Portal eKAI (29 grudnia 2025) relacjonuje wystąpienie „nuncjusza apostolskiego” Antonio Guido Filipazziego podczas uroczystości w opolskiej „katedrze”, gdzie ten przedstawiciel watykańskiej struktury stwierdził: „Biada nam, jeśli nie przyjmiemy, nie będziemy żyć i nie będziemy głosić Bożej Ewangelii i wiecznej nadziei”. Retoryka pozornie pobożna służy jednak przykryciu systemowej apostazji posoborowego establishmentu, który – jak wykazuje analiza przemówienia – całkowicie zawiesił nadprzyrodzoną misję Kościoła na rzecz świeckiego aktywizmu.
Naturalistyczna redukcja tajemnicy Wcielenia
Filipazzi, powołując się na „św. Jana Pawła II” (heretyka i apostatę), przedstawia Świętą Rodzinę wyłącznie jako wzór „fundamentalnej instytucji społecznej”. To czysto socjologiczne spłaszczenie pomija dogmatyczne znaczenie Nazaretu: Verbum caro factum est (Słowo stało się Ciałem) nie po to, by „usprawiedliwić” ziemskie struktury, lecz by zapoczątkować Królestwo nie z tego świata. Jak nauczał Pius XI w encyklice Quas Primas: „Wszyscy rozkazów Jego słuchać powinni i to pod groźbą zapowiedzianych kar, których uporni uniknąć nie mogą”. Tymczasem neo-Kościół przemilcza obowiązek poddania narodów pod panowanie Chrystusa-Króla, zastępując go mglistym „humanitaryzmem rodzinny”.
„Iluzoryczny jubileusz, który dobiega końca, pozostawia nam to zadanie, które należy realizować z nową energią” – stwierdza Filipazzi, całkowicie pomijając, że prawowite jubileusze zawsze wiązały się z publicznym wynagradzaniem za grzechy i adoracją Króla Wszechświata, nie zaś z aktywizmem społecznym.
Katedra jako symbol teologicznej zapaści
„Nuncjusz” zauważa wprawdzie, że wielu „nawet chrześcijan” sprowadza misję Kościoła „wyłącznie do wymiaru czysto ludzkiego”, ale równocześnie sam wpada w tę pułapkę, definiując zadanie wiernych jako głoszenie „wiecznej nadziei” pozbawionej konkretów doktrynalnych. Gdzież tu anathema sit wobec błędów? Gdzie potępienie laicyzacji państw? Gdzie ostrzeżenie przed przyjmowaniem sakramentów z rąk kapłanów współpracujących z apostazją? Milczenie na te punkty zdradza przyjęcie modernistycznej zasady: „Dogmaty i sakramenty są tylko sposobem wyjaśnienia i etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” (potępione w Lamentabili Sane Exitu, pkt 54).
Wspomnienie o „katedrze w pełnej krasie” brzmi szczególnie groteskowo w kontekście systematycznego niszczenia świątyń przez posoborową hierarchię – od usuwania ołtarzy po wprowadzania profanujących „reform” liturgicznych. Jak przypomina św. Pius X: „Kościół jest przede wszystkim domem modlitwy i ofiary, a nie teatrem dla zgromadzeń”.
Jubileusz bez pokuty: parodia łaski
Rok 2025, ogłoszony przez bergogliańską sektę jako „jubileuszowy”, stanowił w rzeczywistości antytetyczną karykaturę prawdziwych jubileuszy katolickich. Zamiast nawoływać do pokuty, postu i nawrócenia, promował ekumeniczne zgromadzenia i dialog z heretykami. Filipazzi utrzymuje tę samą linię, mówiąc o „nadziei, która nie zawodzi”, lecz pomijając jej jedyne źródło: „Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym” (Pius XI, Quas Primas).
Deklarowane „głoszenie Ewangelii” w ustach funkcjonariuszy neo-Kościoła oznacza dziś najczęściej propagowanie amoris laetitia i ekologicznego synkretyzmu. Tymczasem prawdziwa Ewangelia – jak przypomina Sobór Trydencki – wymaga jednoznacznego potępienia błędów: „Jeśliby kto twierdził, że człowiek może być usprawiedliwiony przed Bogiem własnymi uczynkami… niech będzie wyklęty” (sesja VI, kanon 1).
Episkopat w służbie apostazji
Wspomniany w tekście „bp Andrzej Czaja” – podobnie jak inni polscy „hierarchowie” – od lat współtworzy tę farsę, organizując „dialogi” z heretykami i aprobując profanacje liturgiczne. Jego zaproszenie Filipazziego tylko potwierdza całkowitą zgodę na rozkład doktrynalny struktury okupującej Watykan. Wierni zaś pozostawieni są bez kapłańskiej opieki, zmuszeni szukać schronienia poza oficjalnymi „diecezjami”, które dawno utraciły sukcesję apostolską przez współpracę z modernistami.
Na koniec warto przypomnieć słowa św. Pawła: „Gdyby wam kto głosił ewangelię odmienną od tej, którą przyjęliście – niech będzie przeklęty!” (Ga 1,9 Wlg). Dopóki jednak neo-Kościół nie odrzuci soborowych herezji i nie powróci do depositum fidei, jego „głoszenie” pozostanie jedynie szatańskim naśmiewaniem się z Krzyża.
Za artykułem:
29 grudnia 2025 | 07:01Nuncjusz Apostolski: Biada nam, jeśli nie będziemy głosić wszystkim Bożej Ewangelii (ekai.pl)
Data artykułu: 29.12.2025
