Portal eKAI (31 grudnia 2025) relacjonuje przygotowania do 33. Spotkania Młodych Archidiecezji Przemyskiej (SMAP) w Rymanowie pod hasłem „Przyjaciele i Świadkowie Jezusa”, rzekomo inspirowanym słowami uzurpatora Leona XIV. Organizatorzy z tzw. Duszpasterstwa Młodzieży zapowiadają sześć „kościołów stacyjnych” w posoborowych budynkach kultowych oraz rekrutację przez modernistycznych „duszpasterzy”. Całość nadzoruje abp Adam Szal – hierarcha całkowicie podległy antykościelnej strukturze okupującej Watykan.
Teologiczny bankructwo posoborowej „formacji”
Już samo określenie „przyjaciele Jezusa” demaskuje heretyckie podstawy całego przedsięwzięcia. Przyjaźń z Bogiem jest niemożliwa bez stanu łaski uświęcającej, której młodzi pozbawieni są wskutek przyjmowania nieważnych „sakramentów” i uczestnictwa w bluźnierczej pseudo-liturgii. Jak zauważa św. Robert Bellarmin: „Nikt nie jest przyjacielem Boga, kto nie zachowuje Jego przykazań” (De Amicitia). Tymczasem organizatorzy przemilczają kwestię grzechu, konieczności pokuty i prawdziwej Ofiary Mszy Świętej, zastępując je psychologicznym bełkotem o „świadectwie”.
„Hasło 33. SMAPu „Przyjaciele i Świadkowie Jezusa” jest inspirowane słowami Papieża Leona XIV z listu do młodych napisanego na tegoroczny Światowy Dzień Młodzieży”
Tu otwiera się drugie dno apostazji: inspiracja słowami antypapieża, którego urząd jest nieważny z mocy kanonu 188.4 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku. Powołanie się na heretyckiego przywódcę sekty posoborowej czyni całe spotkanie aktem buntu przeciw Królowi Chrystusowi, o którym Pius XI nauczał: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi […] najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa” (Quas primas).
Synkretyczna symbolika jako narzędzie demontażu wiary
Logo wydarzenia – dwoje młodych między rzeką Tabor a górą z krzyżem – to jawny synkretyzm łączący elementy przyrodnicze z pozostałościami chrześcijańskiej symboliki. Woda nie jest już znakiem chrztu świętego (którego ważność w posoborowych obrzędach jest wątpliwa), lecz pogańskim żywiołem, zaś „zachodzące światło” sugeruje relatywizm boskiej obecności. Kontrastuje to z katolicką zasadą extra Ecclesiam nulla salus oraz wymogiem precyzyjnego wyznawania dogmatów.
Duchowe niebezpieczeństwa „kościołów stacyjnych”
Wybór sześciu posoborowych budynków jako „stacji” to kolejna pułapka dla dusz:
- Pseudoparafia „św. Wawrzyńca” w Rymanowie – brak ważnych święceń kapłańskich od 1968 roku
- „Kościół” w Sieniawie pod wezwaniem „św. Marii Magdaleny” – błędna teologia pomijająca pokutny aspekt życia świętej
- Kult „NMP” w Króliku Polskim – praktyki bałwochwalcze wobec osoby stworzonej, sprzeczne z prawdziwym nabożeństwem do Marji
Jak ostrzegał Pius X w Lamentabili sane: „Ewangelie w wielu opowiadaniach podawali nie to, co rzeczywiście miało miejsce, ale to, co uważali, że przyniesie większą korzyść” (propozycja 14 potępiona). Tu mamy do czynienia z analogicznym zniekształceniem – zastąpieniem katolickiej pobożności modernistycznym spektaklem.
Kontynuacja destrukcji w linii Wojtyły-Michalika
„Spotkanie Młodych Archidiecezji Przemyskiej związane jest bardzo ściśle ze św. Janem Pawłem II […] Propagatorem inicjatywy był abp Józef Michalik”
Przyznanie się do duchowego ojcostwa Wojtyły i Michalika stanowi akt kanibalizacji dusz. Jan Paweł II – heretyk głoszący ekumenizm i wolność religijną potępioną w Syllabusie błędów (punkty 15-21) – oraz abp Michalik – współtwórca polskiej wersji posoborowego przewrotu – to postaci odpowiedzialne za duchową zagładę pokoleń. Pius XI w Quas primas demaskuje taką pseudoformację: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa […] usunięto z praw i z państw […] zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą”.
Prawdziwa droga zbawienia dla młodzieży
Młodzi katolicy pragnący autentycznej relacji z Bogiem powinni:
- Odrzucić wszelkie wydarzenia organizowane przez sekcję posoborową
- Szukać kapłanów zachowujących tradycyjną Mszę Świętą i sakramenty w ważnej formie
- Praktykować codzienny różaniec, ascezę i studium doktryny katolickiej sprzed 1958 roku
- Odrzucić fałszywe „miłosierdzie” na rzecz sprawiedliwości Bożej i pokuty
Jak przypomina św. Paweł: „Nie wprzęgajcie się z niewiernymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem wspólnego sprawiedliwość z nieprawością? Albo jakaż społeczność światłości z ciemnością?” (2 Kor 6,14 Wlg). Udział w SMAP to nie tylko strata czasu – to współudział w wielkim oszustwie przeciw Królestwu Chrystusowemu.
Za artykułem:
31 grudnia 2025 | 16:21„Przyjaciele i Świadkowie Jezusa” – znamy szczegóły 33. Spotkania Młodych Archidiecezji Przemyskiej (ekai.pl)
Data artykułu: 31.12.2025
