Relatywizacja rodziny i fałszywy ekumenizm w homilii „abp” Galbasa
Warszawski urzędnik struktury posoborowej Adrian Galbas wygłosił 28 grudnia 2025 roku homilię pełną modernistycznych przekłamań i relatywizacji katolickiej nauki o rodzinie. Wykorzystując święto Świętej Rodziny jako pretekst, przedstawił wizję małżeństwa i Kościoła sprzeczną z niezmienną doktryną katolicką.
Demontaż hierarchii małżeńskiej
Pod pozorem refleksji nad fragmentem Listu do Kolosan (3,12-21), Galbas dokonuje rewizji porządku ustanowionego przez Boga:
„Poddanie małżonków oznacza, że oni mają wzajemnie uwzględniać swoją wolę, uzgadniać zdania”
To jawne zaprzeczenie nauki Piusa XI w encyklice Casti Connubii: „Mąż jest głową rodziny i głową żony; która przeto, jako ciało podlega głowie, winna mężowi być poddana i posłuszna” (AAS 22 [1930], s. 547).
Koncepcja „wzajemnego poddania” to modernistyczna herezja sprzeczna z prawem naturalnym i porządkiem nadprzyrodzonym. Katechizm Rzymski z 1566 roku naucza jednoznacznie: „Mąż jest głową żony, jak Chrystus jest Głową Kościoła” (część II, rozdział VIII).
Synkretyzm moralny i apostazja
Szokujący fragment homilii ujawnia całkowite zerwanie z katolicką moralnością:
„Niech dzisiaj obco nie poczują się także osoby nieheteronormatywne. […] Także niech nie będą obcy wśród nas ci, którzy się rozwiedli i zawarli ponowne […] związki”
To jawne odrzucenie słów Chrystusa: „Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo” (Mk 10,11 Wlg).
Święty Pius X w dekrecie Lamentabili potępił podobne błędy: „Dogmaty mogą być przedstawiane zgodnie z wymaganiami współczesnej filozofii i historii” (propozycja 63). Tymczasem Galbas głosi dokładnie tę modernistyczną zasadę, dostosowując naukę Kościoła do wymogów rewolucji obyczajowej.
Fałszywy ekumenizm i negacja grzechu
Homilia promuje zgubną ideę „inkluzywności” sprzecznej z katolicką eklezjologią:
„W wielkiej Rodzinie Kościoła zawsze było miejsce dla każdego!”
Zapomina się tu o fundamentalnej prawdzie: Extra Ecclesiam nulla salus. Pius IX w Syllabusie błędów potępił błąd mówiący, że „dobrą nadzieję należy żywić co do wiecznego zbawienia wszystkich tych, którzy w prawdziwym Kościele Chrystusa się nie znajdują” (propozycja 17).
Brakuje jakiegokolwiek wezwania do nawrócenia i pokuty, co stanowi zdradę misji kapłańskiej. Święty Jan Chrzciciel nie głosił „inkluzywności”, ale wołał: „Czyńcie pokutę, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie” (Mt 3,2 Wlg).
Posoborowe wypaczenia kultu
Galbas promuje fałszywe „Rok Jubileuszowy” ogłoszony przez antypapieża Leona XIV, podczas gdy prawdziwe jubileusze mogą być ogłaszane jedynie przez prawowitych papieży. Cytowanie posoborowego „Katechizmu” (KKK 1818) zamiast Katechizmu Rzymskiego czy dzieł Ojców Kościoła ujawnia zerwanie z Tradycją.
W całej homilii uderza brak odniesień do Najświętszej Ofiary, łaski uświęcającej i życia wiecznego. To typowo naturalistyczne przesunięcie akcentów: zamiast salus animarum mamy psychologizujący dyskurs o „szczęściu” i „relacjach”.
Podsumowanie: objaw modernizmu
Homilia Galbasa stanowi modelowy przykład posoborowej apostazji:
- Relatywizacja sakramentalnego charakteru małżeństwa
- Promocja niemoralnych związków wbrew prawu naturalnemu
- Fałszywy ekumenizm negujący konieczność nawrócenia
- Naturalizm pomijający nadprzyrodzony cel rodziny
- Uzurpacja władzy poprzez udział w pseudojubileuszu
Święta Rodzina z Nazaretu – która w żadnym razie nie była „podobna do nas”, jak kłamliwie twierdzi Galbas (Marja bez grzechu pierworodnego, Józef Oblubieniec w stanie łaski uświęcającej, Chrystus-Bóg) – wzywa nas do radykalnego oporu przeciwko takim kaznodziejom. Jak mówi Święty Paweł: „Gdyby wam kto głosił ewangelię odmienną od tej, którą przyjęliście, niech będzie przeklęty!” (Ga 1,9 Wlg).
Za artykułem:
2025Homilia abp. Adriana GalbasaWasze świadectwo jest potrzebne, bo według współczesnej kultury życie w takiej rodzinie, do jakiej zachęca Kościół katolicki, jest albo niemożliwe, albo nieszczęśliwe, … (ekai.pl)
Data artykułu: 28.12.2025
