Polityczne rozgrywki w cieniu apostazji narodu
Portal Tygodnik Powszechny (29 grudnia 2025) analizuje układ sił na polskiej scenie politycznej, skupiając się na relacjach między prezydentem Karolem Nawrockim, prezesem PiS Jarosławem Kaczyńskim, premierem Donaldem Tuskiem i liderem Konfederacji Grzegorzem Braunem. Autor Marek Kęskrawiec kreśli obraz walk frakcyjnych w obozie prawicy oraz dominacji premiera Tuska w koalicji rządzącej, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar kryzysu politycznego jako konsekwencji apostazji elit.
Polityczna gonitwa bez odniesienia do praw wiecznych
Nawrocki stał się niespodziewanie beneficjentem sytuacji w PiS, który zmaga się z walkami frakcyjnymi
Komentowany artykuł ogranicza się do czysto naturalistycznej analizy, nie dostrzegając, że walki frakcyjne wśród polityków są jedynie symptomem głębszego problemu: odrzucenia społecznego panowania Chrystusa Króla. Pius XI w encyklice Quas primas nauczał, że „nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. Tymczasem zarówno Nawrocki, jak i Kaczyński czy Tusk uczestniczą w strukturach posoborowego antykościoła, który oficjalnie odrzucił dogmat o społecznym królowaniu Chrystusa.
Modernistyczna redukcja rzeczywistości
Tekst operuje wyłącznie kategoriami politycznymi, całkowicie pomijając:
- Stan łaski lub grzechu śmiertelnego protagonistów
- Moralność publiczną ich działań
- Zobowiązania władców do obrony wiary katolickiej jako religii państwowej
Ta redukcja do wymiaru czysto świeckiego jest klasycznym przejawem modernistycznej herezji potępionej w dekrecie Lamentabili sane exitu św. Piusa X, który wskazywał, że „Objawienie było tylko uświadomieniem sobie przez człowieka swego stosunku do Boga” (punkt 20). Autor bezkrytycznie powiela tę błędną perspektywę.
Braun i konfederaci: fałszywi prorocy
Nakarmiły one nie PiS, ale Brauna, odpływającego w stronę Moskwy i otwarcie głoszącego, że PRL i Królestwo Kongresowe miały więcej autonomii niż Polska w UE
Choć tekst wskazuje na niebezpieczeństwa związane z retoryką Brauna, nie demaskuje sedna problemu: jego program jest czysto naturalistyczny i pozbawiony katolickiego fundamentu. Głoszenie antyunijnych haseł przy jednoczesnym milczeniu w sprawach:
- Obrony życia nienarodzonych
- Potępienia antykoncepcji
- Wymogu katolickiego charakteru państwa
– czyni z niego jedynie świeckiego populistę. Jak nauczał Pius IX w Syllabusie błędów, błędem jest twierdzenie, że „Koenściół powinien być oddzielony od państwa, a państwo od Kościoła” (punkt 55). Braun zaś, podobnie jak cała Konfederacja, nie proponuje przywrócenia praw Bożych, lecz jedynie zmianę świeckiego układu sił.
Milczenie o źródle władzy
Autor całkowicie pomija kluczową kwestię: żaden z opisywanych polityków nie ma legitymacji do sprawowania władzy, gdyż:
- Nie uznają społecznego panowania Chrystusa Króla
- Uczestniczą w strukturach masońskiej „demokracji”
- Legalizują aborcję, sodomię i inne zbrodnie przeciwko prawu naturalnemu
Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice jasno stwierdzał, że władcy jawnie sprzeciwiający się prawom Bożym ipso facto tracą legitymację do rządów. Tymczasem Nawrocki, podobnie jak jego poprzednicy, składa przysięgę na „Konstytucję” – dokument jawnie sprzeczny z prawem Bożym.
Fałszywy ekumenizm Tuska
Tusk nie ma dziś konkurencji zarówno w KO, jak i poza nią
Dominacja premiera Tuska w koalicji rządzącej opiera się na jeszcze głębszym odrzuceniu zasad katolickich. Jego program:
- Promuje gender i LGBT
- Narzuca laicką wizję państwa
- Współpracuje z globalistycznymi strukturami ONZ i UE
jest realizacją potępionych błędów modernizmu, który Pius X w Lamentabili określił jako „syntezę wszystkich herezji”. Jego „wyjałowienie” życia politycznego wynika właśnie z odcięcia od nadprzyrodzonych źródeł łaski.
Milczenie o rzeczywistej drodze naprawy
Najcięższym zarzutem wobec analizy jest całkowite pominięcie jedynych środków zaradczych:
- Publicznego poświęcenia Polski Najświętszemu Sercu Jezusa i Niepokalanemu Sercu Marji
- Przywódców żałujących za apostazję narodową
- Odrzucenia modernistycznych struktur
- Powrotu do katolickiej monarchii
Jak nauczał Pius XI: „Państwo, które w rządach swych nie kieruje się nauką Kościoła, nie jest państwem dobrze zorganizowanym i odstępuje od zasadniczego i niezmiennego prawa Bożego”. Tymczasem dyskusja toczy się wyłącznie w kategoriach czysto ludzkich, co stanowi zdradę misji katolickiego dziennikarstwa.
Za artykułem:
Nadmierny urodzaj na prawicy i silna ręka Tuska (tygodnikpowszechny.pl)
Data artykułu: 29.12.2025
