Watykan urządza w świętych miejscach przedstawienia godne cyrku.
Analiza języka użytego w relacji ujawnia typowo modernistyczne przesunięcie semantyczne:
| Termin katolicki | Zastępstwo modernistyczne | Herezja |
|---|---|---|
| Rok Święty (Annus Sanctus) | „Jubileusz 2025” | Naturalizacja łaski |
| Odpuszczenie grzechów | „doznać Jego miłosierdzia” | Relatywizacja sakramentu pokuty |
| Krzyżowa Droga | „pielgrzymowali po ulicach” | Redukcja do turystyki |
Duchowy bankructwo „Dobrego Pasterza”
Najgroźniejszym elementem całej tej farsy jest ostatnie wezwanie pseudo-kardynała:
„stając się bliskimi dla siebie nawzajem, o nikim nie zapominając, tak jak czyni to Dobry Pasterz”
To ewidentne przeforsowanie protestanckiej zasady sola caritas, potępionej przez św. Piusa X w dekrecie Lamentabili (propozycja 38). Prawdziwy Dobry Pasterz – jak przypomina Sobór Trydencki – „oddaje życie swoje za owce” (J 10,11), ale także wyklucza kozły z owczarni (Mt 25,32) i wiąże grzeszników na wieczność (Mt 18,18).
Cała ta „jubileuszowa” szopka dowodzi tylko jednego: neo-kościół stał się perfekcyjnym narzędziem Antychrysta, realizującym program masonerii opisany w „Syllabusie błędów” (1864):
- Zniesienie społecznego panowania Chrystusa (błąd 39)
- Uznanie wszystkich religii za równoprawne (błąd 77)
- Redukcja religii do „bliskości” bez dogmatów (błąd 65)
Via Veritatis: jedyna droga powrotu
Podczas gdy okupanci Lateranu bawią się w zamykanie drewnianych furtek, prawdziwe Drzwi Święte pozostają otwarte w nieprzerwanym Magisterium Kościoła:
- W niezmienionej Mszy Świętej Wszechczasów
- W katolickiej nauce społecznej Leona XIII i Piusa XI
- W praktyce modlitwy różańcowej do Królowej Różańca Świętego
Jak napomina św. Paweł: „Albowiem dla wiernych wszystko jest czyste, dla zaś splugawionych i niewiernych nic nie jest czyste, lecz splugawiony jest umysł ich i sumienie” (Tt 1,15). Dlatego każdy katolik ma święty obowiązek:
- Odrzucić uczestnictwo w modernistycznych ceremoniach
- Strzec się „świętokomunii” rozdawanej przez nieważnych szafarzy
- Trwać przy prawowitych kapłanach zachowujących wiarę integralną
Niech ostatnie słowo należe do Chrystusa Króla, którego władzę odrzuciła sekta watykańska: „Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby z tego świata było Królestwo moje, słudzy moi walczyliby” (J 18,36). Walką zaś prawdziwego katolika jest dziś bezkompromisowe trwanie przy depositum fidei aż po męczeństwo.
Za artykułem:
Zamknięto Drzwi Święte na Lateranie, niebawem koniec Jubileuszu (vaticannews.va)
Data artykułu: 27.12.2025








