Portal eKAI (30 grudnia 2025) bezkrytycznie powiela propagandę instytutu Treccani, który nadał uzurpatorowi Robertowi Prevostowi (używającemu niekanonicznego tytułu „Leon XIV”) tytuł „Osobowości Roku 2025”. Chwalenie „trzeźwości” i „umiaru” pretendenta do Stolicy Piotrowej stanowi jedynie zasłonę dymną dla kontynuacji rewolucji posoborowej.
Masoneria nagradza swojego agenta
Instytut Treccani – założony przez Giovanniego Treccaniego, członka masonerii – konsekwentnie promuje ideologię sprzeczną z katolickim porządkiem. Przyznanie nagrody Prevostowi wpisuje się w strategiczny plan „zniszczenia wszelkiego porządku religijnego” (Leon XIII, Humanum Genus). Włoski rocznik od 1999 roku systematycznie honoruje postaci niszczące chrześcijańską cywilizację, czego przykładem jest nagroda dla Sofii Loren – ikony moralnego upadku kina.
„Świadomie zdecydował się on stłumić «szum medialny» towarzyszący wyborowi papieża”
To zdanie demaskuje prawdziwy cel działań Prevosta: unicestwienie publicznej roli Kościoła. Gdy św. Pius X w Lamentabili potępiał modernistów za „przenoszenie wiary w sferę subiektywnych doświadczeń” (pkt 25), przewidział właśnie tę taktykę milkliwego wycofywania doktryny. „Umiar” w języku sekty posoborowej oznacza rezygnację z głoszenia dogmatów o grzechu, piekle i obowiązku publicznego kultu.
Teologia „balansowania” jako apostazja
Chwalenie unikania „klasyfikacji lewica-prawica” stanowi jawną zdradę katolickiej nauki społecznej. Papież Pius IX w Syllabusie błędów potępił jako herezję twierdzenie, że „rzymski papież może i powinien pogodzić się z postępem, liberalizmem i współczesną cywilizacją” (pkt 80). Tymczasem „Leon XIV” konsekwentnie stosuje zasadę „nic nie rozstrzygać definitywnie”, będącą sednem modernistycznej metody.
Rzekome „globalne wyzwania” w języku posoborowców oznaczają zawsze redukcję misji Kościoła do humanitarnego NGO. Gdy Pius XI w Quas Primas nauczał, że „pokój jest wyłącznym owocem królowania Chrystusa”, współcześni uzurpatorzy zastępują ewangelizację mglistymi frazesami o „dialogu” i „braterstwie”.
Kanoniczna nieważność „pontyfikatu”
Należy przypomnieć niepodważalny fakt prawnokanoniczny: od śmierci Piusa XII w 1958 roku Stolica Apostolska pozostaje nieobsadzona. Jak stwierdza kan. 188 §4 KPK 1917: „Każdy urząd staje się wakujący na mocy samego faktu publicznego odstępstwa od wiary”. Antypapież Prevost – podobnie jak jego poprzednicy – jest zwykłym świeckim, któremu brak ważnych święceń kapłańskich, nie mówiąc o biskupich.
Bulła Pawła IV Cum ex Apostolatus precyzuje: „Ktokolwiek przed wyborem na papieża odpadł od wiary, jego wybór jest nieważny, choćby wszyscy kardynałowie jednomyślnie go zatwierdzili”. Publiczne popieranie ekumenizmu i wolności religijnej przez „kardynałów” po 1958 stanowi dowód ich herezji, unieważniający jakiekolwiek wybory.
Milczenie o Królestwie Chrystusa
Najwymowniejsze w całym artykule jest całkowite przemilczenie kluczowych prawd wiary. Ani słowa o:
- Obowiązku publicznego uznania panowania Chrystusa Króla nad narodami (Quas Primas)
- Boskiej konstytucji Kościoła jako jedynej Arki Zbawienia (Mortalium Animos)
- Grzechu śmiertelnym uczestnictwa w posoborowych pseudo-sakramentach
To symptomatyczne milczenie potwierdza, że zarówno Treccani, jak i portal eKAI funkcjonują w paradygmacie całkowitej apostazji. W obliczu tej zdrady jedyną drogą dla katolików pozostaje wierność niezmiennej doktrynie i prawowitym pasterzom strzegącym depozytu wiary.
Za artykułem:
Papież Leon XIV – „Osobowość Roku 2025” (ekai.pl)
Data artykułu: 30.12.2025
