Portal Konferencji Episkopatu Polski informuje o planowanym 49. Europejskim Spotkaniu Młodych Taizé w Łodzi (26 grudnia 2026 – 1 stycznia 2027), organizowanym przy współudziale „kardynała” Grzegorza Rysia, władz miejskich oraz protestanckich wspólnot. Wydarzenie przedstawiane jest jako „pielgrzymka zaufania” i „budowanie pokoju”, jednakże jego istota pozostaje w jaskrawej sprzeczności z niezmienną doktryłą katolicką.
„Poprzez innych możemy być zaskoczeni odkryciem czegoś, czego nie znaleźlibyśmy sami” – słowa brata Matthew, przeora Taizé, przytoczone w artykule, demaskują sedno problemu: religijny indifferentyzm, potępiony przez św. Piusa X w encyklice Pascendi Dominici gregis jako „twierdzenie, iż wszelkie religie są dobre, choć różnie się wyrażają”.
Ekumeniczna zdrada katolickiej tożsamości
Organizatorzy otwarcie przyznają, iż modlitwy odbywać się będą zarówno w „świątyniach katolickich”, jak i protestanckich, pod egidą Polskiej Rady Ekumenicznej. Pius XI w encyklice Mortalium animos stanowczo zakazał takiej praktyki:
„Nie wolno katolikom brać udziału w zgromadzeniach, zebraniach, zjazdach czy stowarzyszeniach, które […] dążą do wytworzenia jakiejś jednolitej formy religijności chrześcijańskiej” (AAS 20, 1928, s. 24).
Taizé od dziesięcioleci realizuje modernistyczny projekt „wspólnoty bez dogmatów”, gdzie różnice doktrynalne rozmywają się w mglistych uniesieniach emocjonalnych. Jakże odmienny jest głos św. Augustyna: „Nihil salus extra Ecclesiam” – „Żadnego zbawienia poza Kościołem” (De bapt. IV, 17)!
„Pokój” bez Chrystusa Króla: naturalistyczna utopia
Propagowany przez organizatorów „pokój” to czczy humanitaryzm pozbawiony nadprzyrodzonej perspektywy. Pius XI w Quas primas nauczał nieodwołalnej prawdy:
„Niech więc obowiązkiem i staraniem Waszym będzie […] aby lud […] urządził życie […] odpowiadające rozkazom Boskiego Króla. […] Państwa nie mogą odmawiać publicznej czci Chrystusowi” (AAS 17, 1925, s. 593-594).
Tymczasem komentowany artykuł ani słowem nie wspomina o obowiązku uznania społecznego panowania Chrystusa, o Najświętszej Ofierze Mszy czy potrzebie nawrócenia niekatolików. „Modlitwa” w tym kontekście staje się synonimem religijnego synkretyzmu.
Gra pozorów: „duchowość” bez łaski
Wspomniane „głębsze refleksje nad problemami świata” mają charakter czysto naturalistyczny, całkowicie pomijając kluczowe kategorie: stan łaski uświęcającej, niebezpieczeństwo grzechu śmiertelnego czy obowiązek wyznawania jedynej prawdziwej Wiary. Tożsamość katolicka redukowana jest do folkloru w multireligijnym karnawale.
Brat Roger, założyciel Taizé, był pastorem kalwińskim – jego „wspólnota” od początku negowała realną obecność Chrystusa w Eucharystii, kapłaństwo sakramentalne i prymat Piotrowy. Jak zatem możliwe jest, by struktury podszywające się pod Kościół katolicki wspierały przedsięwzięcie jawnie zwalczające katolickie dogmaty?
Historyczne ostrzeżenie: Taizé jako narzędzie dechrystianizacji
Pierwsze spotkanie we Wrocławiu (1989/1990) zbiegło się z „upadkiem żelaznej kurtyny” – i rzeczywiście, otworzyło nową erę inwazji modernistycznych herezji na ziemie polskie. Nie przypadkiem kolejne edycje odbywały się w krajach najsilniej dotkniętych apostazją: Niemczech, Francji i Włoszech.
Sobór Watykański II z jego dekretem Unitatis redintegratio stworzył teologiczne alibi dla tego typu przedsięwzięć. Tymczasem św. Pius X przestrzegał:
„Moderniści […] chcą, aby Kościół stopił się i zlał z tak zwanym katolicyzmem liberalnym” (Pascendi, 39).
Apel o powrót do wierności
Wobec powyższego, katolicy wierni Tradycji winni jednoznacznie odciąć się od tego skandalicznego przedsięwzięcia. Prawdziwy pokój płynie jedynie z Regnum Christi – Królestwa Chrystusowego, którego widzialnym narzędziem jest jedyny prawdziwy Kościół katolicki. Wszelkie próby budowania „jedności” poprzez relatywizację Prawdy stanowią zdradę Krzyża.
Jakże wymowne jest milczenie organizatorów w kwestii konieczności nawrócenia protestantów i schizmatyków! Pius XII przypominał:
„Nie wolno […] działać tak, jakby wszystkie religie były jednakowo dobre i godziwe” (Ci riesce, AAS 45, 1953, s. 798).
Tymczasem „abp” Grzegorz Ryś, prezydent Zdanowska i protestanccy liderzy wspólnie budują pomost ku duchowej anarchii. Niech Bóg ma w opiece dusze młodych wprowadzanych w tę ekumeniczną otchłań!
Za artykułem:
Łódź gospodarzem 49. Europejskiego Spotkania Młodych Taizé 2026/2027 (episkopat.pl)
Data artykułu: 30.12.2025
