Portal eKAI (31 grudnia 2025) relacjonuje przyjęcie przez rząd projektu „ustawy o statusie osoby najbliższej w związku i umowie o wspólnym pożyciu”. Nikodem Bernaciak z Instytutu Ordo Iuris słusznie wskazuje, iż jest to jedynie przemianowana wersja październikowego projektu „rejestrowanych związków partnerskich”.
Prawo naturalne wobec legislacyjnego szalbierstwa
„projekt ten wciąż dokonuje instytucjonalizacji formy wspólnego pożycia alternatywnej względem małżeństwa”
Powyższe stwierdzenie demaskuje istotę tego przedsięwzięcia: legalizację związku sprzecznego z prawem naturalnym. Już Casti connubii Piusa XI potępia wszelkie „próby i eksperymenty wprowadzane przez ludzi w rzeczach, które zależą od rady i postanowienia Bożego” (pkt 95). Tymczasem rządzący, niczym nowi adwokaci sodomscy, usiłują przemycić rozwiązania wzorowane na rewolucji francuskiej, gdzie cywilne „związki” stały się narzędziem dechrystianizacji.
Konstytucja jako płotka przed potopem zła
Bernaciak trafnie wskazuje na sprzeczność z art. 18 Konstytucji RP, lecz problem sięga głębiej niż literalne brzmienie ustawy zasadniczej. Quas primas Piusa XI naucza niezmiennie: „Ludzie w społeczeństwach zjednoczeni nie mniej podlegają władzy Chrystusa jak jednostki” (pkt 31). Każda próba zrównania małżeństwa – sacramenti magni in Christo et in Ecclesia (Ef 5,32) – ze związkami przeciw naturze stanowi bunt przeciw królewskiej władzy Zbawiciela nad narodami.
Duchowa zapaść „ludowców”
Szczególnie obrzydliwy jest udział Polskiego Stronnictwa Ludowego w tym przedsięwzięciu. Partia ta, niegdyś głosząca przywiązanie do wartości chłopskiego konserwatyzmu, dziś staje się narzędziem modernistarum haeresis. Wystarczy przypomnieć słowa św. Piusa X: „Nie ma już różnicy między wiernymi a duszpasterzami, ponieważ […] głoszono, że władza jest koniecznym następstwem potrzebującego zbawienia ludu” (Pascendi, pkt 26). Politycy PSL, niczym moderniści, uznali „potrzeby” środowisk homoseksualnych za źródło prawodawstwa.
Konsultacyjna farsa i upadek resztek przyzwoitości
Pominięcie konsultacji publicznych świetnie ilustruje modus operandi współczesnych demoliberałów. W myśl Lamentabili sane Piusa X (pkt 56), „prawo kościelne […] nakazuje uprzednią cenzurę książek religijnych” – tymczasem rząd Tuska działa jak rewolucyjny komitet, wprowadzając dekrety bez społecznego mandatu. To jawny powrót do metod jakobińskich, gdzie „wola ludu” oznaczała dyktat kliki oświeconych.
„Sejm powinien odrzucić przedstawiony projekt ustawy”
Choć Ordo Iuris słusznie domaga się odrzucenia projektu, to jednak samo powoływanie się na konstytucję przypomina gaszenie pożaru wiadrem. Syllabus Piusa IX jednoznacznie potępia tezę, że „małżeństwo nie jest prawdziwym sakramentem ustanowionym przez Chrystusa Pana” (pkt 66). Prawdziwym rozwiązaniem byłoby nie weto prezydenckie, lecz przywództwo katolickich mężów stanu, którzy byliby gotowi wzorem św. Wacława „gładzić nieprzyjaciół krzyża Bożego” (Breviarium Romanum, 28 IX).
Epilog: Chrystus Król jedynym ratunkiem
Opisywana ustawa to jedynie symptom głębszej choroby: apostasia a fide catholica całej klasy politycznej. Jak nauczał Pius XI: „Wówczas to będzie można uleczyć tyle ran, wówczas to będzie nadzieja, że prawo dawną powagę odzyska” (Quas primas, pkt 33). Dopóki jednak narody nie uznają publicznie panowania Chrystusa Króla, dopóty będą pogrążać się w kolejnych kręgach legislacyjnego piekła.
Za artykułem:
31 grudnia 2025 | 17:03Projekt ustawy o „osobie najbliższej” to „związki partnerskie” pod nową nazwą (ekai.pl)
Data artykułu: 31.12.2025
