Portal LifeSiteNews (20 sierpnia 2025) informuje o skierowaniu przez „sędziego” McClouda – biologicznego mężczyzny utożsamiającego się z płcią żeńską – pozwu przeciwko Wielkiej Brytanii do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Powód kwestionuje wyrok tamtejszego Sądu Najwyższego definiujący kobietę w oparciu o płeć biologiczną, domagając się powtórzenia postępowania w sprawie For Women Scotland Ltd. V The Scottish Ministers. Skarga powołuje się na rzekome naruszenie art. 6 (prawo do rzetelnego procesu), 8 (poszanowanie życia prywatnego) i 14 (zakaz dyskryminacji) Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Sprawę wspierają organizacje promujące ideologię gender, podczas gdy grupy kobiece zapowiadają pozwy przeciwko opieszałości władz w implementacji wyroku.
Bunt przeciw porządkowi naturalnemu jako jawny satanizm
Sprawa McClouda stanowi bezpośrednią rebelię przeciw lex naturalis (prawu naturalnemu), które Święty Tomasz z Akwinu w Summa Theologiae (I-II, q. 91, a. 2) określa jako „uczestnictwo w wiecznym prawie Bożym w stworzeniu rozumnym”. Papież Leon XIII w encyklice Libertas Praestantissimum (20 czerwca 1888) potępił wszelkie próby oderwania wolności od prawdy:
„Wszelkie więc prawo ma swoją siłę obowiązującą od prawa wiecznego; w przeciwnym razie musiałoby się oprzeć na rozumie w ten sposób, że przestałoby być prawem, a stałoby się bezprawiem” (n. 10).
Działania „sędziego” odrzucają ontologiczną rzeczywistość płci ustalonej przez Stwórcę „mężczyzną i niewiastą stworzył ich” (Rdz 1, 27). Jak wykładał Święty Augustyn w De Genesi ad litteram, Bóg „stworzył naturę ludzką w dwóch komplementarnych postaciach”, co Pius XI w Casti Connubii (31 grudnia 1930) nazwał „nierozerwalnym fundamentem rodziny i społeczeństwa”.
Europejski Trybunał jako narzędzie antykatolickiej rewolucji
Próba narzucenia genderowego szaleństwa poprzez międzynarodowy trybunał demaskuje fałszywą religię praw człowieka, której Pius IX w Quanta Cura (8 grudnia 1864) przypisał charakter „błędu najbardziej zgubnego dla Kościoła i zbawienia dusz”. W encyklice Quas Primas (11 grudnia 1925) Pius XI jednoznacznie stwierdził:
„Pokój Chrystusa w królestwie Chrystusowym. Oto jedyne dzieło zbawienia społecznego. Wszelkie inne oparte na odrzuceniu boskości Chrystusa są zbudowane na ruchomym piasku” (n. 1).
Tymczasem analizowany artykuł, podobnie jak cała dyskusja prawna, celowo pomija absolutny prymat prawa Bożego nad ludzkimi konwencjami. Brak jakiegokolwiek odniesienia do kategorii grzechu, łaski czy eschatologicznych konsekwencji naruszania prawa naturalnego stanowi milczenie potwierdzające apostazję współczesnych systemów. Jak ostrzegał Święty Paweł w Liście do Rzymian (1, 26-27), „Bóg wydał ich na łup bezecnych namiętności” za odrzucenie prawdy.
Biologiczny redukcjonizm jako przejaw modernizmu
Argumentacja McClouda – skupiona na „prawie do bycia wyszukanym przez policjantów” czy dostępie do „żeńskich toalet” – odsłania materialistyczne i scjentystyczne przesłanie genderowej herezji. Jak zauważył Pius XII w przemówieniu do położników (29 października 1951):
„Ciało ludzkie nie jest maszyną, którą można dowolnie modyfikować, ale świątynią Ducha Świętego” (AAS 43, 1951, s. 838).
W całym sporze brak odniesienia do teologii ciała, sakramentalności małżeństwa czy celów ostatecznych człowieka. To nie przypadek – neo kościół od 1958 roku systematycznie porzucał nadprzyrodzoną perspektywę, czego kulminacją stało się przyjęcie przez „soborowych reformatorów” naturalistycznej antropologii inspirowanej Feuerbachem i Marksem.
Prawo międzynarodowe jako parodia Bożego porządku
Instytucjonalne wsparcie dla skargi przez firmy prawnicze i kliniki „transprawne” potwierdza diagnozę Piusa X z Pascendi Dominici Gregis (8 września 1907):
„Moderniści […] dążą do całkowitego zniszczenia nie tylko religii katolickiej, ale wszelkiego objawienia nadprzyrodzonego” (n. 39).
Europejska Konwencja Praw Człowieka, podobnie jak cały system ONZ, stanowi świadomą próbę zastąpienia Dekalogu świeckim kodeksem etycznym. Już w 1864 roku Pius IX w Syllabus Errorum potępił tezę, że „prawo międzynarodowe winno być oddzielone od prawa kanonicznego” (pkt 59). Tymczasem w analizowanym materiale brak jakiejkolwiek refleksji nad moralną legitymacją trybunałów odrzucających Boskie pochodzenie władzy – co stanowi złamanie zasady „Non potest non esse peccatum, quod est contra legem Dei” (Nie może nie być grzechem to, co jest przeciw prawu Bożemu – Św. Augustyn, Contra Faustum).
Duchowa pustka współczesnych „rozwiązań”
W całym sporze uderza całkowite przemilczenie kwestii zbawienia duszy i życia wiecznego. Jak przypomina Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 (kan. 1350): „Najcięższym przestępstwem jest zgorszenie, przez które ktoś staje się przyczyną duchowej śmierci bliźniego”. Tymczasem zarówno genderowi aktywiści, jak i ich prawni przeciwnicy, sprowadzają dyskusję do kwestii „dostępu do toalet” czy „policyjnych przeszukań” – co jest materialistyczną karykaturą powołania człowieka do uczestnictwa w życiu Trójcy Świętej.
Święty Robert Bellarmin w De Laicis podkreślał: „Władza świecka pochodzi od Boga, ale tylko za pośrednictwem ludu wierzącego w prawdziwą religię”. Współczesne sądy, odrzucające tę zasadę, działają jako narzędzia Antychrysta przygotowujące świat na jego przyjście. Jak zapowiedział Święty Paweł w II Liście do Tesaloniczan (2, 3-4): „dzień Pański nie nadejdzie, dopóki nie przyjdzie najpierw odstępstwo i nie objawi się człowiek grzechu, syn zatracenia”.
Za artykułem:
UK’s first ‘transgender judge’ challenges Supreme Court ruling on two sexes (lifesitenews.com)
Data artykułu: 20.08.2025
