Zdjęcie przedstawiające zamknięcie fałszywych Drzwi Świątych przez modernistycznego pseudo-kardynała Baldassare Reina w bazylice laterańskiej.

Neo-kościół zamyka drzwi apostazji: parodia jubileuszu w okupowanym Rzymie

Podziel się tym:

Portal VaticanNews.va informuje o zamknięciu tzw. „Drzwi Świętych” w bazylice laterańskiej przez „kardynała” Baldassare Reinę, archiprezbitera tej modernistycznej struktury. Cytowany pseudo-hierarcha stwierdza: „Zmartwychwstały przychodzi pomimo drzwi zamkniętych i nie ustaje w pukaniu do naszych zamkniętych serc”. Całość przedstawiona jest jako część „Jubileuszu 2025”, którego oficjalne zakończenie zaplanowano na 6 stycznia w bazylice „św. Piotra” z udziałem antypapieża Leona XIV.


Teatr sacrum: parodia roku łaski Pańskiej

Rytuał „Drzwi Świętych”, całkowicie obcy Tradycji Kościoła, stanowi jaskrawy przykład modernistycznej mitologii. Jak nauczał Pius XI w encyklice Quas Primas: „Królestwo Chrystusa obejmuje wszystkich ludzi – zarówno jednostki, jak i państwa – i żaden człowiek nie może słusznie odmówić posłuszeństwa Królowi królów”. Tymczasem neo-kościół zastąpił prawdziwe pojęcie jubileuszu – czasu nawrócenia i zadośćuczynienia – pogańskim spektaklem turystyczno-kulturowym.

„Połączmy nasze modlitwy i siły, aby być miejscem, które objawia obecność Pana” – deklamuje „kardynał” Reina.

To zdanie demaskuje całkowite odejście od katolickiej eschatologii. Gaudium de veritate (radość z prawdy) zastąpiono heretyckim immanentyzmem, gdzie „obecność Pana” sprowadza się do socjalnego aktywizmu. Brak jakiejkolwiek wzmianki o:

  • Wymogu stanu łaski u pielgrzymów (kanon 916 KPK 1917)
  • Obowiązku spowiedzi świętej przed Komunią (kanon 856)
  • Konieczności zadośćuczynienia Bogu za grzechy (Sobór Trydencki, sesja XIV)

Katedra anty-Kościoła: laterańska hańba

Opisywanie bazyliki laterańskiej jako „katedry rzymskiej diecezji” to czysta kpina. Prawdziwą katedrą Biskupa Rzymu pozostaje tron Piotrowy, który od 1958 roku pozostaje sede vacante. Pius XII w konstytucji apostolskiej Vacantis Apostolicae Sedis jasno określił: „Stolica Apostolska pozostaje nieobsadzona po śmierci Papieża aż do wyboru następcy”. Tymczasem heretycka sekta okupująca Watykan urządza w świętych miejscach przedstawienia godne cyrku.

Analiza języka użytego w relacji ujawnia typowo modernistyczne przesunięcie semantyczne:

Termin katolicki Zastępstwo modernistyczne Herezja
Rok Święty (Annus Sanctus) „Jubileusz 2025” Naturalizacja łaski
Odpuszczenie grzechów „doznać Jego miłosierdzia” Relatywizacja sakramentu pokuty
Krzyżowa Droga „pielgrzymowali po ulicach” Redukcja do turystyki

Duchowy bankructwo „Dobrego Pasterza”

Najgroźniejszym elementem całej tej farsy jest ostatnie wezwanie pseudo-kardynała:

„stając się bliskimi dla siebie nawzajem, o nikim nie zapominając, tak jak czyni to Dobry Pasterz”

To ewidentne przeforsowanie protestanckiej zasady sola caritas, potępionej przez św. Piusa X w dekrecie Lamentabili (propozycja 38). Prawdziwy Dobry Pasterz – jak przypomina Sobór Trydencki – „oddaje życie swoje za owce” (J 10,11), ale także wyklucza kozły z owczarni (Mt 25,32) i wiąże grzeszników na wieczność (Mt 18,18).

Cała ta „jubileuszowa” szopka dowodzi tylko jednego: neo-kościół stał się perfekcyjnym narzędziem Antychrysta, realizującym program masonerii opisany w „Syllabusie błędów” (1864):

  1. Zniesienie społecznego panowania Chrystusa (błąd 39)
  2. Uznanie wszystkich religii za równoprawne (błąd 77)
  3. Redukcja religii do „bliskości” bez dogmatów (błąd 65)

Via Veritatis: jedyna droga powrotu

Podczas gdy okupanci Lateranu bawią się w zamykanie drewnianych furtek, prawdziwe Drzwi Święte pozostają otwarte w nieprzerwanym Magisterium Kościoła:

  • W niezmienionej Mszy Świętej Wszechczasów
  • W katolickiej nauce społecznej Leona XIII i Piusa XI
  • W praktyce modlitwy różańcowej do Królowej Różańca Świętego

Jak napomina św. Paweł: „Albowiem dla wiernych wszystko jest czyste, dla zaś splugawionych i niewiernych nic nie jest czyste, lecz splugawiony jest umysł ich i sumienie” (Tt 1,15). Dlatego każdy katolik ma święty obowiązek:

  1. Odrzucić uczestnictwo w modernistycznych ceremoniach
  2. Strzec się „świętokomunii” rozdawanej przez nieważnych szafarzy
  3. Trwać przy prawowitych kapłanach zachowujących wiarę integralną

Niech ostatnie słowo należe do Chrystusa Króla, którego władzę odrzuciła sekta watykańska: „Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby z tego świata było Królestwo moje, słudzy moi walczyliby” (J 18,36). Walką zaś prawdziwego katolika jest dziś bezkompromisowe trwanie przy depositum fidei aż po męczeństwo.


Za artykułem:
Zamknięto Drzwi Święte na Lateranie, niebawem koniec Jubileuszu
  (vaticannews.va)
Data artykułu: 27.12.2025

Więcej polemik ze źródłem: vaticannews.va
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.